161 resultaten.
Ommelandse reis
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 110 de berg die ooit zo hoog leek
lijkt te verkleuren terwijl de eens
zo wilde rivier vol tranen
overgaat in 'n kabbelend beekje
sneeuwklokjes steken parmantig
hun nek uit, het lijkt alsof
die schoonheid hem wakker schudt
uit zijn langdurige winterslaap…
even anders
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 de ploeg merkt niet dat
de aarde in asfalt
overgaat hij ploegt met
slechts meer lawaai voort
de vis hapt zo lang hij
kan naar adem als hij
tegen wil en dank op
het droge belandt
de wanen van de
dwaze held botsen op
de werkelijkheid niet
voor de dolende ridder
op de rand van de slaap
wordt alles even anders…
Over wegen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 462 Aan het einde van de middag,
als de zon langzaam verdwijnt
harmonieus kleuren vervagen
en mijn horizon verkleint,
sta ik dichter bij het leven
en lijkt het of dat de tijd,
die ons is gegeven,
overgaat in eeuwigheid.
Dan loop ik met jou over wegen.
Praten zachtjes, hand in hand
over liefde, over leven
tot de maan de zon vervangt.…
Afgestraft
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 530 Een beeld van moederliefde
schrijf ik spreek haar taal
ik schets een kronkel
als die niet mee wil
met de buiging in ’t verhaal
schets ik een haal
ik zoek naar rijm en ritme
noem het knoeien
worstelen met taal
ik bouw een beeld
dat reeds bestaat
maar overgaat in woorden
geef het een naam
verschuil de zin
maar het spreekt niet…
De bever
gedicht
3.0 met 64 stemmen 17.900 Waar land
geleidelijk in water overgaat
en je in zompige poelen
het ontstaan van leven waant
waar tussen de groen- en grijstinten
van het wilgenhout
de modder glinstert
als de avond valt
kun je onverwacht
een rimpeling in het water zien en
mits onbeweeglijk,
een dier aanschouwen
die in alles rust uitstraalt.…
Uit
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 99 nog 'n laatste dans
een laatste slok
voordat de nacht overgaat
in de vroege ochtend
die je omarmt tijdens
de weg naar huis
kleuren wangen rozig
veeg je je lipstick weg
was het 'n avond
om nooit te vergeten
met een glimlach
zoek je je sleutels
om je nieuwe leven in te stappen…
Nest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Sommige gebeurtenissen
zijn slecht te beschrijven
bijvoorbeeld dat je
als een hoop volwassenen
tegen en op elkaar
in elkaars armen
huid op huid
warmte op warmte
zachtheid op kracht
neus in een haarbos
oor op een kloppend hart
als een nest kittens
spint, ligt en hoopt dat
dit kan blijven
deze koestering
nooit overgaat…
Klank van de eeuwigheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 232 Ode aan de Tolberter kerkklok
Nu eens in het gloren
Van de morgenstond -
Dan weer bij het
Vallen van de avond
Maar evengoed als
Het eind van de morgen
Overgaat in het aanbreken
Van de middagtijd
Wordt heel mijn wezen
Opgetild door machtige
Golven van geluid die
Geleidelijk aan mijn
Gevoelens weg doen ebben -
Wordt wie ik…
Cadeau
gedicht
3.0 met 13 stemmen 8.256 Over wat voorbij is en nooit overgaat.
Over mijn vader. Over een vroegere vrouw.
Over hoe verliezen kan verrijken.
Neem een kind dat zijn eerste stappen zet.
Het gaat niet over hen vasthouden, maar over -zou
ik?- loslaten en lang kijken.
--------------------------------------
uit: 'Met een klank van hobo', 1980…
op volle toeren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 111 al
op volle toeren
weet je wat het is
je mag als vrouw
niet zeuren en ouwehoeren
maar precies dat
het wordt zo nat
in de nacht en onverwacht
met deze temperaturen
raken we nog meer
in de kuren
het is niet te harden hoor
dus laat ons dan
in die hete overgang
even klagen
alsof wij erom vragen
het is te verdragen
als het overgaat…
Niets meer dan de grote zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 Ik verlang naar een zee
zonder horizon
Waar de lucht overgaat
in water
Ik verlang naar de kleur
van de ochtendzon
Naar het rood van de avond
Ik wil zoekraken in de golven
Ik wil alle woorden verliezen
Ik wil schepen tot zinken brengen
Hun lading in rook doen opgaan
Er is een teveel
Aan alles
Ik wil niets meer dan water
van de grote…
Als de dag overgaat in de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 318 De zonovergoten dag, loopt langzaam ten einde
het avondrood toont zich in al haar rode glorie
de dag ging snel, zoals elke dag
de avond is korter, maar dat ie tie altijd.
De zon aan de ene, de maan aan de and're kant
ze knipogen naar elkander
zodra de zon met haar mooie rood is verdwenen
zien we een heldere lucht, waar sterren verschenen.…
De tijdkunstenaar
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 561 Deze tentoonstelling van talenten
een permanente-,
elke week een afgeronde opdracht:
het verkoopt niet
wél reageert een enkeling met
een beleefde weigering
een kunstwerk in huis te halen
de kunstenaar gaat door
met de gekleurde woorden
totdat één aangesprokene
tot aankoop overgaat
en zo verstrijkt de tijd
die hij, de kunstenaar, met…
Illusies...
hartenkreet
4.0 met 61 stemmen 1.600 een gevoel, dat
langzamerhand overgaat
ondanks ik dacht, dat je
mij was beloofd?
Vergeef je me, mijn
dromen en illusies...?
je kwam maar steeds
niet dichterbij...
waren mijn dromen
slechts tijdverlies,
geloof ik niet meer,
in jou en mij....?…
Stuurloos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 143 als stilte overgaat
in doelloos zwijgen
en dagen zich van
licht middels schaduw
naar nacht aan
elkander rijgen
dan sterven bladeren
aan de huid
bevriest het levenssap
rond de ziel
stokt de adem
in een wezenloos geluid
zwalkend door
de ijle lucht
zoekt het kwetsbare,
nakend gekleed,
al roepend
naar de verloren vrucht…
De kleine ark
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 589 Dit is het stukje aarde
Dat ik mijzelf heb toegeëigend
En dat ik deel
Met alles wat er leeft
Waarvan ik weinig zie
Maar des te meer kan horen:
Gefladder en geklapwiek in de bomen,
Gescharrel en geritsel op de grond
En stilte vol gekwetter
Dat overgaat in kreetjes van paniek
Wanneer een kat of een verdwaalde vos
Het territorium betreedt.…
BFFF
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 140 Best Female Friends Forever
Een moeder
Die mijn beste vriendin werd
We geloven allebei
In meer levens
We hebben elkaar
In vele gedaanten gekend
Er zullen nog vele volgen
Een vooruitzicht op een weerzien
Dat het afscheid even verzacht
Totdat de realiteit toeslaat
Van de telefoon die niet meer overgaat
Het is stil…
Inspiratie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 181 De Brexit schuif ik eventjes opzij
net als de uitslag in het Capitool
of personeelstekort op elke school.
Geen dichter wordt van die discussies blij.
Maar niets beweegt de inspiratielozen
als het obscure woordje “zoönosen”.…
Delend licht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 118 dwalend langs de grote rivier
zoek ik de kleine steentjes
die zonnewarmte dragen
geef ze in stilte over
aan de koud geworden hand
het hart vol dieptevragen
grijze wolken drijven over
we delen samen het licht
dat het donker verslaat
en langzaam zien we
hoe iets van een verlaten droom
weer in een werkelijkheid overgaat…
Avondstad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 zijn onszelf kwijt
En juist nu komen we
Elkaar tegen -
In de muziek van de
Avondstad worden we
Opnieuw geboren -
Je neemt me mee naar
Je blauwe kamer
En we beleven de kracht
Van die machtige muziek
Die leidt tot de ontdekking
Van ons eigen lied waarin wij
Elkaar mateloos bezingen
In een avond die naadloos
In de morgen overgaat…
Keerzijde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 94 blauwe zomerhemel
tekenen zich grauwgrijze wolken af
binnenkort worden zij zwart
en valt de regen weer hard
op de verdroogde grond
en verkwikt de bloemen weer
regen is soms gezond
alles heeft een keerzijde
de zon, de regen
somber, vrolijk
en zo verkeert alles en iedereen wel eens
in een droevige staat
totdat het in blijdschap overgaat…
Men zegt dat onze liefde Zeker snel overgaat
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 533 Elke keer dat ik aan je denk
Ben ik trots op jou, mijn babe
En telkens als ik je vasthield
Dacht ik dat je dat begreep
Men zegt dat onze liefde
Zeker snel overgaat
Maar ik weet zeker dat ik jou
En jij mij nooit verlaat
En schatje was het fout
Niet te weten hoe het verder zou gaan
Nee, het was toch niet zo fout
We kunnen samen…
Uit zilveren schalen geschonken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 219 Zou je mij willen bewaren
in het licht
van ontluikende ogen
in herinneringen aan
verstilde schoonheid
van een verlate schemer
als het avondrood
overgaat in nachtelijk blauw
en ik je mijn lang vergeten
brieven ongelezen laat
onder het bladerdak waar ik je
mijn hartenklop ontvouw
zullen we dan onze zielen
verstrengeld laten opgaan…
Stilstaan bij de stroom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 978 Wanneer gedachten hun vlucht nemen
aandacht stilaan overgaat in dromerig kijken,
de loop van de beek onbekend gebleven
geen grenzen laat, ook geen genade
aan het voorstellingsvermogen
bepaalt de oorsprong om te geven
het te laten stromen door diepe dalen,
de schittering aan de oppervlakte,
reflectie van het leven
kwetsbaar in al zijn…
stierf met je de laatste pijn
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 3.133 takken
stervend blad
de helling die
zijn hoek vergat
toen jij
de horizon
zag buitelen
houvast dat brak
zijn wortels
niet meer had
en meeging in
de schreeuw die
eindeloos weerkaatste
in de sneeuw
ik zag je ogen
toen de val
je brak
het weten dat
je niets meer had
die blik kan ik
maar niet vergeten
ik zag het weten
dat je overgaat…
Zoektocht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 490 Naar de eerste
verdieping
van de
zevende hemel
gaat een lift,
gevolgd door
een trap
die overgaat
in een pad
bezaaid met
ongelijke stenen.
Als dat
éénmaal
is genomen,
moeten
stijgbeugels,
touwen,
zuurstof
en een
warm pak
helpen
om de
steile,….
verraderlijke
berg te
beklimmen.…
Oplichtend sterrenstof
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 ik zie ze gaan
als strepen aan de hemel
hun zielen helemaal vooraan
geen ballast of
verder aards omhulsel
alleen kristal markeert de vaart
tot waar de tijd
zijn grenzen lost en naadloos
overgaat in eeuwigheid
ze zijn vervlogen
in oplichtend sterrenstof
met vurig laatste groet
hun speelsheid is weer
samen delen zij stralen nu
oneindigheid…
de zevende dag
gedicht
4.0 met 85 stemmen 9.606 hoger kolkt de brandhaardhaat
doorvechtend in adempauzes
terwijl moeders van soldaten
bidden dat het overgaat.
Bagdad brandt en blijft maar branden,
bijna met de grond gelijk
Kirkuk, Mosul, Baqubah,
angstzweet sijpelt door mijn handen.…
wat als
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 de aangeslagen snaren
verdwijnen in de stilte
het ingesneeuwde leven
onvindbaar blijft
de voorjaarswind het
prille niet wiegen kan
de camera de dief is
die de zielen steelt
het vloeibare voorgoed
overgaat in het vaststaande
de ondoorzichtige vensters
niet open gaan
het huis geen pad heeft
om naar toe te lopen
de tak afbreekt…
Waar het zaad gedijt?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 36 de wilg vlecht z’n loten
met lemen wortels in het gras,
de uilen vliegen uit de
kaalste jaren van ons weg,
angst wordt stilte, wordt
houterig zonder enig overleg ,
waar de stam, zich vertakt
tot jonge biezen overgaat
tot pijn in elke nerf, de
wellust overgaat tot overdaad.…