Alle inzendingen over honing

woorden verse woorden houden (n)iemand voor de gek beloften vage beloften smeerden honing rond haar mond jammer dat zij niet dom genoeg is om uit jouw hand te eten…

Ze leunt tegen de hemel aan zoekt langs lijnen van dromen de geur van honing zachtheid als zijde de zon die te voorschijn komt uit de nacht wacht en wacht zucht naar tijd der tijden ...…

Of is het een silhouet, Dat verrast, Gebrek aan melk, En honing. Twijfelend doch vriendelijk, Verleg loopgraven, Wordt verliefd, Begrijp niets. Vervreemde romantiek, Verkochte antiek, En dan tot bloedens toe, Mij toe te vallen.…

In Brabant, in het land van melk en honing Daar is een imker die zijn bijen kweekt Die wordt – hij kijkt niet uit en ja dat steekt - Mooi op de bon geslingerd als beloning Het volkje uit Breda dat gonsde even Tot hij zijn pijp aan Maarten heeft gegeven…

net geen hazelnoot of de kleur van je ogen geen graantje honing of de smaak aan je lippen nog geen bloesem die uit je buik de vlinders lokt niets dat blozend het inzitten met je ronding snoeit geen rijpe boomgaard of de gedachte heeft het verkorven…

Zij vlindert meer dan hij verwacht Hij heeft haar eerder hoog geacht Zij bleef aldoor dwalen,zoeken Naar zoeter honing zoals hij in z'n eenvoud dacht Blijkbaar onvindbaar tussen zijn koele lakens.…

u bent niet mijn meerdere minder kan ook doch blauw is ook een kleur anders dan rood wit is gezang naar onkreukbaarheid een staartmees zingt vol overgave de lente tegemoet triedelediedie de zon zuigt honing…

weg te nemen Ieme straude bijenruigte is een plek bij Sellingen bijen houden doen we nog steeds imker Tolhuis op Lammerweg 8 heeft fantastische honing nooit gedacht zo zoet en zacht en vol van smaak hulde aan de Westerwoldse bijen die onze wens vervulden…

Beadem mij met je ziel Zo ik weer leven uit blaas Dat bloemen doen bloeien Waar honing uit zal groeien Het zoete van de dag Zal smaken naar maanden van gelach Laat me dromen in je hoofd Zo ik kan ontkomen Aan een eenzaam hart…

strelend haar dijen in geuren van abrikozenbloesem de wind waait haar adem in honing zoete amandelolie haar huid zinspeelt in het kleinste detail haar ogen ijl breekbaar lippen tuitend in beginnende dauw…

Straks is er honing genoeg.... Hij kan er naar smachten maar moet nog even wachten....…

Denk jij tot in het oneindige met je eindeloze tong in kelken te kunnen tasten en bij je kroning tot kleurige koning garen te spinnen door eeuwig honing te winnen? Dat had je gedacht. Wij leren je wel vasten en zetten je voor altijd in de wacht.…

beste bos, vertel mij wat dit is, uw bomen zuigen mij aan stilte neemt plaats, uw licht voorouderlijk, nergens dood ik ben hout, hars en honing met vrienden die nergens gaan dankbaar voor het verlengd verlangen dat u mij bood…

Met sinaasappel, honing, chocolade En kokos, walnoot, cranberry, rozijn Zelfs extracreamy, crunchy, superfijn Mijn God. wat zijn de schappen afgeladen! Waar ik naar zoek, staat er nét niet, helaas Er is geeneens gewone pindakaas!…

iemand opent het venster iemand houdt de nacht over ons heen als een nieuw tentdoek iemand kent de weg iemand legt mij zijn oude tweedjasje over de schouders iemand zegt honing, iemand zingt honing, iemand proeft iemand gaat met mij de rivier in iemand zoekt tussen de schelpen naar de allerkleinste geopende schelp iemand zoekt naar een…

Ziedaar hij waart weer rond de goeie herder de goeie koeienherder van het land van weidemelk en honing en zo verder hij melkt de koeien tot hij niet meer kan Ziedaar de koeien languit in de stal amechtig en in katzwijm voor het aambeeld en mill de melker denkt in elk geval dat geen der dames zich bij hem verveelt Ziedaar de goeroe…

Ik ben wachter wachter ben ik op het koninklijk goed Ik ben niet van koninklijk bloed maar draag wel de kleuren van de koning Voor het vrouwelijk schoon ben ik als honing voor een beer in mijn uniform ben ik een heer met de heilige ernst van het waken te kijk te staan... met een geweer dat is mijn beloning.…

Een bij zat op een bloem en zoog de honing. Hij dacht:"Dat breng ik naar mijn woning! En vloog weer heen nam nog een aantal bloemen mee.... En was daarmee tevree. Ging weg weer van de bloemen... Ik hoorde hem tevreden zoemen.…

de woorden vonken uit je mond de geest kan amper ademen mokerslagen zet je niet om in honing de chemo druppelt onverstoorbaar door een trage rit naar de dood laat het licht maar branden een engel beweegt hemel noch aarde…

Geen toren, loper of paard Nee zelfs geen koning Is de koningin waard … Álleen het hof van honing Welk der stukken maakt het waar? Welke stelling brengt haar in gevaar? Wie neemt haar gevangen? De Dame statig, ongenaakbaar.…

Het was een gewone zondagmorgen jij verzorgde het ontbijt thee met een beschuitje het was een gewone ochtend net als anders maar zo vrij honing op een broodje op zo`n doodgewone morgen raak je weer totaal verliefd dat wordt liefst nooit doodgewoon.…

langzaam opent zich een hemel slordig zwellend in ’t grijzige bed aantrekkelijk gevormde motieven wijzen op zoetere diepten van de avond; honing druppelt zacht en geruisloos geeft zich het landschap over romantische overvloed breidt zich.…

Tui's laten zich horen op zoek naar honing van felrode bloesem Manukabomen lokken bijen met witwasemde nectar raten raken overvol zwarte zwanen in de wetlands vinden overvloed aan vis aalscholvers duiken mee…

woorden zijn soms zo zwaar als stenen op je maag maar gek genoeg kunnen woorden ook vliegen dan zijn ze bijen die honing brengen en niets is zoeter om te proeven en om van te houden schat ik hou van jou tot aan het ochtendblauw de zoetheid van de ochtend is jouw zoete mond…

De winter is gisteren geworden en de kou is uit de lucht kleuren exploderen en grenzen vervagen de geur van honing en de smaak van rode wijn ik zoek naar woorden op weg naar jou in het licht van de prille zon ruist de wind en vertelt zijn verhaal…

wij dansten licht als veertjes in de lentewind schreven met rozenblaadjes liefde op de grond speelden met verdwaalde wolken ons mirakelspel zonden voor gods aanschijn in het aardse paradijs warme honing om te eten mensen zijn de engelenstatus al eonenlang vergeten…

Ik wou dat ik vleugels had zoals vannacht in mijn droom waar ik achter vlinders vloog over uitgestrekte weilanden zoete honing van boven als dwalende regendruppels benevelen mij in liefde dansend onder een regenboog tot de zon mijn ogen opende. Ik wou dat ik jou was...…

ik vlinderde rond kleuren bruin en geel en zocht je honing jij liet mij landen op fluweel bij jou was ik de koning je kelkte dieper dan ik dacht maar wist je schat ik nam je stuifmeel mee elkaar bevruchten was voor ons nog meer dan Gods beloning…

Kleine, dappere leeuwin, jij trotse Koningin Je sloopte lachend mijn onzekerheid en gaf mijn bestaan weer zin Je eerlijkheid, jouw recht door zee perfect gecombineerd met een karakter voor mij zo zoet als honing, kroonde je mij, zo enpassant, ook nog tot jouw Koning.…

Waar is de tijd van honing-zoete bloei die door de straten geurde? En er verder geen vragen gesteld werden…