inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.981):

het eentonig gebrom

nu de herfst lijkt te smoren
in onkundigheid is het gloren
van de nieuwe zon verdwenen
in de trage dimensie van mijn vlijt

hoe het boek ook schreeuwt
zich wil laat lezen dwars door het doffe kaft
is mijn vlucht langs dode vogels
iets wat ik nooit had bedacht

het hart, de pionier van mijn reis
de ingezetene van het verdorven vlees
blijkt te zijn gerooid
door toedoen van mijn eigen zeis

wie ben ik nu de waker als dwaler telkens
nieuwe wouden vindt en de slaper
de rust ontwijkt in het
eentonig gebrom van de nacht

Schrijver: elze, 23 november 2013


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 111

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)