Erev Kol Nidrei*

IJskoude rails langs het perron
sneden bruut haar verleden af.
Waar haar dode leven begon
kwam de herinnering als straf.

In haar rug leest men de jaren
en de klok tikt in haar gezicht
de rimpels en grijze haren,
haar broze lichaam vederlicht.

Haar ogenvuur steeds niet gedoofd,
haar verloren Heer hervonden
in de Duitse doodsmachine.

Het goddelijk plan niet meer geloofd
heelt onmogelijk alle wonden:
helpt wel haar leven uitdienen.


* De avond van Jom Kipoer (Grote verzoendag) waar het Kol Nidrei wordt gezongen. In die tekst verzoekt men nietigverklaring van alle geloften en verplichtingen die men jegens God en zichzelf in het afgelopen jaar op zich genomen heeft. Dit gedicht gaat over een spirituele spagaat: menige Jood, die nog nooit een synagoge van binnen had gezien, hervond in het kamp zijn geloof en daarmee kracht, maar twijfelde of de verschrikkingen wel deel uitmaakten van een goddelijk plan.

Schrijver: Ruurd van der Weij, 20 september 2006

ruurdvanderweijgmail.com

Biografie van deze schrijver

Shoah Jaweh berusting

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 8 stemmen 575