151 resultaten.
de lente
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 1.278 vandaag verlaat
de dood het sterven
en zoekt in de kringloop
der seizoenen
alom weer de geboorte
te verwerven
in aangelegde plantsoenen
of op verweesde plekken
waar de mens
geen hand heeft
in het natuurlijk stekken
daar kleurt de lentebodem
weer de winterse graven
verschijnt vernieuwd leven
uit onze baarmoeder aarde…
Kronkel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 640 Juist die onbegrepen éénvoud
door het ijle van het ontstaan
maakt de gedachte niet warm of koud
is er geen grens tussen zicht en waan
De hunkering blijkt niet tastbaar
en een oogwenk niet te meten
ook de gouden gloed van een korenaar
blijft vast gehecht, nooit te vergeten
Gekooid in de kringloop van de uren
vervagen de deuren in de muren…
water
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 241 de geur van dopheide
en droog dennenhout
beweegt met de wind
die goudgeel blad ritselt
de zon staat in gloeiend stof
in een koperen nevel van hitte
grasklokjes trillen in de schaduw
van lome verdorrende struiken
diep onder de verhitte bossen
stroomt levend bronwater
straks zal koele regen ruisen
voor een eeuwige kringloop…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 389 Het is in de grond, het raakt er
het wortelt er aan de beginselen
de kus van de dood, de Maan
die geboorte gaf aan een levenloze woestenij
de Aarde, kringloop van pril geweld en liefde
op een stormen en een blussen
tot het over gaat, in een versleten seizoen
iets houdt er de adem in
op de zijlijn van een woestijn
het wervelt er in een navelstaren…
Hart voor de natuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 Tussen alle mensen is een stille man
hij wandelt mee in zijn ogen
zie ik een verandering van tijd
bomen die vielen na storm en ontij
bleven destijds echt niet liggen
als bewijs dat de kringloop zijn
oude glans weer wilde hebben
we hoeven nu niets meer te doen
behalve samenkomen met
als prijs dat de wildernis
daar vanzelf wel zal komen.…
Ziel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 170 Levende vleugels in het gruis
de dood op één wiel
heuvelopwaarts nog wel
het gezicht is van leer
de helling ligt bruin versleten
in het licht van de geschiedenis
de kringloop is een kruiwagen
vol vage levensresten
niets gaat verloren
dat onvermijdelijk terugkeren tot stof
rolt tergend onvermijdelijk
en beeldvullende uit
alles vergaat…
waar de wind gaat
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 153 in de kringloop op het water
ijverde mijn tijd
in langgerekt spiralen draaien
licht verwaaid
met niet veel meer
dan kleine blaadjes, op de spiegel
van een kind
nu zijn oogjes glanzen, door
de lichtval van vandaag
geeft hij zijn jonge hart aan ganzen
in de roze bovenlaag
van roepend langs de hemel vegen
och…
slechts daar laat ik…
Het kringloopse water
netgedicht
2.0 met 49 stemmen 55 ik herkende
je stem in het
geluid dat het
donker druppelend
gesteente maakte
in de kou
vlood het water
sissend langs
eeuwenoude
beddingen en rotsen
het is geen
murmelen dat
de tantra’s als
leidraad kozen
uit de prehistorie
alleen hun scherpte
is verloren in de
zachtheid van het
kringloopse water
uit de laatste gletsjers…
Kringloop van het leven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 519 Zijn geweven huis
van ragfijne draden
glanzend veld van dauw
lijkt in het niets te zweven
Als een echt strateeg
geduldig wachtend
op de nietsvermoedende prooi
verstrikt in zijn weefsel
Waar de woeste trilling
door benarde vrijheidsstrijd
van wat zich daar gevangen zette
zijn schuilplaats bereikt
Schiet hij tevoorschijn
en verslindt…
KIES VOOR KRINGLOOP
snelsonnet
1.0 met 7 stemmen 1.132 “Stem tegen!” roept al jaren de SP
Maar nu is de partij der oppositie
Al bijna kandidaat voor coalitie
Maar houden ze daar nou hun dwarsheid mee?
Ach, blijken ze tot daden niet genegen
Dan stemmen we er over vier jaar tegen…
Suïcide
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.990 druk maar niet meer op mijn deurbel
vul mijn fles maar niet meer
vanuit mijn doorgezakte stoel
stap ik uit de kringloop van leven
breekbaar als glas ben ik een mens
in de volle maan neem ik afscheid
misschien niet doodnormaal
maar mijn leven op dood spoor
voor mij hoeft het niet meer
wil niet langer leven
in een schaduw…
derde dag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 146 hij zag meteen al dat het goed was
goddelijke conclusie over eigen werk
hij hoorde en zag zijn planten en dieren
de eeuwige kringloop van de schepping
teer lentegroen en juichend herfstgoud
parels van ochtenddauw in zonnezilver
dit stralende wonder van zijn natuur
elke herfstdag weer van vroeg tot laat
ik kijk zo graag naar dit alles…
derde dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 hij zag meteen al dat het goed was
goddelijke conclusie over eigen werk
hij hoorde en zag zijn planten en dieren
de eeuwige kringloop van de schepping
teer lentegroen en juichend herfstgoud
parels van ochtenddauw in zonnezilver
dit stralende wonder van zijn natuur
elke herfstdag weer van vroeg tot laat
ik kijk zo graag naar dit alles…
Geest (van Kerstmis)
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 4.640 Eindeloos verlangen naar hoop,
de kringloop van het leven.
Mijn beven ging niet ongemerkt,
en gesterkt werd ik door liefde.
De hemel kliefde zich in twee
waar zeeën van engelen zweven.…
druipdicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 126 niet alleen de taal
maar vooral zijn zinnen
geven dichters gevoelens prijs
schier ongedurige woorden
gegist gerijpt en als
gedicht weergegeven
op bewasemde ruiten
in spiegelschrift
om uit te lopen
in trage druppels
aangetrokken door de
zwaartekracht van het leven
zó is alles kringloop
als het water naar de zee
soms vinden woorden…
vicieuze cirkel
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 190 lopen in rondjes door het leven
met je hoofd zo licht gebogen
je ogen tellen wel de stappen
maar je geraakt er niet meer uit
de cirkel is hier niet meer open
hij blijft op slot, gaat vicieus
anderen gaan reeds vertellen
hij is bizar en mysterieus
de oorzaak zoekt hier naar gevolg
en de kringloop wint zo sterk aan kracht
in een leven vol…
Waterkering
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 499 Een beetje water in een spiegelplas
blauw overdreven met witte vlokken
die elkander op de vlakte lokken
een helder oog op hoe de situatie was
Een meer, een minder het maakt niet uit
natuurlijk, is geen vaststaand feit
dat blijkt bij het verdampen in de tijd
en hoe het meertje elders buit
Het evenwicht is niet te verstoren
de som van al…
Lied van ooit
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 868 Klaterend zingt de waterval
een oeroud lied over ontstaan
dat klinkend over keien glijdt
door spetters spattend begeleid
in ‘n melodieus ten onder gaan
Het gezang vloeit golvend voort
murmelend malende in stromen
dat zonder aarzelen of schromen
zich voegt bij ‘t natuurlijk woord
De lieflijke akkoorden sterven
in het buld’ren van de oceaan…
Kringloopt bestaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 155 ik zoek niet
de rust van het graf
wel het wiegen van
lange halmen en
bloemen in het gras
zij hebben dood zien
passeren in droefheid
en rouw konden zich
pas profileren in lente
na verdwijnende kou
samen zien wij bekenden
zij ordenen het groen
tot weer een keurig graf
waarvan de inhoud
op de eeuwigheid wacht
in dit schisma
van leven…
Sterven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 De zomer sterft aan herfst en laat de warmte achter
Soms leeft de zomer even op in warme zwoele dagen
Om eindelijk de laatste warme adem uit te blazen
De herfst in haar onstuimigheid,
zwiept takken en velt bomen
Zo blij dat nu de storm tekeer mag gaan
en al haar kleurenpracht kan tonen
Dan komt de winter aangewaaid
op koude bleke voeten…
Het lange spoor 4
gedicht
2.0 met 168 stemmen 26.712 Onderaards krioelen, gericht op sjouwen
van immense korrels zand, rotsblokken,
mieren, bladluizen, honderdpoten.
Dit is de tweeledigheid der schepping,
op en om, vervolgens op en nogmaals om.
Zandberg, zanddal, stoffelijkkheid migreert.
Onder en boven lopen, woeker, woeker,
op het karkas van arme geelkuifkaketoe.
--------------------…
Verbond van wrede intenties
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 216 Een paar scherven blauwe eierschaal
hier en daar
aan de voet van de rooilijn
en de beukenschraag
herinneren me eraan
de dood
het treft me diep
weet ik dat ik
altijd een kind zal blijven
ingezwachteld ben ik
tot op de oppervlakte van mijn gezichtsveld
mensenkind
de boze natuur
met haar gruwelijke bedoelingen
waarom geen nest oude…
Ary's tuin
gedicht
3.0 met 24 stemmen 10.670 Het leuke van een tuin
is dat je hem voortdurend
snoeien moet,
of snoeien, noem het
oogsten, of wat je zoal
met snijbloemen doet,
snijden, in een vaas zetten,
de stelen, in knop
waar men de bloem in ziet,
of bloem, noem het poëzie,
of gewoon verhaal, want
wie niet waagt die knoeit,
wie schrijft die snijdt,
wie snijdt die bloeit.
----…
Levensboom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 465 In eerste aanblik van uw gezicht
ligt het weten, al , besloten
dat het eeuwig lied tot u gericht
uit vruchtbaar land
in d' aderen vloeien zal
in kringloop wordt gegoten.
Zolang mijn stem mag klinken
in ongetelde uren
gedenk dan in de donkerste nacht
dat onvermijdelijk overgaan
tot in dampen voort zal duren.…
Herfstige beukendreef
gedicht
4.0 met 11 stemmen 6.611 Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar
kalere kruinen achteloos door. En deze
vreemde droefheid: ook bij bomen hoort
ze blijkbaar bij de kleine dood want zo
kwistig wordt leven zelden rondgestrooid.
Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt
en knapt. Al die geduldig opgeblonken
minuskule houten kistjes met binnenin
rantsoen voor onderweg…
Traanvlucht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 milde regen en zachte bries
sluiten een verbond
dat aardse grofheid polijst
bij elke stap die de vorige
naar het verleden verwijst
zodat verse indrukken
grofkorrelig patina krijgen
van zomers die zich tot
regendruppels aaneenrijgen…
Onbegonnen werk
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 263 Golven komen en gaan.
Bladeren vallen van bomen.
Wolken drijven met de wind.
Zonder plan. Vanzelf. Spontaan.
Leven eindigt en begint.
Leven begrijpen is onbegonnen werk.
Elk mens beseft dat. Onbewust.
Alles wat adem heeft weet.
Elk ongeboren kind.…
Warmwatervisjes
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 36 ze vielen als
witte papiertjes
fladderden
traag nog rond
in vage vlagen
op cirkelende wind
hun lege magen
verdroegen geen
warmwatervisjes uit
de voedselkring
die daarmee
deze en vele
andere diersoorten
om zeep had
gebracht hun
sierlijkheid en
kracht was alleen
terug te vinden in
de genenbank die
hen als combi wisten
het was gedaan…
Liefdesnacht
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.441 gisteren dacht ik dat ik van je hield
vandaag blijkt ik heb me vergist
wat gisteren zweemde naar volmaakt
is dat wat vandaag nog meer raakt
jij schiep voor mij een oceaan
van zoet en zout, hard en zacht
een oneindige kringloop van bestaan
begonnen in een afgelopen nacht
hoe het verder moet met ons geluk
twee bij toeval, geloof in samen…
Gemoedsrust
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 267 Geen storing
van de kringloop.
Ooit is de oerbron
weer tijdelijk gastheer
voor mijn ziel,
dan laaft hij haar
ruimschoots opnieuw,
stuurt haar, verkwikt,
wederom op weg,
tijdloos . . .…