Alle inzendingen over schamen

Zal ik maar doen Alsof het gaat Zoals jullie willen Hokjes om in te plaatsen En te vergeten Wie ik ben Ik negeer de blikken Die me doen schamen Over wie jullie zijn De wereld een betere plaats Met of zonder mij Of maakt het niet uit Samen naar een toekomst Zonder 'typisch' En 'echt wat voor haar' Blijf jij in jou hoek Dan…

Ik schaam mij, als ik erop terug kijk, dood Voor weinig geld wordt heel wat waar verworven En daardoor zijn ook wij massaal bedorven…

Ik schaam me dood…maar ik kan heel goed liegen…

Schaam je niet als je het laat zien. Het is juist knap om ze te tonen. Tranen: ze kunnen voor een stukje opluchting zorgen. Niemand maar ook niemand staat je dat in de weg. Tranen…

ik begrijp nog steeds niet wat er verkeerd ging ik was een kind op de step hard om de hoek andere kinderen telden de seconden maar ze telden te snel en ik verloor de race ergens werd ik een man, volwassen en overal haar heb alles afgeschoren schaam mij voor die streek ik laat alles weer groeien en dat is zo kinderlijk eenvoudig…

Er liep een traan door tot in mijn nek, misschien verklaar je me nu voor gek, maar ik schaam me niet!…

een oogopslag leest boeken die gesloten bleven ziet jaren waarvan maanden geen seizoenen weten ongeopend zijn die stukjes leven zo voorbijgegaan de verhalen die nog resten zullen blijven staan het jagen van de dood krijgt nu betekenis het schamen en de spijt is dan de bekentenis…

ik zag een vrouw op de tv die huilde om haar dode lief gestikt in een inferno hij was vluchteling en gij mevrouw Verdonk hebt hem gehuisvest in een barak op Schiphol het einde kwam door vlammend rood nu is hij dood en eindelijk ‘vrij’ ik schaam mij dat ik Nederlander ben en vraag me af: schaamt u zich ook?…

Als zelfs een zangvogel moet leren zingen waarom zou de mens dan zangkunst laten door met de stem muzikaal om te springen klinkt het prettiger dan gewoon maar praten dus schaam u niet, en zing een lied laat lente nu uw zangkunst horen bevrijd uw hart van het verdriet verleid het klankbord van uw oren.…

hoe ongerijmd het nu ook lijkt dit schrijven over een bedrogen lijf, eens was het toch mijn sieraad kon het jou bekoren ja, sterker nog ik schaam mij niet te zeggen, hoe het spijt dat ik verraste blikken van het mannelijk ras ook gaandeweg meer ben verloren dus spiegel ik mij niet meer aan die zekerheid kijk naar me, als je wilt,…

oudere mensen U moet zich allemaal diep schamen hiervoor En ja hoor Heer Engel traalt weer hij heeft zijn walgelijke zin voor mij het cijfer 10 min oma's en opa's wat laat u uw kleinkinderen zien honden en politiemensen voor hen het cijfer 10…

Niet bitter, niet eenzaam het is waarvoor ik me schaam: Ik ben verlegen. Mijn ik ken ik niet mijn ik verschuilt zich achter mijn vlees en bloed Het ontbreekt me aan moed.…

roest op armen kruipt als oud verdriet naar te korte vingers wat houdt me tegen om terug te keren naar het chrysantenbed waar stenen pilaren zich om mijn lelijkheid schamen de dood omlijnen met dansend gereutel wanneer mijn sterven in de diepste dag verzinkt niet meer in staat om de onbekende hand te weigeren…

en meer zal ik ooit geloven dat ik me dronken drink aan die kus op je lippen hoe ze laveloos bezwijken in de branding van volheid zonder me te moeten schamen om hoe het schreeuwt in mij gewoon groeien met het oor aan jouw borst als een openende schelp in een lichte nacht omdat ik weet dat het vochtige zand zich verankert in…

Stoer stapt hij Naast zijn moeder voort De bloemerij in, Voor een roos zoals dat hoort Met Valentijn, Kusjes erbij, Mam, ik schaam me dood, Hou vast voor mij, Stel dat iemand me zo ziet, 's Middags gaf hij dan zijn roos Aan zijn blond vriendinnetje Met stoer bravoure Een roos die hij zelf koos.…

En het maakte het de dag, dat ik me schaam. Iedereen heeft wel eens haast Maar mijn haast die was niet gewoon. Mijn haast is een moordenaar en kostte het leven van één persoon.…

alles is zon en brandt in de verte duizelt het de kolos in het blauw aan de omstreden einder versteent het woud ontmantelt de boom korjaal met de krijger wordt rotsgraf een volk dat verdwijnt in de verte valt de kolos in het zand grijnzend in zenit geen schaduw geen schaam meer te zien --------------------------------------- uit: 'Vluchtig…

alles is zon en brandt in de verte duizelt het de kolos in het blauw aan de omstreden einder versteent het woud ontmantelt de boom korjaal met de krijger wordt rotsgraf een volk dat verdwijnt in de verte valt de kolos in het zand grijnzend in zenit geen schaduw geen schaam meer te zien ------------------------------------- uit: 'Vluchtig…

Het doet verdriet De stille armoede die men niet ziet Men durft zich niet te uiten Nee, het blijft binnen en het komt niet naar buiten Maar als je erover blijft zwijgen Hoe kun je dan hulp krijgen Schamen hoef je je niet Ik wou dat men dit voor zichzelf inziet Ik weet het is zwaar Maar er zijn mensen die helpen, echt waar.…

Hou me vast Wanneer ik lach dit is alles wat ik mag Schaam je niet Ik zie wat jij niet ziet Je ogen zijn een diamant met duizenden kristallen Waar je ook bent ik denk aan jou Want ik heb tijd, tijd ,tijd voor jou alleen maar voor jou Het is echt niet te geloven wat een tijd heb ik voor jou Een vrouw waar ik van hou…

Een handwijzing verder dan een voetstap groot is sluimert de wil te blijven hangen in de aanraking je lief te hebben voor het schamen de eindstreep haalt een handwijzing eerder dan mijn voetstap groot is een handwijzing verder als de omhelzing je verlamt de aanraking een feit is zonde bloeit in duizendvoudige kleuren een handwijzer…

Wanneer gaat de bedenker van die namen Zich hier nou eens diep over zitten schamen?…

als het antwoord van een familielid op de vraag of alles bij hen nog coronavrij is luidt: ach ‘t is maar een griepje en ik verwijs naar de beelden van massagraven in Brazilie in het journaal en dan het advies krijg niet alles in de media te geloven dan schaam ik me diep familie te zijn en realiseer ik me dat het virus veel dieper…

Er zijn veel dingen Die ik men niet vertel Het gaat ze niet aan Of ik heb geen behoefte aan hulp Er zijn veel dingen Die ik liever achterhoud Misschien omdat ik me ervoor schaam Of mensen slecht vertrouw Er zijn te veel woorden die je pijn kunnen verzachten maar er zijn er meer die naar je zoute tranen smachten Om je even weer pijn…

jij hebt de lijnen uitgezet ik schaduw wat met kool om jouw frivool een licht accent te geven diepte weer te laten leven grijs wat jij als wit ervaart en ongeschetst nog open laat er is geen schamen want eerlijk grijs geeft nooit intimiteiten aan anderen zomaar prijs…

Ik schaam me want ik weet niet, wat of wie me motiveert. Waarom ik denk of doe. En wat nog wonderlijker is, ik weet niet hoe.…

Elk jaar raak ik door ’t zelfde uit mijn doen Kijk: wodka rijmt echt niet op chocola En halma evenmin op DNA Een klapzoen kan niet samen met kapoen ’t Is schrikkelrijm waarvoor ik mij diep schaam Zet bij zulk broddelwerk dus nooit mijn naam! Teleurgestelde groet, Sint (sic!) Nicolaas…

Ik schaam me om mens te zijn omdat velen zich verrijken aan oorlogsleed of de andere kant uitkijken. Ik verafschuw mijn menszijn waarin ik behoor tot het ras dat levens vernietigt en dood en verderf zaait. Toch zou ik graag mens willen zijn in een wereld van vrede maar dat is mij niet gegeven daarom wil ik geen mens meer zijn.…

En ik schaam mij niet te belijden, Dat ik in mijn eenzaamheid ween, En mijn handen wring, en tot U Smeek om mij te helpen, want alleen Gij mijn Almachtige kunt mijn strijd, Mijn leed en mijn smarten verlichten; En mij weer moed en sterkte geven, Om dan weer te wandelen in het licht, En in een beter en vreugdevoller leven.…

ontluiken bloeit uit haast dode takken, nog in donkere kamers met beschimmelde ramen daar schuilen tere knoppen in schuldloos schamen de adem van buiten zuigt aan wanden die zijn opgebouwd uit dichtgetimmerde ruiten en waar licht botst om dan in het niets te verzanden totdat mijn vogels roepen en ik ze verder draag in mijn…