70 resultaten.
Letterlijk besef
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 604 Een zwartgekleurd verleden
Bekadert mijn bestaan als een donker kaft
Van een zwaarlijvig boek
Dat stoffig ergens uitrust
Erbinnen dansen letters tot een mooi verhaal
Illustraties als een meesterdoek
Begeleiden klare taal
Met gekleurde strepen
Het is een feest daar in dat boek
Het sprankelt dat het doet
Maar elke letter hoewel zo blij…
Buiten de proporties
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 200 dacht en desnoods
mij gaf in alle beelden
die verwoord konden worden
ik kende geen andere duister
dan die ene met dat zwaard
en felle ogen zonder wit
bebaard en toch vrouw
zij was een ruiter zonder paard
doch koetsierde
zij in alle wrangheden
van haar te kort bestaan
waar ze stierf waren geen
gedichten en verhalen maar slechts
de kaft…
Check check dubbelcheck
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 inchecken uitchecken
bevestiging middels gepiep
het gesprek over gebakken
lucht gaat onverstoorbaar verder
terwijl zij haltes verraadt
tikken of getikt worden
cijfers of letters
boek met blauwe kaft
intrigeert, houdt haar gefocust
beltoon neemt telefoon
op in vreemde taal
deuren piepen open
deuren sluiten
en verder hobbelt hij
maar…
Die achternacht kwam ik mij tegen op een plek
gedicht
2.0 met 20 stemmen 11.608 Spreekwoord was ik dat niet snapt,
gaandeweg de dag werd ik weer opvoeding
die ouders voor hun kinderen uitdenken
en in het holst van alle bruikleen
was ik wat ik telkens na zo'n achternacht in corvee
en klatering moet zijn: voor dag en dauw de bijbel,
met stofomslag en in voldongen esperantoklanken,
een man om van kaft tot kaft uit voor…
Twee gelezen boeken.
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 424 Ik ben een gelezen boek
Een boek met een versleten kaft
De binnenkant is iets verkreukeld
En de punten zijn wat afgestompt
Ik ben jaren dicht gebleven
Totdat ik jouw uitgave zag
Een boek net als ik
Maar met een slot eromheen
Ik gooide mijzelf open
Vertelde over elk hoofdstuk
Elke alinea, elke zin en ieder woord
Ik bracht het met alle…
Die achternacht kwam ik mij tegen op een plek
gedicht
3.0 met 5 stemmen 6.128 Spreekwoord was ik dat niet snapt,
gaandeweg de dag werd ik weer opvoeding
die ouders voor hun kinderen uitdenken
en in het holst van alle bruikleen
was ik wat ik telkens na zo'n achternacht in corvee
en klatering moet zijn: voor dag en dauw de bijbel,
met stofomslag en in voldongen esperantoklanken,
een man om van kaft tot kaft uit voor te…
Leesgenot
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 88 Dus lees
ik gerustgesteld verder en doe ik voor de zekerheid
een kaft van een Dostojevski-roman erom heen.…
Een koortsige gloed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 71 de kaft voelde
in vreemd ervaren
buitenissig aan
pagina’s ademden
stilte in een sterk
verschraalde lucht
hoeken waren
met zwarte duimen
viezig bedrukt
nog las ik niet
letters glansden
een koortsige gloed
de sfeer voelde
totaal niet goed
in zwaar beladen zijn
kanttekeningen
kruisten rood gevlekt
onleesbaar schrift
weerhielden…
Ik ben boek
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 232 mag ik even het woord
ik ben boek
niet zomaar een boek
een gebonden boek
deel I en deel II
ik heb een harde kaft
en knisperend blad
geregelde letters
klein en groot
een paar ezelsoortjes
en vaalblauwe afdruk
op m’n eerste blad, en oh ja
ik ben genummerd
heb een streepjescode
en sta met mijn rug
tegen de muur
van de bieb
afgeboekt…
Tussen haakjes
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 616 Haakjes openen
Wanneer ik je
tracht te lezen
lijkt het
of je bestaat uit
een enkele alinea
in telkens
een ander boek
waarvan ik altijd
één hoofdstuk,
de clou, mis
Vraag je je nooit af
of de titel
op de kaft
je nu eenmaal
is gegeven
of word je
nog geschreven
en wacht je
tot geen plank
je meer dragen kan
Neem je genoegen…
Lammert P
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 292 Lammert ’n altijd blije jongen
met Downsyndroom heeft
‘n engel die z’n jeugd bewaart
hij denkt dat hij eeuwig leeft
Sterven voelt als ziek zijn
als dat eens eindigt in de dood
maakt hij dat niet bewust mee
Hij is wat hij voelt en denkt
de dood verandert er niets aan
zijn geboorte en dood vormen
slechts de kaft van z’n bestaan…
Een afhankelijk bestaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 zoals het koren op het land
kleine rimpelingen in de grote zee, het besef
dat nooit altijd kan zijn en tijd de vrucht is
van een afgekalfd verleden, deze morgen leest
zich in eerbied gezeteld in de leegte van het bestaan
voltallig is het koren op het land, gerijpt
door het zaad van besef, doch ook zal dit
bezwijken in de leemte van boek en kaft…
Stil in hem
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 122 Toen het leek of je hallucineerde
Zag je dat boek, zonder kaft, verregend,
Dat in het bos lag.
En er was daar die fiets, weggeroest,
Een speelbal voor de wind.
Er lag die bril, op de donkere tafel, in de stille kamer,
in het stille huis.
Er was dat gezicht, dat staarde in het schemer
en het zag de woestenij.…
In witregels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 ik heb altijd
een open boek
willen zijn
met dansende letters
op vrolijke muziek
een kaft waarvan je geniet
vaak ben ik begonnen
een eenvoudig lied maar
de woorden klonken niet
de lach heb ik
uitvoerig beschreven zonder
echte warmte in het leven
papier en pen gaven
wel contouren aan helaas
zonder de pijn in mijn bestaan
ze…
partituur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 511 trommel met mij
de letters uit jouw boek
luister naar de volle klank
die nog galmt
tussen de dode kaften
het is jouw bezieling
waarnaar ik zoek
laten we de gevallen woorden
stapelen als orgelpijpen
en een eigen muzikaal verhaal
tot een ouverture rijpen
waarin mijn hart en jouw lijf
versmelten tot één taal
van wiegende noten
waarop…
Stom boek
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 70 onleesbaar zijn de woorden
oud, de zinnen versleten
vergeeld papier
de kaft bind niet meer
een uitgekauwd verhaal
op een of andere manier
niet helemaal uitgelezen
nu vallen de pagina’s
door elkaar op de grond
er is geen touw aan vast te knopen
toch wil ik weten
in welk hoofdstuk het stond
het moraal van het verhaal
het moet…
Taalstroop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 37 Doorwandel bibliotheken,
sleur u door kaft en papier.
Pillen geleerde literatuur
staan u weldra tegen.
Filosofieën en prachtpreken
houden dagboekbrieven bijeen:
persoonlijke hypothesen die
de schrijver naam en waan verlenen!
Scharrel tussen de voetnoten,
vijl uw mening tot leem:
leerstellige stroop versuikert een visie...…
SP(R)OOKJE
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 363 Vertel dan van vervlogen jaren
toen de zolder nog van mij was
waar verloren geesten ooit woonden
van hoek tot hoek, vluchteloos
spreek nogmaals die laatste woorden
en geef het levensboek een gouden rand
zonder stukgelezen kaft noch ezelsoren
maar blader vooral door het laatste deel
zodat fragiele schoonheid blijft behouden
en verwondering…
het eentonig gebrom
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 nu de herfst lijkt te smoren
in onkundigheid is het gloren
van de nieuwe zon verdwenen
in de trage dimensie van mijn vlijt
hoe het boek ook schreeuwt
zich wil laat lezen dwars door het doffe kaft
is mijn vlucht langs dode vogels
iets wat ik nooit had bedacht
het hart, de pionier van mijn reis
de ingezetene van het verdorven vlees
blijkt…
Nieuwe bladzijde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 71 in het open liefdesboek
de letters zijn nog wit
onzichtbaar op blank papier
uit jouw stille waaiershand
groeien verse zaailingen
in vruchtbare geboortegrond
diep en intens wortelend
jouw roep over groene heuvels
de snelste route naar mijn hart
een nieuw hoofdstuk
voor de verlegen zinnen
van mijn boek
nog ongeopend, zonder kaft…
Ezelsoren en een vouwtje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 195 ik heb de titels gelezen
de imposante lay outs
heel duur uitgegeven
mag ik na een lang leven
ook een plaatsje in de rij
ben klein en heb
helaas een slappe kaft
beduimeld door talloze
vingers van hen aan wie ik
mijn droom en zinnen gaf
ezelsoren en een
vouwtje in het blad
gaven aan wanneer het tijd
voor een gezonde nachtrust was
ik…
Mens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 Eens, zeg je,
Zullen ze allemaal
Jan Arends kennen -
Met gitzwarte, holle ogen
Kijk je me aan vanaf
De omslag van het boek
Dat later over jouw leven
Is geschreven - even later
Zie ik je als een bezetene
Roeren in de koffie
Die jou maar niet met rust
Wil laten - ik keer terug
Naar het kaft van je biografie
En zie je in het…
Verdrieten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 45 Ze ontkleedt zich van zinnen
nestelt tss de versnipperde hoofdstukken
het kaft als deken
voelt zo volmaakt...
De punt comma´s dansen
raken de einders op de notenbalk
geen mens zal weten
hoe diep of hoog haar dalen
haar ziel geraakt...…
De nacht weerspiegelt een tweeluik
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 Ik ben niet bang, herken kaftan en kaft
het handschrift dat verbonden mijn hart
ook zijn dagboek uit en begrijp de manier
waarop zijn delen zo gedeeld als geheel
de getallen en letters samenkomen dit jaar.
Beleef uren en deze nacht het weerlicht.…
Duizendkunstenaars
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.169 Soms dan waren wij het vuurbeest
veel te plat om dood te gaan
bekeken wij zijn prentenboek
van kaft tot kaft - licht aangeschoten
trapten wij hem op zijn staart
of op zijn oude bokkenpoten
gaven wij het ongezegde door
het ongewoon gezegde door
van leven en de santenkraam
en alles wat men zag
We waren duizendkunstenaars
zeiden de bloemen…
MIJN GEHEUGEN
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 487 Links bij mijn oor
is het warm en nat
mijn oog dwaalt af
valt bij mij weg
het asfalt glimt mij tegen
storm en regen
zijn tot zegen
ik ben op weg
rondkijkend zie ik boeken
kaften op een rij
gelezen en vergeten
was het heg noch steg
luisterend eerst links dan rechts
hoorde ik weer stemmen
doof zijn, niet begrepen
weer iets weg…
Bloem en Perk
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 543 op zondag in het dwangbuis van de kerk
twee jeugdigen als vissen op het droge
verketterd door verblinde demagogen
en angstig voor de zwaarte van het zwerk
de leraar met die lange monologen
verbood ze om te lezen in een werk
met op het kaft twee blije vinkenogen
ze moesten naar de burcht van Bloem en Perk
ze droegen stil hun last, ze waren…
zoek
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 443 klinken
laten lezen luisteren en laten bezinken
een vleugje magie een nevelachtig licht en een zoen
je pen het werk laten doen
jezelf als regisseur
kritisch kijken naar de woorden
zonder moeten en zonder dagelijkse sleur
twijfels slaan toe
ach laat het je niet storen
om ooit de letters van je eigen naam
te doen schijnen naar behoren
op een kaft…
Vroege tijden
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 212 in de eikenhouten kast
de eens vertoonde passie
gevuld in rood en purper
doen de nacht blaken in ’t zwart
geen contouren spelen met de kale witte muren
ik bekende waar jij naar toe wilde bloeien
je las slechts het begin
zo raadselachtig vluchtig
aangeschoten door rozengeur
scheur me uit de herinnering
je hoeft niet meer aan mijn kaft…
In de (schilde) rij
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 485 voorbij
stappen naar voren
en weer opzij
lopen wat naar achter
kijken schuin omhoog
en ik berust
zonder knipperend oog
ik kijk ze onbevangen aan
gapers met hun ah's en oh's
met hun ogen
verwrongen tot spleten
ach
zij kunnen het niet weten
dat ik nog steeds leef
hier op dit linnen doek
jaarlijks meer rimpels krijg
gelijk de kaft…