Alle inzendingen over meute

Gekwelde meute Door wild kloppende harten Maar tijd verdreven…

Jezus op de berg voedt de meute met één brood dat niet opraakt Maxima geeft telkens de hand die ze weer mee naar huis neemt…

Tandertergende meute allen om het tentje teveel betalend voor dat vette olliebollen-krentje.…

Arm vrouwtje Voor een slokje Uit een blikje Lig je nu in een doodkistje Woeste meute Moordbrigade Geen genade Jouw dood een fanfaronnade Rust zacht Bloesempracht Cru geslacht In een baarbaarse dievenjacht…

De zweep over de meute dacht Van Kooten Hij zette toen zijn paardenmiddel in En trok de teugels aan in elke zin Zo vatte hij het volk flink bij de kloten Want warme ballen ja daar houdt ie van Die Kees het is en blijft..een vieze man…

Een meute fint het Nederlans kijmoeilijk, ken onderschijt niet tussen hun en hen en d en t en als en dan en kan en ken etc. Eenfout maakt een taal toch niet ferfoeilijk? Self fin ik so’n fersimpeling normaal. Ferfang dus dat AN door kleutertaal!…

De Spanjaard krijgt een volkslied zonder woorden De meute wou geen algemeen verhaal Muziek is weliswaar instrumen-taal Maar tekst hoort te versmelten met akkoorden Want niet mee kunnen mompelen is raar Straks komt er nog in plaats van woord gebaar!…

zodra de meute schrikt van eigen woede, teleurgesteld haar dwaasheid alweer wegslikt en machteloos, ontgoocheld, aan haar wond likt dan lacht De Macht, maar wel uit arren moede: lijkt alles bij het oude en bedaard rancune is er steeds en vaak ontaard……

Gespannen wacht ik op het sein dat ik mag gaan En ren er dan als eerste supersnel vandoor Ik voer de meute aan, maar sta plots naast de baan omdat ik hijgend als een hinde hier verloor? Nee, ik word niet genoemd op dat Olympisch feest Mijn naam is Haas, maar ik ben er dus wel geweest…

Sinds ik geen auto meer heb sta ik nooit meer lang stil ik voel me beter, veel mobieler en staar naar de file-meute vanuit de vliegensvlugge Fyra! ----------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan het vriendelijke personeel van de FYRA: de hogesnelheidstrein Breda-Amsterdam, nu nog 160 km, eind 2012 260 km.…

als het daag'lijks leven soms wat zwaar valt droom dan maar lekker weg in mij laat de hele meute roddelen en praten droom gewoon van geluk en voel je blij als de zon hierdoor weer schijnen gaat al heb je dan je ogen dicht zal je in jezelf de kracht hervinden naar de vreugde die voor jou nog open ligt…

Na een uil geknapt te hebben zat de hond in de pot men debatteerde verder tot ’t laatste oor versnoept bleek. ’t Resultaat van oeverloos gezwam werd aangehouden niemand weet hoe ’t kwam dat de meute slaap bleef houden…

Woest kapt ze de lianen Haar missie is een doel Zij, een al gevoel Wil zich koelbloedig wanen Haar witte vendelzwaaien Ontvangt de meute koel Ze heeft, zo denkt ze, smoel Zij zou niet overwaaien Als zijnde vis nog vlees Hoe kon ze zich verklaren Tekort schoot elke taal Toen het voor haar verrees Het simpelweg bedaren Had ze haar heilige…

als een in woede ontstoken meute haar driftig te grazen wil nemen al de illusies die ze ooit heeft gedroomd met geweld tracht mee te nemen haalt zij hen met een sprong in de nacht onderuit ketent hen gedachteloos vast aan de sikkel van een ondergaande maan omdat zij wil verdergaan met leven ten volle wil bloeien iedere morgen…

Een rilling doortrekt zijn doffe vacht Zijn vermoeide ogen staan dof tranend Zijn getrimd leven en gelakte nagels Heeft hij willoos moeten ondergaan Gedwongen in stilistisch keurschijf Bekroonde hem met pijn en leed De meute in de weide die lokte Was niet gegund aan hem besteed Geen prijs kon zijn leed verzachten Hunkerend naar dat hondse…

lavendel zacht slapend geurend wiegend zwevend sussend muizend lopend hyena trillend bijdehand meute roedelend zwermend schierend scheurend streven letters groeperend kronkelen woorden uit-een-lovend geboren zinnen barstend gewezen gieten vaten vloeibaar kunnen eindeloos zweven vlinders schijnen geur…

steeds schroeit slecht nieuws langs kwetsbare plekken ik heb niets om ze af te dekken mijn stenen schreeuwen hun vergeten uit in de woestijn van mijn leven ik heb ze achter gelaten omdat ik hun zwaarte niet meer kon dragen want de meute jaagt de schaduwen na van verblekende sterren ik ben de eenling zonder taal die stilte spreekt…

De zenuwachtige meute rent voor ze uit. De chasse à courre ontplooit zich over de velden, de akkers. De boeren morren gelaten. Kasteel van mijn dromen.…

Til je hoofd op van de tafel, jaag de meute naar hun hok, weg de wortels, weg de sla, en geef Flappie aan de kok. Stop met tobben, geef niet op, ga nu maar gewoon uit eten; en als je met Pasen koken wil, laat dat dan niemand weten!…

toen zij het huis verliet verdween uit de chaotische roedel waar ze slechts een naam had en haar plaats kende belandde zij in een andere vreemde kudde ze leerde waar ze slapen eten bidden moest wie de wolf van de meute was wie de hond haas of het hertje was omringd door luidruchtigheid voelde ze bevrijding het was een vlekkeloze…

Strijdend voor mijn eigen zaakjes Vlieg ik in emotie even in de zachte wind Waarin ik en dan ook echt alleen ik Beslis over het gevoel van de eenzaamheid in mijn denken, Want daar ben ik tenslotte een individu voor Ook al zijn er daar zovele van, maar durven Al die mensen zich te uiten in hun denken Of hobbelen ze stilletjes achter de meute…

Y.o.l.o, ook vannacht Was het weer raak, Dronken meute die Vanaf rijksweg A7 Al malend de onderweg Opgepikte junkfood Wegwerkt en dan als Dank voor het aangenaam In dronkenschap verpozen De omhulsels over een Lengte van meer dan Vijfhonderd meter In de openbare berm Heeft geflikkerd - Alles ligt er, Inclusief afrekenbon…

ik ben een man van tienen en énen en aard niet in de middelmaat gedoemd tot een solitair leven verkies ik de veldweg en laat ik de straat Een kruid gedijend bij noorderwind en malse regen in het ochtendgrijs ver van de meute, weg van de massa's tref je mij tussen paardebloem en ereprijs "Hij die de slaap vindt wint de morgen Geen man…

Terwijl de massa, De meute die het Ritme van de Dag, van dit uur Dicteert, zichzelf Elke minuut van de Dag, vierentwintig- Zeven verliest in Instagram, whatsapp En andere digitale Flauwekul - want Je mocht eens missen Dat de virtuele kat Van je achterbuurman Gejongd heeft - Bekommert hij zich Om de naaste die Hij bij…

Onderdrukt en vervolgd vanwege je geloof, geaardheid of ideeën; opgepakt en gemarteld door het regime, bendes of gewoon de meute. Het geweld ontvlucht; alle ellende en armoe, familie en vaderland moeten verlaten, alleen de angst reisde mee over een zee vol lijken.…

De meute zal je nawijzen, zij die liefde prediken zullen je bespuwen, wilden je helen maar achter de coulissen, zelfvoldaan jouw lichaam stelen. Verdwijn, red je vege lijf, spoel de hypocriete woorden uit je vacht. Luister naar jezelf, wees vrij en weet, je wordt verwacht, door iemand net zo puur en echt als jij.…

zelfkant schamper ziende struisvogels de haartooi geplukt de kop in het zand steeds kaler de aanblik als schriele kippen waar zijn de meutes naartoe steeds slachtend als een roedel wolven die de verdwaalde herders verscheuren en überhaupt waar zijn de herders naartoe of hebben zij zich vermomd als honden achteraan de kudde opjagend de meute…

wat ik ook vermag te wezen, de tijdlijn scheidt mijn discrepantie en hallucineert zonder het vermogen tot herstel, een treurnis is als een gebroken hart met in het midden een lamgeslagen vleugel het beeld herrijst en herroept de enkelvoudige zich aan te sluiten bij de meute, trendvolgers vertragen hun tred en wankelen bij een linkse tegenwind…

We waren alweer druk met knooppunten Wie veel fietst weet waar ik het over heb Over een route met punten leren stunten Nu wel leuk,maar eerst vonden we het nep Wij wilden fietsroutes met een leuke naam Geen gedoe met knooppunten en kaarten Maar soms volgen we de meute zwijgzaam Nu zijn we geroutineerde fiets gevaarten We flitsen van punt…

De wind in bolle zeilen Varend over plankton De meute drinkt de passie En bakt de gele zon Het kraaiennest bezwangerd Met de geur van stinkend vlees Kapitein stuurt immer door Met een heldere blik zonder vrees De ijsbergen omzeilend Het schip diep in de vaart De vrouwe van de stuurman Die een kindeke baart De loopplank reeds verrot…