Netgedichten

netgedicht (nr. 13.229):

Drie mannen bij Mamre

Wees toch zo goed uw dienaar niet voorbij
te gaan, drie mannen bij het eikenbos
van Mamre, schud uw moede schoenen los,
schuil in de schaduw van die tent van mij.

Wat water wast het zand van woestenij
en witte hitte weg - ik haal een gros
fijn meel voor brood met boter en een tros
van dadels bij gebraad en stoverij.

Daar in het eikenbos van Mamre, ga
mij niet voorbij, drie mannen, wees zo goed
de loverrijke lommer waar ik sta

nu te vereren met uw herenvoet,
ach, zit wat neer onder mijn pergola,
drie mannen, deel uw dienaar's overvloed.