Alle inzendingen over klagen

Heel langzaam glimlacht weer dit hart dat leed en pijn moest dragen, dat enkel nog kon klagen, vergat de warme zon, de bloemen en de vogels, maar nu weer alles won.…

Ik heb al zoveel jaren zonder klagen Op lintjesregendag vergeefs gewacht Of iemand er wellicht aan had gedacht Mij bij de Burgemeester voor te dragen Wel Joling, Jack van Gelder, dat doet zeer Dus laat nu maar, het hoeft voor mij niet meer.…

Geen feut zal over die ontgroening klagen: Vakkundig zijn ze bont en blauw geslagen.…

regen en harde wind tergen het gemoed bij vlagen wakkert het verlangen aan naar warme zomerdagen maar 't is zoals het is hier helpt geen klagen er zit niets anders op dan weerzin te verdragen…

Ik moet nodig even klagen want het zit weer aardig mee spaarzaam zijn de donk're dagen dat ik klaag van ach en wee Weg het veilige gevoel van ik kan niet dieper zinken weg verbetering als doel Ik kan slechts op het heden klinken Gelukkig zit ik hier te wezen van een zenuwachtig soort want tegelijk kan ik slechts vrezen dat het zeer snel…

Geef mij maar een paar dagen en stoor me even niet ik wil niet bij je klagen dat jij mijn tranen ziet Geef mij gewoon een beetje tijd want echt, dat heb ik nodig ik wil gewoon mezelf zijn dan ben jij overbodig...…

We hebben regelmatig iets te klagen, nu wil men de bezorging gaan vertragen. Het argument? Te weinig personeel. Dit kan ook eleganter opgelost: betaal eens loon naar werken bij de post.…

Fiscaal gezien viel er wel wat te klagen, maar nu zijn ze volledig aangeslagen.…

Ik vraag mij af te vragen Wat ik nu eigenlijk wil van jou wil ik nu niets liever dan je op handen dragen of achter op je fiets te rijden door de straten door dagen -en de de nacht- nooit meer hoeven klagen omdat jij op me wacht…

Ik zit in de put Ik kan er niet uit Help Ik klaag en Klaag en roep Aan een ieder die voorbij komt Ik zit in de put Mijn eigen ik had ik al vereenzelvigd met het in de put zitten en te klagen Dus dacht ik toen, als ik eruit kom, dan verlies ik mijn eigen ik mijn eigen waarde. Tenminste dat dacht ik.…

Hoeveel is het waard, hard werken zonder klagen. Hoeveel is het in de ogen van de staat? Hard werken, vieze handen, heel veel vragen. De hele gedachte maakt me kwaad. Hoeveel is mijn leven waard? Steeds minder pieken steeds meer dalen En dan proberen niet te klagen. Moet ik iemand betalen? Of smeken om me hieruit te halen?…

Een volk van klagen en een hoop chagrijn Dat zijn relativering heeft verloren Zo zal ook voortaan in ons paspoort staan Dat ons voorgoed het lachen is vergaan…

Vierhonderd woorden kan ik vragen: er komt niet een bij jou tot klagen. Tot aan de dag dat het wel was, kon alles zinken in het gras, dat groen en dauwde gras voor gras.…

voor Gijs Er komen dieren binnen, die blijven om wat eten en een warme plek ze hebben geen hobby's en hun leven is kort ze klagen nooit en sterven dicht tegen de aarde, die verzoent steeds omhelzen wil -…

Uw spreekverbod geeft u geen recht tot klagen Pleegt het OM aan Louwes uit te leggen Want wilt u toch publiekelijk iets zeggen Dan hoeft u er alleen maar om te vragen Maar niet hardop hoor, want u heeft per slot Van rekening dus wel een spreekverbod…

Nu voortaan door de fiscus wordt geheven Op zwartgeld uit belastingparadijzen Valt menig burger stevig in de prijzen En moeten spaarders hun tegoed opgeven Je hoort die mensen nu niet alleen klagen Ze zijn ook nog behoorlijk aangeslagen…

We zuchten, want het is warm, we steunen want het is boven de dertig graden, we puffen want het is heet, we klagen maar iedereen weet; na zonneschijn komt echt weer regen!…

Die kon daar niet blij mee zijn, ging klagen bij zijn vriendjes. Wat toen gebeurde was prachtig, kwetterend en eendrachtig pikten ze me om beurten dood. Hun vreugde was oprecht en groot.…

In China tegen de Mongoolse plagen In Vlaanderen de Muur van Geraardsbergen Bij Trump om Mexicanen te gaan tergen Jeruzalem: een muurtje om te klagen Berlijn: symbool van rode dictatuur In Nederland: kroketten uit de muur…

In deze nieuwe maand wil ik niet klagen omdat het onkruid hier voortijdig woedt, ik strakjes wieden, spitten, maaien moet. Nee, ook niet als ik loofhout moet verzagen. Maar wél als ‘k modder in de wildernis die er vandaag weer bij de fiscus is.…

De vrouwen van Holland klagen de harde geweldenaars aan: ‘Onze bloeiende bloemvelden zijn door u te niet gedaan.…

En toch hoorden we hem nooit klagen want zo was ons, en vooral zijn leven.…

Honderd soorten frisdrank en chips en toetjes en broden waar ik niet uit kan kiezen, nee, ik wil niet klagen maar mijn geheugen is minder geworden en ik hou van eenvoud. Toch loop ik tevreden naar het park toe en geef de eendjes brood, niks aan veranderd en ik klaag toch niet?…

Zo'n duizend reizigers treinden naar Best, Maar dit keer niet om steen en been te klagen; Ze kwamen om zich lekker te misdragen, Waardoor men rampen van de toekomst test. Zo wordt ook binnenkort gesimuleerd, Hoe men ons dure treinkaartjes aansmeert.…

Maar Marianne, er is echt niets mis met de regering, waarom klaag je nog ? De dieren hébben stem, wat zeur je toch ? Dit kabinet kan blijven wat het is: Een beestenboel waar ezels balken, en de aalgladde zalm gehaaid die kudde mende.…

Toch heeft, denk ik, de helft van hen die klagen Die banden ook niet bij hun eigen wagen.…

vrijheid die je krijgt grenzeloos misbruiken en dan vragen om respect kansen die je krijgt achteloos negeren daarna klagen over kansloos val me niet lastig met je waarheid verpakt in leugens door de ontkenning van elke realiteit…

Zijn verzen stranden niet in klamme dagen Maar spiegelen om hoogmoed aan te klagen En weten haarfijn pointes te bereiken Zo lang de mens kan lezen en kan spelen Zo lang zal Shakespeare’s oeuvre niet vervelen…

hij telt treden van de trap tegels van de stoep hoort de hoeren klagen hij telt zijn geld en kleedt ze uit in vensters die om aandacht vragen hij geeft zich bloot haar naaktheid stijft zijn wisselgeld wordt keihard uitgeteld…

stel je achter gesloten deuren voor en het regende niet zou er dan een reden tot klagen zijn tot bestaan, onverdeeld kon er dan iets misgaan achter wanden van het vertrek stel jezelf voor en tijdsduur bleef hetzelfde beeld nog één keer iets in dat er altijd zal zijn…