Alle inzendingen over heugen

Zolang ik me kan heugen komt ongeluk maar zelden alleen Ik als persoon heb liever dieren dan mensen om me heen Laatst nam ik geheel onverwacht afscheid van 13 jaar oude Mick, mijn kat Dat ik daarna 6 kittens moest begraven kwam ook nog op m'n pad Als klap op de vuurpijl heb ik straks mijn oude labrador ook niet meer Oud versleten…

tik tik tik is het geluid dat in me opkomt als frustratie mij teistert over de vele herinneringen die ik mij niet kan heugen de kleine dingen in mijn leven die vreugde brachten en pret moeten mij vaak worden verteld terwijl mijn geest blijft tikken natuurlijk herinner ik mij verjaardagen en grootse feesten of een tragisch overlijden…

rijkdom door slijk der aarde aanschouwend het alter ego dat flets naar de tv staarde ze kleuren in zwart-wit resoneren de lieve klanken gelukkig met primitieve speeltjes en houten planken de wereld achter de glazen sluier verhult de waarheid, soms de leugen de wereld van hier verblindt onze ogen het luidste lawaai zal zich iedereen heugen…

gelagerd bokkig bier, de grappen te weerleggen,met de lippen van een halfvol vat te nippen, in een stroom van onvertogen woorden die in de ontstane holle ruimte resoneren, waar ik een bloemrijk betoog in onderhield, mij de toegang te ontzeggen naar een ander aangeslagen vat, maar die klonk uiteindelijk nog leger, wat me lang zal heugen…

Het zal me niet meer heugen wat de zomer heeft bezongen. Verlammend was mij het aaien van zoele tocht op hondse dagen. De hitte deed mij somber laaien van onlust en loos piekerzagen. Dichte mist valt nu in gefluister, en omringt mij als een cocon; gedreven door een fiere luister breek ik uit al wat ik ooit spon.…

Maar eens gaat u tot inkeer komen, om dan tezamen met de vromen het heug`lijk feit te gaan gedenken, ter ere van het Christus kind, wat u in Bethl`hems kribbe vindt, en uitstaat boven uw geschenken. Lukas 1:17 Met dank aan Joost van den Vondel,voor het idee. http://www.youtube.com/watch?v=Ce0uV0svddc…

Mijn handen reiken naar de verten van je ogen, zonder die bodemloze verten verdwaal ik (ook aan land was dat al zo)… Achter ons liggen straten die ik me heugen zal (net als jij), maar ook verlaten kan (juist als we samen reizen, voorbij de zon)… Het hart lonkt - daar achter de melkweg - en roept, roept, roept ons niet te vergeten adem…

Lang zal hem heugen, de dwaler, die strooide zijn valse zaad. Verteerd door onmacht en wraak. Een deerniswekkend dwaallicht, doof en blind voor spiritueel inzicht. Zwevend in het donkere labyrint, waar hij door haat, het licht niet vind, de tunnel naar zuivere liefde.…

grond het is echt van de gaaiensoep getrokken extract met gelijke zetting van de klokken Asterix helpe mij tegen de Gajes Mordicus Panoramix weet het al sinds twaalf eeuwen een schipper hoorde de Garrulus Glandarius op de Durme bij heldere hemel schreeuwen Kwek Kwek ‘k heim Hamme gezien heeft dat als Hamme is wuits verstaan sinds mensen heugen…

Dan neem ik afscheid van die zomernacht, die nog lang zal heugen in mijn ziel omdat ik mij één voel met de schepping als een miniem deeltje van een oneindig geheel alsof ik een beetje doorkijk kreeg naar die grote zomer die ooit zal komen……

de sleat middenmank de griene brij stegere wyt de kikkertsblom yn de spegel oan de loft de hynderbline nacht it tsjuster fan de dei mei inkeld springstjerren wylst de wrâld fan it ljocht útbrekt yn tûzen kleuren is de himel swart-wyt en lokket neat nei de dea - libben lûkt oan dyjingen – dy’t troch it ljocht fûn binne harren heuge…

Er is altijd wel waarheid in de wijn, maar ook heel wat druiven leugen gluiperig als soepele afdronk kan zijn die me nog vele dagen zal heugen. Ik heb een bord voor mijn kop met alleen ogen voor de sherry die ik steeds opdrink voor ik stop en met mijn neus val in de derrie.…

nadenken in hun vrije tijd Maar ik wilde dit werkje eventjes aan je kwijt Ik denk aan je, en aan je gekwetste poot Aan je ongezeemde ramen, ach sapperloot Wacht toch gewoon op een forse regenbui Dan zijn ze zo schoon, het maakt je nu wat lui Maar dat mag, in dit specifieke geval Want van een trap knallen, met zo een val Is iets wat je lang heugen…

de een De dood maakt je vrij Welnee zegt de ander Ook da’s oplichterij Sta je voor Petrus Zegt die zuur Je komt er niet in Je bent voor het hellevuur Maar beste Petrus Wat heb ik dan misdaan Was ik dan zo verkeerd In m’n aards bestaan Petrus zegt beslist Je hebt je vrijheid betwist Je noemde het een leugen En dat zal je heugen…

Maar 't zal mij altoos heugen, Hoe zij mij bij haar sterven Voor 't laatst nog eens omhelsde. Ik kan er niet aan denken, En 'k doe het toch zo gaarne. Toen zei ze: "Lieve Claartje!…

loten aan de stam die jij liefdevol zorgzaam koesterde net als de hartjes die zij veroverden om een eigen nestje te gaan bouwen groter dan grootst het geluk kan zijn genoot jij vol van elk kleinkind weer als zij uit school komend jou spotten in het zekere weten dat bij oma thuis naast snoep spel en teevee wachtten die hen jou vreugdevol heugen…

Niemand in het dorp wilde hem nog heugen. Hij eens een man getooid in goud en zo mooi als zeven snuisterijen. Hij eindigde in gewormte in het gevang. Zijn gezicht bedolven onder schuldbulten. Berouwzweren. Hij ondergepist door de ratten. Vol rattenzweren. Zijn stem en taal verdwenen.…