76 resultaten.
croissant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 614 gist weekt in lauw water
deeg rust en rijst op de schaal
door een klam doek bedekt
ik kneed de gladde bal
die nog stijven moet
jouw duim drukt een klonter boter in zijn hart
nu ligt hij uitgespreid
met meel bestoven
kromgebogen maar gaaf
schuift hij in de oven
ingesmeerd met eigeel
hij dampt nog wat na
van rooster naar bord
Naar…
Leve de lente!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 373 Vandaag stuift meel en wuiven pollen,
we veren op uit onze wintervacht,
het frisse groen ontspruit uit tulpenbollen,
Gods lentelicht schept opwekkracht!…
We vliegen in rood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 191 geef mij je angel en
honing kom dichterbij
ik streel je tot koning
je dood is goedkoop
als je mij nu zou steken
zo kort bloedt geen leven
weef het geel van de maan
met de kracht van de wind
in het blad van de bloemen
de glans zal verbleken
als het licht van de zon
de nacht doet vergeten
we vliegen in rood
stuiven meel op de…
ik streel je tot koning
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 467 geef mij je angel en
honing kom dichtbij
ik streel je tot koning
je dood is goedkoop
als je mij nu zou steken
zo kort bloedt geen leven
weef het geel van de maan
met de kracht van de wind
in het blad van de bloemen
de glans zal verbleken
als het licht van de zon
de nacht doet vergeten
we vliegen in rood
stuiven meel op de…
zo kort bloeit geen leven
netgedicht
2.0 met 211 stemmen 63.037 geef mij je angel en
honing, kom dichterbij
ik streel je tot koning
je dood is goedkoop
als je mij nu zou steken
zo kort bloedt geen leven
weef het geel van de maan
met de kracht van de wind
in het blad van de bloemen
de glans zal verbleken
als het licht van de zon
de nacht doet vergeten
we vliegen in rood
stuiven meel op de…
zonnebloempit
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 418 jouw geel oog moet nog open
het volgt de boog van de bal
broeierig licht dat een blikveld vult
eenmaal ontloken verstart jouw stengel
dan wijs je met knikkend hoofd
naar de gloed van het oosten
moe van woeste snavels en stof
ik proef jouw pit in brood
je glanst op een rooster
droog wentel ik je
in een jas van meel en zout
je kan…
NOSTALGIE
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 809 Moeder was kruidenierster
in die tijd een zware job
de waren werden afgewogen
gort, meel, groene zeep en drop
erwten, stroop en koffiebonen
suiker, zout en cichorei
snoepjes in glazen stolpen
stonden op de toonbank in de rij.…
Wieken van stilte.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 Molens malen meel
rivieren bloed uit aarde
in ondiepe beddingen.
Fossiel gelaagd steen
zover zijn stem kan dragen.
over eindigheid heen.
Hoop plaatst de dagen
op de tijdswieken van stilte,
ook voor onbevoegden.
Uit het bundeltje:
" Ook toegang voor onbevoegden "
Pama…
Credo
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.401 Uw handen lieten ‘t leven stuiven
Gelijk een bloem het gulden meel.
En kinderen ontloken, heel
Zijig en roze als duiven.
Zij moeten langs Uw licht verschuiven
Gelijk het schaduwend gespeel
Van vingeren, en aller deel
Is, dat de dood hen komt omhuiven.…
Dubbelzinnige vroomheid.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 829 En heb je, naar mijn last,
Al krijt gemengd in 't meel?
K.
Jawel, mijnheer.
W.
En steentjes ook
In 't krentenvat?
K.
Ja, veel.
W.
Nu, àl te veel mag 't juist niet zijn.
K.
Daar heb ik voor gewaakt.
W.
't Is best zo. Maar, die krultabak
Kan wel wat natgemaakt.…
SMULLEND ZIEN
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 259 Een kind zoekt bevroren zonlicht
loopt door het koude berkenbos
takken twijgen hangen vol rijp
de kleine genieter aanschouwt
het haarfijne glanzende wit
herinnert zich
zijn onlangs ervaren dromen
versnipperde spookkleden
bedekt met blank spinrag
hun griezelslot ontvlucht
toeven onderdanig
in dit nieuwe woud
van suikergoed en klevend meel…
OOGST EN BESTEMMING
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 bereidingswijze
van het dagelijkse brood
is een bewogen reisverhaal
vol toekomstvragen
laat het rijpe koren
zich vallen bij het zwaaien
van scherpe sikkels
geslagen danst het graan
heen en weer op de dorsvloer
molenstenen malen
met scheppende vernielzucht
de korrels tussen hen
verwondend _ stichtend
in de bakkerij
mag het gezeefde witte meel…
Graan en druiven (sonnet)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 643 Als ik je korrels in de molentred
niet ongenadig maal tot meel waaruit
de bakker brood en koeken bakt dan sluit
je leven uit en sterf je onverlet.
Je moet geperst, m'n kind, gestampt tot wijn,
geplukt, vermalen en tot bloem gezeefd.
Je mag niet eeuwig graan en druiven zijn.
Ontledigd van jezelf, genoeg geleefd !…
Dageraad
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 796 Zo voorzichtig, zo schuchter
is het nog nooit dag geworden
alsof op duizend schaakborden
een volgende zet, nuchter
en toch vol passie
gedaan moet worden
een nieuw spel
met onzichtbare horden
Aarzelend tikt de schemer op de velden
vanuit het woud dampt het eerste gekrakeel
en onder de wieken stuift het jongste meel
een vredig krieken…
Drie mannen bij Mamre
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 316 Wat water wast het zand van woestenij
en witte hitte weg - ik haal een gros
fijn meel voor brood met boter en een tros
van dadels bij gebraad en stoverij.…
Gedorst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.216 langs
een tere strohalm naar je
kijken, wat zou later blijken,
strijken wind en regen kalm
over gemaaide akkers, in
verlangen naar een verborgen
dorst, verloren tranen drijven
op de vijver, wolken jagen
op elkaar in zachte onuitgesproken
woorden en zullen gezamenlijk
de kim bereiken, geschoren aren
los verspreid, gouden graan in
meel…
De aardappeleters van Vincent van Gogh
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 225 maar op in boerendonkerheid
de tijd speelt mee dat kleuren zijn verworpen
na de schemer van het Drentse avondrood
alsof het groen pigment zich heeft verplaatst
niet zo zeer rondom de dooie dood en dis
van meelderige knollen
als ik naar de zwoegers zie van alle uren:
geslacht Nachtschade-Gerecht
prakkers van het zoete leven en het gele meel…
innig leven - van harte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 267 vandaag vieren wij jouw jaardag
jouw kracht ook en jouw passie
waarmee jij strijd leveren blijft
uit jouw liefde voor het leven
de mensen ook om jou heen
die jij draagt en jou dragen
in tijden van wisselvalligheid
die onvoorspelbaar als het weer
dan weer heerlijk zonnig zijn
of als hagelstenen striemend
het gemoed belagen kunnen
wij wensen…
in herinnering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 als trommels galmt jouw lach
mij gul door het hart en hoofd
vandaag hoor en zie ik jou weer
in de zoete geluiden van de dag
vandaag proef en ervaar ik weer
de vriendschap die wij bouwden
door naast lief ook leed te delen
in dagen die ons samen brachten
zo stilstaand bij jouw jaardag
tuimelen het geluk en het verdriet
zoals het weer…
zeventig jaren jong - van harte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 zeventig jaren zijn jou vandaag vervlogen
een leven vol van liefde en van avontuur
van na de oorlog tot vandaag reisde jij
het spoor langs de haltes van jouw leven
in de vijftiger jaren was jij jong en jeugdig
zag jij Nederland zich hoopvol herbouwen
met vereende krachten werd toen ons land
in volle glorie en facetten weer opgebouwd
de zestiger…
dolle koe
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.837 grazen
met vlokken op de lippen
trappelend in het rozenperkje
nippend aan mijn vijver
ik raad de spons onder haar schedel
dode cellen die een leemte laten
als ze me zo stomp staat aan te gapen
droom ik dat ik in melk verdrink
toch loof ik keer op keer de Goede Heer
dat ze me in mijn hangmat laat slapen
ze doet niemand kwaad
besmet meel…
Rijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 2.582 hoog platanisch zomen eiken
dreven, wouddiep eind’loos lang
drijvend mijn rede gedachten
temperend mijn stierse drang
stuivend meel wekt roes, zo rustig
stilte dempt mijn zielekwaal
in ruis deemsteren de sporen
van mijn wereld, hard, brutaal
mag magnolia mij redden
met schoonheid, geur, in glundertaal
ach, ‘k veracht beurzige vrienden…
Stuifmeelkorrel (2)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 770 Zijn olie en eiwit
Waar de plant voor in de buidel graait
Dus wenkt hij de gonzende bode met een bloem
Zoals een paradijsvogel wenkt met zijn veren
De wenk werkt
Daar nadert een snuitkever
Landend in een warme kegel
Een wollige houtbij hangt boven de helmknop
Stemt de trilling van vliesvleugels af
De plant gunt zijn bode een deel van het meel…
Vlinders vinden hun muze..
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 160 Een vlinder vindt met
geloof en intuïtie de juiste
voorgeschreven kleur, ter
verlichting van de muze, een
troost, wat draden meel
op stampers samensmelt,
waaruit z’n voorkeur zich
in het juiste ritme laat raden,
vermeldt samen met z’n kroost
de zaden van z’n daden.…
Nu rijst ons loflied uit de nacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 151 (te zingen op de mel. van: Daar juicht een toon.....)…
Zeeuwse inkijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 30 Dat is even wat anders dan die reclame
voor goedkope boter en ik zie een regen
van diamanten in haar huid van meel en
eekhoorntjesbrood verdwijnen, glimlachen
als lieveheersbeestjes op het zachte mos
van haar Domburgse duinen, die mij heel
vriendelijk uitnodigen om te gaan zonnen
als een kaboutertje op haar naaktstrand,
terwijl de liefdesengel…
Melig
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 231 De bakkersleerling Daan van Geel
wou zijn diploma halen,
maar had problemen met het meel
en vreesde om te falen.
Hij zocht de bloem, bestemd voor koeken,
die hij voor kerst moest bakken
en ging die in een bloembak zoeken
in plaats van in de zakken.
De baas van Daan was niet zo blij
en dacht: 'Hij zal wel zakken.…
pet af - hoed op | van harte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 287 pet af – hoed op | van harte
sedert de dag van jouw geboorte
veranderde de wereld om ons heen
als was er doorheen die olifant gelopen
die toen jij al achttien lentes telde
een gekke mannen groep bezong
waar ooit de tijd leek stil te staan
verbouwen sindsdien met slopershamer
als nijvere mieren de hollanders
het decor van ouderwets en eigenaardig…
het komt goed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 nu jij bent waar ook wij ooit zullen komen
zetten wij ons stil op de oever van de grens
die als een rivier meandert tussen hier en daar
om jou en wat jij ons blijft betekenen te genieten
terwijl jouw ‘het komt goed’ ons omhelzen blijft
onze picknickmand heb jij overvloedig gevuld
met de royale proviand van jouw doen en laten
de niet aflatende…
de m klinkt - van harte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 op jouw jaardag klinkt muziek
als een niet te vermijden symfonie
mooi groots en ieder meeslepend
dankzij de specifieke Melse sound
het levensjaar dat achter jou ligt
kende mooie en lelijke gezichten
bracht na hoop het grootste verlies
dat een kind zich voorstellen kan
toch lonkt gelijktijdig ook toekomst
daar waar eens jouw opa nog woonde…