Alle inzendingen over opgewekt

Er is een dichter die niet kwaakt maar keer op keer opmonter treft als hij een speedsonnet aanheft en opgewekt met droevig draakt Hij blaast het stof van poëzie en lucht het ledig met begrijpen zonder door regels af te knijpen zijn werk leest als een melodie Wis steekt de brand in triestigheden verruilt `t nobele polemiek niet met ongegeneerd…

Toen ik vanmorgen opgewekt mijn huis verliet, vond ik de straat niet meer. Nochtans was ik er zeker van: de dag voordien lag zij er nog. Wat doe je dan? Je draait je om en wilt het schokkend nieuws vertellen aan de uwen. Helaas, het huis, je thuis, was ook verzwonden.…

Het wordt hoog en hoog tijd, voor oud en voor jong, dat we ons opgewekt gaan voorbereiden. Zijn onze koffers al gepakt? Zijn we al klaar voor de reuzensprong?…

Jouw zucht laat mijn zintuigen ontwaken in de schemering van wegtrekkende mist dat je mij opgewekt toont in ons schouwspel met bewegingen als een theatraal illusionist.…

We moeten bomen in de shredder stoppen Want dat schijnt goed te zijn voor het klimaat Zodat de wereld niet ten onder gaat Aldus veel zeergeleerde groene koppen De bomen die de zuurstof produceren en die kooldioxide consumeren?…

Toen vroeg ik of hij opgewekt had gekeken. Nee, juist niet, zei ze. ------------------------------------------ Uit: Tirade, 1976.…

Ik ben altijd opgewekt maar voel me droevig. Ik voel mij gelukkig Maar niet echt gelukkig Want ik ben niet vrij Mij wordt gezegd Hoe ik mag denken Hoe ik mag voelen Zo hoef ik zelf niet te voelen. En het verraderlijke is… Het voelt allemaal heel erg vertrouwd aan.…

je straalt voor mij in gracieuze lijnen gekleed en bewegend in schaduwkleuren jouw sprankelende geuren daarvan heb ik enkel weet, wil dat ze in me wonen je ingetogen charme geeft betoverende ogen gedragen in een tedere tred de kaaklijn, soms met haren bedekt, doet mij ontroeren schept mijn beelden; schoonheid wordt in mij opgewekt…

Kordaat en rank op de been schrijdt zij in opgewektheid langs me heen en glimlacht met ogen grijs van de staar. Mijn moeder ziet me niet. Passé de tijd om duistere pijnpunten uit te praten, het heden voor het verleden te laten onder het mom van de verdraagzaamheid.…

Dan bedenk ik me ineens bij toverslag stel je voor dat er geen stroom aanwezig was je moest fietsen, draaien, lopen desnoods om voorzien van opgewekte energie: Te zien wie er met je aan het appen is?…

Ik vind troost bij het kijken naar kauwen, zoals ze uit het niets in zwermen komen aanvliegen boven verlaten velden. En bij het vallen van de avond neerstrijken in een rij bomen om daar de nacht door te brengen. Uit de kruinen klatert hun kakofonie.…

dicht tegen me aan zit jij voor ons een oude lantaarn daar achter de grote kerk op het stille verlaten plein rechts het fraaie huis waar mijn grootmoeder woonde als jonge vrouw een enkele vogel fluit ik vertel weer uitgebreid liefdevol kijk jij naar mij terwijl je luistert aandachtig en opgewekt...…

De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen Hoewel mijn mond erover zwijgt de opgewektheid is gelogen erachter schuilt de bitterheid. Ik woon nog samen in hetzelfde huis waar onbegrip heerst er is geen plaats meer voor liefde er resten nog kilte en spijt de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.…

dat zich neervlijt bij mij waaruit ik zicht heb op voldoende letters die woorden kunnen bouwen uit een scheppende brij en regels trekt over wit papier die konddoen van een rijmend of prozaïsch gebeuren waar mogelijk ook een gevoel wordt ontmoet met navenante kleuren in de hoop dat in alles tezamen ook iets muzikaals wordt opgewekt…

Wat is er mooier dan die opgewekte gezichten die zich op hun fiets op de zangkunst richten. Die vrolijke fietsers vormen zo fietsende koren; die van de natuur genieten en zich van hun beste kant laten horen.…

en toch, vandaag was ik weer als herboren, voelde me zelfs uitverkoren, want mooier nog dan klokkenspel en haar akkoorden, hoorde ik de merel fluiten opgewekt en blij jubelen over hij, een zij, een wij, een komend ei, maar meer nog hoorde ik een Gij wat me terugbracht weer naar mij en deze woordenbrij wist te wissen tot een schone lei.…

door het voorbeeldige gedrag van heel het vaderlandse volk versoepelt ons nu de regering de strenge regels van onthouding het binnen opgehokt leven spoort zich naar buiten de wegen zijn weer voller en de drukte groter ook nu zij de postzegelstraten even weer verlaten mogen zijn zij vrolijk en opgewekt als kinderen in een speeltuin…

ik heb je lief mijn medemens vooral in goede dagen mijn gemoed is dan opgewekt, kan zoveel geven ik hoef niets te vragen als een tegenwind mij overvalt, mij tegen de aarde knalt hou ik mezelf voor door jou en jou te worden gedragen ik hoef dan niets te vragen…

dit wordt vast een draak van een gedicht kijk maar eens goed wellicht vliegt straks op eigen kracht een monsterkind hier opgewekt de wolken in schraapt het later zwavelsteen met een bek vol spitse tanden bespuugt het dier ooit echt een eigen vurig nest verhittend met zijn vlammen of briest daar juist wat koelte in omwille van…

Maar bij het lege graf vertellen en verhalen dat Hij leeft en is opgewekt.…

brengt overal licht en sfeer dat heeft invloed op mijn intiemste gevoelens ik profiteer hiervan (maar misbruik het niet) raak weer geïnspireerd door de krachtbron van licht en warmte dan denk ik door de open warme sfeer ervaar jezelf dat je meer ruimte en vrijheid gaat voelen warmte uitstraalt vanuit je hart dit is zó mooi voor een opgewekt…

Vrolijk opgewekt en niemand die iets merkt aan mij, Maar toch schuilt er iets in mij Dat mijn papa niet meer bij mij kan zijn. Het brandt, het vreet van binnen. Niemand die iets merkt, geen mens die het ziet Het zit van binnen. Het brandt, het wil eruit.…

Als alle jaloezieën het voorjaar laten stralen begin ik deze dag met opgewekt gemoed, kom, laat ik eens de overbuurvrouw op de koffie vragen. Goedemorgen krokussen in deze lentetuin, wat prachtig en uitbundig breken jullie ’t groen! Ik word nog vrolijker nu ‘k jullie van zo dichtbij zie en overbuurvrouw mij zal opendoen.…

Ergens in 't eed'le Belgenland klinken nog blijmoedig de rappe hamerslagen van het oude smidsvak de opgewekte maat uit krachtig kloppen wordt warm vergezeld door laaiende vlammen het levendige arbeidsvuur straalt knusse werklust uit verspreidt zijn trillende gloed in de schemerruimte het wachtende glas bier Limburgse Kriek genaamd…

Jouw warmte die jij deelde als verzwakt pakket werd mijn keuze door verse muntthee beperkt de aroma die mijn zintuigen opende verloor ik in een avontuur wat vuurvliegjes hadden opgewekt.…

Of je opgewekte studiebol ook inschatten kan dat wat je hebt ontdekt daadwerkelijk wèrkt? Oei! Bespaar je een ontgoocheling... Doordenk nog eens wat telt.…

Verblind ben ik bij het zien van jouw licht, en jouw opgewektheid geeft de regenboog zelfs nog meer kleur. Adembenemend zijn je glinsterend mooie ogen, hartverwarmend is de liefde de je me geeft. Je bent de droom aller dromen, JIJ bent het die voor immer in MIJN hartje leeft.…

Gesloten woorden gedreven door verlangen, Blinde verliefdheid opgewekt door lust, Een plaats omringd door dwalende gedachten Waar een gevoel van liefde rust. Verborgen gefluister onder een klank van begrip, Lonkend naar een troostend gebaar, Zoekend naar een sprankeltje hoop Voor het vinden van elkaar.…

Leg, het gemoed bedroefd maar opgewekt de geest, die, zeg maar vijfendertig, jaren af - al krijg je niet meer wie je hebben wilt, de onderwereld van je huwelijk heb je nog. ------------------------------------ uit: 'In handen', 1997.…

En ’s avonds als wij, vermoeid maar voldaan, afscheid nemen, zij huiswaarts gaan, wij opgewekt in de keuken staan, straalt ons blijmoedig een enorme afwas aan. Een aanrecht kreunend onder zijn last, lege flessen in de kelderkast.…