Alle inzendingen over schitteren

Traandiamanten, bevroren op mijn wimpers: schitterend verdriet.…

zie je de schoonheid schitteren in de scheefheid van ons allemaal…

Ooit zal men schitteren in de maneschijn. Nooit zal men zich zorgen maken. Nooit zal men ontevreden zijn. Ooit zal men ontwaken. En stromen als een fontein. Men zal durven verlangen. Als het kwade dan ontdooit. Men zal kunnen schitteren. Maar niet nu. Ooit.…

Schitter, oh Schat, schitter met uw sensueel seksjuweel!…

zo helder als glas schitterend als de sterren fijntjes geslepen…

achteraan veel staart schitterend in het midden vooraan veel geschreeuw…

Een schitterend licht over de donkere Styx: wenkt de eeuwigheid?…

in de schittering van haar ijzige ogen drijft stil zijn wrakhout…

Ogen schitterend Lach zo stralend als de zon Ik wil je niet kwijt…

bevroren druppels schitteren stralend de zon helder als kristal…

Het stille landschap schitterend in de zonneschijn geeft een vredige rust!…

Ogen schitteren.…

Schittering op zee.…

Fonkeling van ster schittering van het maanlicht ik zie alleen jou…

Ik kijk naar buiten Het is prachtig weer Zie hoe schitterend de regen valt…

verder veel verder dan het blauw schitteren sterren als de prachtigste bloemen hemelkleurend…

De nauwkeurigheid waarmee ze vorm gegeven zijn doet niets af aan de korte tijd die zij kunnen schitteren…

als jij schijnt komen gedachten vliegen als vogels sterren bij elkaar en schitteren…

je vinger ringt het edelmetaal de stenen schitteren hun eigen verhaal de zettingen zijn goudgerand een brede band accentueert je lange smalle hand zij lichten kleuren in je artistiek bewegen mond en ogen completeren dat charmant gebeuren je lach is de ultieme opening naar schoonheid ze maakt me blij de stenen schitteren al je…

en wie hij deze keer schitteren laat…

Jij was mijn gras groen en levendig schitterend in de dauw maar toen wist ik het het gras aan de overkant is groener.…

Zie door het zachte kaarslicht de schittering in haar ogen de blijheid op haar gezicht wat is ze opgetogen! Zie door het zachte kaarslicht de schittering van een traan de droefheid op haar gezicht wat is ze aangedaan!…

Uitgebreid de zonnestalen met schitterende glans ver over bergen, dalen de mensheid weer in trance. De gaven en de krachten, die op deze koestering wachten.…

verwilderde tuin schildert zonder verf en kwast een feest van kleuren een schitterend meesterwerk van wonderbaarlijke Hand…

Achttien duiven - bij het zwenken schitteren achttien buiken bloot. Kon ik maar met hen figuren schrijven onder de zon...…

zijn als de zee: razend te keer gaan of zwijgend het licht uiteen zien vallen in schitterende visjes…

Zon over Wenen, schitter van edelstenen, keizerlijke pracht. Breughel en Hundertwasser: het alledaagse her-dacht.…

over hen valt schittering wanneer ze als licht uit licht onze bewogenheid helpen mee uitdragen…

als een vis in het water omzeilen de bladeren de schitterende olievlekken gevallen maar gedreven worden deze getuigen rood van schaamte…

Ik had graag met jou willen leven en dat de tijd stil bleef staan… op de hoogste berg, dicht bij de hemel en ’s nachts met de sterren schitteren gaan Ik had met jou, mijn liefde willen delen een liefde – die voor of na ons nooit geweten helaas te broos voor het hogere gebleken moest zij door donkere diepten vergaan……