Alle inzendingen over schrapen

Lange halen, korte krassen Opzwepend, soms bedaard Tot ieder door de bijt van z’n eigen voorruit staart Het verbroedert, dat schrapen samen in de straat Een opstapje naar het buurtfeest als de zon wat hoger staat…

Op de rotshelling zetten kinderen zich schrap. Trots in hun ogen.…

Ontsla me maar en schrap me uit uw lijst nu zit u daar en ik ben afgereisd u zei: mijn lichaamstaal stond u niet aan u zei mij 'vrij normaal' dat ik kon gaan de daad bij 't woord gevoegd, ga ik op pad u, en uw soort, blijft zitten op uw gat…

De gemoederen zijn dermate verhit dat weergoden zich schrap zetten voor de op handen zijnde hittegolf…

Mijn hart zet zich schrap in mijn oren: Tuut Tuut Tuut – bang van geen contact.…

het ging om de knikkers tientjes, eenlingen, vijfjes en stuiters de laatste won de pot kaarten met sigarettenmerken Camel sloeg alles bedeltjes, metaal was drie keer plastic, want minder waard verstoppertje conservenblik plat getrapt ver weg geworpen na drie keer raspen over het putdeksel en degene die 'm was zocht achter het hek…

verscholen in de slakkenhuizen van de stad schrapen zij de resten van de dag in ’t schijnsel van lichtend neon…

Chauffeurs en pendelaars : zet u schrap en geniet van het Brabants landschap ! Rijd er wat slomer en bak deze zomer een spiegelei op je motorkap.…

Zet je dan schrap achter een ringmap. Esselte-blauw beschermt je het best.…

woorden ik schil ze af een voor een ontfutsel de weerbarstige huid ik schaaf en schuur ik schrap tot op het bot als we uitgevochten zijn blijven we naakt achter…

Het zet zich nu schrap voor d' ultieme stap : de iPad-koekoek-technologie !…

Ik krijg de zwartepiet vaak toegeschoven Misschien ben ik wat dik maar toch niet bol Het kwetst me en het wordt me echt te dol Schrap toch dat woord en ik zal u beloven Dat ik voortaan alles bij u bestel Als u die B verandert in een L…

Onstuimigheid is in het vallen van het blad is weer begonnen de wind veegt over het land hardnekkig klapperen vaandels en vlaggen er drijven bladeren als tollen het tempeest ik zet mij schrap het wordt een feest…

In het schrapen van de tijd waar uren stil verloren gaan en dagen kralen rijgen aan het snoer van eeuwigheid, laten weken maanden sterven raken jaren in vergetelheid verstrikt…

Op zondagochtend naar een thema graven De middag voor het vinden van de grap De avond schrijf ik, dicht ik en ik schrap Om in de vroege nacht nog wat te schaven Om klokke twaalf upload ik, met plezier Na twee minuten staat er al een vier…

Hoeven hoor ik schrapen over straat, ik weet bij god niet hoe het verder gaat maar jij, jij lacht zo vrolijk in je vuistje, jij kent nog niet de streken van het kwaad. * Op verzoek als tekst voor een geboortekaartje gemaakt.…

verwijder zinnen schrap de woorden streep letters en leestekens door... koester de leegte op het papier herlees ongeschreven boeken staar je blind op het grote niets beschrijf woordloos je emotie en de warmte van gemis…

Aan moed ontbreekt het mij, hoezeer ik schraap, Ik ga maar eventjes in winterslaap.…

Ze integreren snel, dus zet je schrap: Een Turk doet straks z’n Plechtige Communie Als lidmaat van de Europese Unie.…

ik schrap de ogentroost en plant een kijkerskus op je gesloten leden pluk parels uit je wimpers in ruil voor het ontluikend blauw dat nu ongezouten schittert je oesterblik wordt een open vizier en ik lees de pas-de-deux nog voor een zwanenzang de lucht vertroebelen kan…

timmert vang aan massaal schrap binnen splijt het barre klimt in bloei koelte vliegt in vlokken aan flarden luidkeelse waai welt op in grasmaand storm van groen bestemde kleur blij aangeland…

Als je krijgslustig bent, kan je beginnen, En schraap de lijken maar weer van de straat, Vergiet maar liters bloed en praat van haat, En kom, als altijd, veel te laat bij zinnen. Na afloop, wanneer niemand heeft gewonnen, Weet niemand meer waarom het was begonnen.…

ik schrap de ogentroost en plant een kijkerskus op je gesloten leden pluk de parels uit je wimpers in ruil voor het ontluikende blauw dat nu ongezouten kan schitteren je oesterblik wordt een open vizier en waar ik stop zei ga ik door tot de halve maan zich heeft gewend…

Zet u dan schrap voor deze onheilstijding: Marcel komt terug. Weerstaat u die verleiding?…

Mijn voornemen voor dit nieuwe jaar is dat ik mij nog veel meer schrap zal zetten tegen alle dwang die enkel in het belang is van de hebzucht van de toch al rijken.…

op de zwarte rolkeien in de spetterzone van het strand slijmvissen, onverstoorbaar schrapen zij de algen tussen de brekende golven huppelen zij in spiralen door het water van de ene naar de andere rolkei een soort, die tot de naakte slijmvissen behoort en jij vraagt me of er ook een aangeklede familie bestaat…

ik had niet op moeten groeien niet volwassen willen worden, waar is het kind dat ik eens was stuiters en knikkerpot kaarten met sigarettenmerken bedeltjes werpend busje schrap, de laatste buut alles, vrij en nu ben ik gebonden, te groot geworden ik mis die step de luchtbanden sjezend om de hoek…

kleuren die jij in het water tekende varen zoetjes naar de overkant wind verstopt zich in het riet waar kikkers hun kelen schrapen landt de avond zachtjes in het natte gras geduldig wachtend tot de ochtend haar liefdevol wakker kust…

Zoals een pasgeboren baby voor het eerst naar adem moet happen Zoals een dreumes zich schrap zet voor zijn allereerste stappen Zo inhaleer ik diep een beetje huiverig maar vol verwachting Ik zie nieuwe kansen in het nieuwe jaar wil ik weer dansen…

ik schraap mijn masker af deze dagen het bestaat uit vele menselijke lagen die soms mijzelf een glimlach schenken of verkrampt mijn verdriet dragen maar ook rimpels men zegt van het denken als ik mij tenslotte voor de ander kwetsbaar weet blijkt ieder zich inmiddels te hebben verkleed…