208 resultaten.
Een rookster leeft langer
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 441 Ik heb mijn oren niet geloofd
maar wel de prullenmand gedregd
een peuk, die stonk
terstond gedoofd
Werd mij een kool - ik redeneerde
dat ik dit verre prefereerde
boven uw jonge en begeerde
begaafde dichteres gestoofd.…
Om jouw frivool
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 230 jij hebt
de lijnen uitgezet
ik schaduw
wat met kool
om jouw frivool
een licht accent
te geven diepte
weer te laten leven
grijs wat jij
als wit ervaart
en ongeschetst
nog open laat
er is geen schamen
want eerlijk grijs
geeft nooit intimiteiten
aan anderen zomaar prijs…
Tussen 10+ en 20-
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 46 Houdt maar een paar uur
Voor Kaag wat zoets, voor Segers te veel zuur
Voor Rutte op den duur een functie elders
Kaag blijft, drijft Segers af dankzij Mees Kool
Alleen haar kuikens moeten nog naar school…
APE(N)KOOL
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 919 Heeft het Groene Boekje afgedaan
en komt het Witte ervoor in de plaats?
Of is die spelling toch te tegendraads
en wordt er teveel vrijheid toegestaan?
Wat mij betreft geen grond voor pessimisme;
ik zie de taal als levend organisme.…
Erev Kol Nidrei*
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 576 * De avond van Jom Kipoer (Grote verzoendag) waar het Kol Nidrei wordt gezongen. In die tekst verzoekt men nietigverklaring van alle geloften en verplichtingen die men jegens God en zichzelf in het afgelopen jaar op zich genomen heeft.…
Op hete kolen in Polen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 615 Op de oude stoomlocomotief
blinkend opgepoetst groen
randen met rode strepen
mocht hij knarsen poken
remmen fluiten stoken
op hoog vuur met kolen
dwars onder door Polen
Van Poznan naar Wolsztyn
vertrek om 8.58 uur
dreams fifty years old
became true on the iron horse
met Janus machinist
besnord als Lech Walesa
In zijn reisverslag…
Gemeenschap voor Kolen en Staal
snelsonnet
2.0 met 6 stemmen 182 Toen men in de EU die uitspraak zag:
“Bij ons in Polen gaat niets boven Polen”,
Was Brussel zwaar ontstemd en heeft bevolen,
Een boete van liefst 1 miljoen per dag!
En komt het land daarna nóg niet bij zinnen,
Dan vallen Duitse troepen Polen binnen.…
Verschil moet er zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 Veel van wat ik dood zie leeft,
het anorganische scheidt zich lastig
Alleen het hart is van basalt soms,
en zelfs dan
Ook schijnbare hardheid slijt
of breekt in stukken onverwacht,
als zachtheid tracht te binden
Je hebt die rechtheid nodig lijkt,
vierkant verlangen in asfalt en beton
In kool en kalk teken ik cirkels…
pennenvrucht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 283 ik verhaal van taal
tonen en toetsen
van rustige rijm
uit pennenvrucht
een pagina poetsen
een wuivende wevende hand
schept in een scheve letter
door kille kool geholpen
een prille parade op blank blad,
nog onbeholpen
een gretige geest
vreet vroege verzen
waar woorden worden,
spichtig of sproeiend,
tot wat u nu leest…
'k Zat bij nen boom te lezen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 3.686 'k Zat bij nen boom te lezen,
al in mijnen brevier;
de zunne kwam gerezen,
gelijk een kole vier;
de blijde vogels dronken
de dreupels van de mei,
de morgenperelen blonken
en brandden in de wei,
lijk vier:
'k zat bij nen boom te lezen,
al in mijnen brevier.
1859-60…
Visuele handicap
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 143 De rode kool is waarlijk paars.
Ik zeg je eerlijk, wat ik vind:
de consument is kleurenblind.
Toe mensen, help me uit de droom:
wat is de kleur van groene stroom?…
onmogelijk heden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 260 mijn moeder riep
de fluitketel fluit,
zet hem lager
of zet hem uit
mijn moeder zei
de kachel staat te hoog,
zet hem lager
en ik antwoordde,
hij staat al op de vloer
het rijmt soms
behalve om half twaalf
hoewel ik door een ongeluk
belandde op zaal F
fluitketel en kachel
bestaan niet meer
humor op een laag pitje,
de kool is gestoofd…
vermomming
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 961 de zon die de schaduw overschaduwt
Het gevoel van eeuwig geluk
dat maar een uur zal duren
we malen de woorden met onze kiezen
Ze denken dat we over wolken lopen
Maar we rennen over hete kolen
En alles lijkt rozengeur en maneschijn
Maar we hebben jullie toestemming nodig
Om ons zelf te zijn
Ik tel tot drie
en dan zetten we tegelijk…
lessen op de pianola
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 806 ik zeg de woordjes die
u horen wil
ik streel uw dijbeen
en linkerbil
gooi de blouses
op de tweezitsbank
u en ik
ik stook de kachel
ha, wat hoger op
gooi er nog een mud
kolen bovenop
wacht ik pak
de salamander erbij
u en ik
zo is 't gezellig lieveling
wordt al lekker warm
bijna heet
zo warm, oh daarom
zijn uw kleren al uit
zullen…
Verlichting
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 227 pitjes die gloeien,
kooltjes die branden,
sterren die fonkelen
de maan die schijnt,
de zon, als ze zin heeft,
verlicht de wereld,
maar:
als de weergoden
er tabak van hebben
ze een schicht
in een elektra kast brengt,
dan is de mensheid
ineens zo erg verwend,
dat iedereen
in rep en roer is,
terwijl:
we kaarsen, pitjes,
kolen…
Zonder aftiteling
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 166 Het sneeuwt over de kristalen
herten aan het ijsmoeras, wat
maant tot stilte, bewegingen
verstillen in kilte, warme harten
ademen alert op elk gebaar en
blaast kapok uit neus en ogen,
kool van transparante inkt maar
even zichtbaar, onhoorbaar in de
slag van snelle vleugels afgeworpen,
verdwijnen schaduwen op het
parelscherm van de avondwind…
eens diva
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 654 aan haar vinger
waarvan de nagel nog nooit
gebroken, een bonkige robijn
dieprood geflonker voor het hart
dat van hebben houdt
ligt er op de plank geen brood
geen vlees noch vis koel
naast de verlopen jammerpotten
en zo kil in huis nu
de laatste kolen weggeteerd
de kelder nog het leegst
ze lacht naar de mensen
droog, fortuin heeft ze…
wijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 525 de wijn staat
bloedrood op tafel
een glas een fles
naast een kool en uien
je ziet een raam openstaan
en in de hoek een tv. op een
het is bijna donker
buiten spelen nog kinderen
die straks ergens binnen komen
op de bank cartoons gaan kijken
terwijl je de wijn drinkt
uit de fles in het glas en
je naar buiten kijkt
het wegvallen…
Orang bandjir
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 114 Zo was er eens een nazaat boreling
als mixture van twee paar
diverse ogen
't oog van de dag, als dat van Mata Hari
in het regenwoud van Noord-Sumatra
lichtblonde haren en helblauwe kijkers
het ander paar gelijkend
op de zon
van Bali, Soerabaja en
Oost-Java
die Oostersch uitrijst boven
d'horizon
gloeiende kolen onder
gitzwart…
Opdracht
gedicht
2.0 met 4 stemmen 17.124 met een scheermesje kan het
soms wel 2 x per dag
met een broodzaag kan het
je twaalfuurtje bereiden
met een gasslang kan het
rode kool in een half uur gaar
in een badkuip kan het
één keer per week en flink met zeep
met een touw kan het
als je broekriem soms stuk is.
------------------------
uit: 'Kokkels', 1960.…
Uitdagend in haar vrijerij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 191 stook het vuur
nog eenmaal op
voor de zon ons laat vertrekken
zing de weemoed
naar je land dat al
zo lang in tranen brandt
een laatste dans
hartstocht op bloedhete kolen
uitdagend in haar vrijerij
rood gloeit de as
de eerst strepen licht doen pijn
in afscheid van het samenzijn
weer ligt de wereld open
we moeten verder
onstuimig…
Uitspatting
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.289 Ik spiegel al mijn daden af
in gloeiend maanverlichte kolen
waaruit de kleuren zijn gestolen
die ik al mijn liefdes gaf
Geen halsdaad was mijn aandacht waardig
geen wanhoop heb ik ooit gegrond
mijn ogen blijven even rond
zelfs met lenzen eigenaardig
Verslonden heb ik met genoegen
vlees is een natuurproduct
voortijdig uit de grond gerukt…
herfstimpressie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 580 het lood van wolken
ligt peilloos opgetast
in noeste kolen kou
de winden wakkeren
de waterwoede aan
van blauwe hemelzeeën
woekerregen daalt
in zaaischermen neer
op het lijdzame land
als bronchiën van longen
twijgen tere takken
in ijle hoogtes lucht
boomstammen beademen
als pijpen de slijmklei
van de vetgelaagde grond
schaamteloos…
Handen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.283 Jouw handen liggen op mijn schoot
vroeger vond ik ze ontzettend groot
twee oude handen wat zijn ze mooi
met hun rimpels en een plooi
bergen werk hebben ze verstouwd
zakken kolen naar de mensen gesjouwd
jouw handen zijn nu klein en nietig
en soms ben je wel eens verdrietig
omdat je niet meer kan doen wat je zelf wil
en eigenlijk staat niemand…
BOOTVLUCHTELING (3)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 De oude man, het kind kan mee
Mag wonen gaan in een kasteel
Met uitzicht op zee en struweel
Ze wennen er van lieverlee
De kleding is er informeel
Pyjama, kamerjas, oké
Hij woont nu in de U.S.A
Zijn kleindochter is een juweel
Hij mist zijn blanke vriend, dat wel
Sans Dieu maakte hij van haar naam
Ze groeit als kool, slaapt lang en diep…
Eenheid maakt macht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 102 over de
kosmos kan komen
luisteren naar de stem van het licht, en
kijken met ogen dieper dan de zee
rondom de klanken van verwarde ranken
die ongetemperd zijn
zoals de slimme vossen
die energie opwekken met hout uit bossen
met de koppen bij elkaar gestoken
zijn ze in hun sas
ook al komt er meer CO
2 uit de schoorsteen dan bij kolen…
Onder de zoden
gedicht
3.0 met 22 stemmen 5.803 ik rolper ik stolper
ga kop over kol
ik boor mij de grond in,
word mensenmol.
---------------------------------------------
uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2005.…
Veel is het niet
gedicht
4.0 met 80 stemmen 27.907 Je wordt geboren, je staat op
Leert lopen, groeit als kool
Je propt je vol met zoute drop
Dan vijftien jaar naar school
Veel is het niet
Dan naar de universiteit
Daarna een dikke baan
Je krijgt een vrouw, die raak je kwijt
Ze bieden je iets dikkers aan
Veel is het niet
Je komt steeds hogerop
Ze weten wie je bent
Je krijgt een dikke kop…
3 epigrammen
netgedicht
4.0 met 102 stemmen 3.372 1
de groei ginds in de tuin der lusten
gaat mij ver boven het verstand
alles groeit er zoveel sneller
dan de kool hier op het land
2
een bril is meestal met twee glazen
hoewel ik blijf mij steeds verbazen
dat zo'n ding met slechts één gat
zoveel bezitters heeft gehad
3
ik ril mijn god wat is het koud
en ik voel me zo omstreden
dan…
Knaagdier
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 307 en vast stramien
hij wentelt zich in groeiend onbehagen
de chaos is voor hem de haute cuisine
hij vegeteert op vrees en bovendien
zal wroeging nooit zijn zielenrust belagen
bij zonlicht lijkt het beest de tegenpool
van wat zijn schaduw herbergt, in gedachten
bezint hij zich op nieuwe heksenjachten
zijn ogen spieden almaar, zwart als kool…