465 resultaten.
alleen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.271 In mijn eentje
op de late avond
die neigt nacht te worden
onststeek ik een kaars
en een sigaret
onthoofd ik een biertje
en mijn eenzaamheid
het kan me lichter wegen
juist terwijl
ik er met licht om treur.…
oververhit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 159 als een uitgedroogde kameel
in de woestijn
strompelt mijn “ik"
door mijn hoofd
wegzakkend in het zand
brandt m’ n kop vol pijn
uitgedoofd
als een kaars
van zijn vlam beroofd…
Verbittering
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.785 eenzaam schijnt men te moeten zijn in deze dode landen,
het leven dooft in kaars na late nachtkaars uit.…
Een herinnering.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 172 En bij het vensterraam
een kaars die langzaam
opbrandt in alle rust
met weer even jouw gezicht.
Hoewel de liefde al lang
is uit geblust.…
Ochendzon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 serafijnen
dalen af
met 't licht
van de
ochtendzon
klokken
kleuren
hun zilveren
spel
de kaars
omhult
zich met
gezang
wakkert
aan de vlam
wakkert
aan
de vlam…
Toetje
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.962 Onder een KERSENboom werpt
de kaars zijn hoekig licht van louter
warme spijzen. IJS. Alleen aan tafel.
Wind vervoert de kou in scherpe schijven.…
Doorzichtig?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.890 Doorschijnend
haar nachtgewaad
baadt ze
in een zee
van kaarslicht
Transparantie
blijkt bij dageraad
minder helder
misleidend
als een dwaallicht…
Vrienschap...
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 4.217 Op één hand kun je ze meest tellen
Want vrienden zijn zo schaars
maar eigenlijk is één al genoeg,
die moet je zoeken met een kaars...…
De bult
gedicht
3.0 met 269 stemmen 47.191 Ik heb je uit de modder opgeraapt, als ’n klein
verloren diertje. Je was geschramd en geschaafd, je hoest
was onbedaarlijk, en ook je vleugeltjes waren verwoest:
waarlijk, ellendiger kon je ‘r niet aan toe zijn.
Ik heb toen, om je niet te verontrusten
twee van je soortgenootjes aangehouden, even git-
zwart en verward van haar als jij, en voorzien…
De schillenboer gaat door het dorp
gedicht
3.0 met 27 stemmen 11.080 Het is zomer en zijn kar
rijdt afvalgeurig rond.
Ik ben geen stronkje en geen schil,
mag naast hem zitten op de bok.
Het duurt uren, dagen, maanden,
straks is de herfst alweer voorbij,
de winter komt en ook het groen.…
Verlicht
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 1.593 Laat een mens nooit donker staan
en evenmin in het naakt
doe altijd een lichtje aan
zorg dat je warmte maakt
en zie, als jíj eens eenzaam bent
en huivert van de kou
dan kaatst dat licht naar je gezicht
en dat verwarmt jóu…
Een karretje op een zandweg reed
poëzie
4.0 met 91 stemmen 10.573 Een karretje op een zandweg reed;
De maan scheen helder, de weg was breed,
Het paardje liep met lusten;
('k Wed, dat het zelf zijn weg wel vindt:)
De voerman lei te rusten...
Ik wens je wèl-thuis, me-vrind!
Een karretje reed langs Berg en Dal;
De nacht was donker, de weg was smal,
Het paard liep als met vleugels;
(De sneeuwjacht…
Anderland
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 353 Slaap
onbewust
onderbroken wakker
uit
anderland
donker buiten binnen
kaars
vlam van vuur
zuurstof en vaste stof
licht
nacht verzwakt
in schaduw verborgen
storm
stroom door druk
hoog naar laag verplaatsing
hier
is het stil
bewegingloze schijn…
Najaars geluk
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 765 Een wijnglas
op een natte
terrastafel
verlicht door
het vlammetje
van een kaars.
De wind
speelt met
de druppels
die over de
tafel rollen tot
zij vallen op
een blad
dat gekleurd
wacht
op een
zachte dood.
Binnen
wordt stil
bemind
voor de
open haard.…
Gevloerd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 358 het
gezicht niet plooit,
blijft in gebreke
in de spotlight
van het bestaan,
lazen de half
gevulde glazen
in beider ogen,
om die te laten
staan, van
onszelf vervuld,
waarin we de
liefde hebben
voorgelogen, met
de stad als kussen, om
de smarten op te rapen,
lijkt het duister z’n
eeuwigheid zelf te
hebben geschapen, de
kaars…
Aan mijne uitbrandende kaarse
poëzie
4.0 met 9 stemmen 3.493 O haast gebluste vlam van mijne kaars!…
Licht
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 633 er is geen duisternis
die niet wordt verdreven
door een licht
van hoop en leven…
Kerst-Mis-Gevoel
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.736 koude ballen
dat glitter en die warme kálekoen
niets voor mij dat kille klatergoud
die malle frase al die versiering
de mooiste tuin de mooiste boom
óh..óh, wat is het wonderschoon
ik hoef het niet, laat het voorbij zijn
wacht wel dat al dat licht weer dooft
doe gewoon wat ik altijd had beloofd
ik leef gewoon zoals voor heen
maar brand een kaars…
Zwaar
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.742 Voor een lange voermanswagen,
volgeladen met kareel,
wordt een hooggebouwde hengst gespannen
in zijn sterk gareel.
De oude voerknecht trekt geweldig
met de toom en schreeuwt het uit.
't Kloeke beest spant al zijn spieren,
zet zijn poten achteruit;
en het snokt uit al zijn kracht en
witte schuim komt op zijn mond,
maar de wagen roert niet…
Mijn hart steekt (afscheid)
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.058 Naast de bloemen een kaars.
Als symbool van jouw licht dat in mij blijft schijnen.…
Mijn ogen sluiten
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 182 waarom, voel ik jou soms zo dicht bij me
raak je even teder m'n wang en haren
voel ik me ongedwongen, vrij en blij
waar en hoe valt dit toch te verklaren?
Als ik 's avonds voordat ik mijn ogen sluit
jou met mijn woorden dit probeer te geven
denk ik het is soms net een beslagen ruit
veeg je ze schoon, krijg je alsnog de strepen.
Niets veeg…
Zelfkennis
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 84 Als een kaars die brand
Zo warm en gezellig
Zit ik hier op de bank
Met rode wijn en muziek
Geniet ik van de beat
De stilte in mij die ik meermaals ervaar
Kan ik soms genieten van het hier en nu
Maar ook de chaos in mij
Daar leer ik mee om te gaan
Zoals één druppel die valt
Met meer dan duizenden
Uit de lucht
Zal ik soms de stilte en de…
vlammetjes
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 125 Wij zijn vlammetjes
gebonden aan lucifer aan kaars
die over kunnen dragen
is bewezen is iets waars
wij zijn ook vlammetjes
die lijken op te branden
te worden uitgedoofd
maar nee we zijn
slechts een moment uit zicht
omdat we tijdelijk van
ons houvast worden beroofd
waarschijnlijk worden
we dan allicht
net even overgedragen aan een
nieuw…
Mijn wereldorientatie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 817 Ik verdrink in de stroming van het kleurrijk genadeverbond
als symbolisch wezen met koralen tot mijn geroepen richting;
het geen genade wanneer de witte kaars zonder brandend lont,
in ongenade het slappe koord voor een anker tot verlichting.…
bede
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 791 vastberaden brengt ze
haar eenvoudig gebed
naar een veilig adres
de kapel op het plein
een brandende kaars
om heel zeker te zijn
Heilige Maagd Maria
laat mij komen
laat mij gaan…
Ik steek voor hem de kaarsen aan
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.732 Een wereldbol die brandde als een kaars
Was ooit het slot van een reclamespot
Dit stil-verwijtend niet te missen shot
Verwittigde ons: energie is schaars
Daarom klinkt uit mijn opwindgrammofoon
Zijn single 'Donker om je heen' zo schoon…
Gezocht, gevonden, verloren
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.489 Geen woord meer te delen,
Maar steeds verder op zoek
Naar zijn ware eiland
In de zee van liefde
Steeds meer omarmend
Van wat slechts herinneringen zijn,
Trotseer ik de telefoon,
Want,
Is het wel beter op te branden,
Dan nooit een kaars te zijn geweest?…
ijzig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 376 ik huiver mijn woorden
de poolwind in
een ijsbeer vangt ze,
warmt ze
ik huiver mijn woorden
naar zwarte schimmen
ze flakkeren tegen de wand
het vuur brandt
ik huiver mijn woorden
naar een kaars
de vlam verdeelt ze
en heerst…
Kerststukje
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 3.513 Haar laatste kerststukje
Bij het flakkerende licht van de kaars
Zag zij zichzelf in kleur en glans
Rondfladderend op haar laatste bal
Gelijk een mot in zijn laatste dans
In eenzaamheid verwachtend
Leegte en niemendal…
Verborgen in licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 naarmate het perkament
voller geschreven wordt
raakt de inktpot leeg
onheilspellend zijn de
donkere wolken die zich
rond de maan scharen
sierlijk kringelt rook
gedoofd de kaars
niets meer
dan de naakte waarheid…