Netgedichten

netgedicht (nr. 45.492):

Stilstaan bij de stroom

Wanneer gedachten hun vlucht nemen
aandacht stilaan overgaat in dromerig kijken,
de loop van de beek onbekend gebleven
geen grenzen laat, ook geen genade
aan het voorstellingsvermogen

bepaalt de oorsprong om te geven
het te laten stromen door diepe dalen,
de schittering aan de oppervlakte,

reflectie van het leven
kwetsbaar in al zijn schoonheid,
een rimpelloos verstild beeld
onpeilbaar weergegeven.

Schrijver: Rob van Tol, 28 oktober 2012

robvantol57

gmail.com

Geplaatst in de categorie: filosofie

Onpeilbaar

schoonheid

verstild

3.0 met 5 stemmen

978

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Vos Andrea
Datum:: 1 november 2012; Het even stilstaan bij het innerlijk rimpelloos verstild beeld van de stroom, als men er maar voor zorgt dat de stroom niet te lang blijft stil staan, want dan wordt 'geven' ook stilstand..de kunst is om met je innerlijke stroom mee te blijven gaan, in heel je verlangen en gevoel... Mooi weergegeven Rob !!

Naam:: Rob
Datum:: 30 oktober 2012
Email:: robvantol57gmail.com; Dank je wel, ze zijn zeer gewaardeerd jouw aandacht en correctie.

Naam:: Adeleyd
Datum:: 29 oktober 2012
Email:: rosa.olaertsskynet.be; Zeer mooi, alleen vraag ik me af of het niet moet zijn: 'in al zijn schoonheid'.Dit gedicht doet je dromen en mijmeren.

Geef je reactie op deze inzending: