93 resultaten.
Speeksel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Ik bezoek Epidauros
voor de tempel en betaal
aan de poort de kosten
Hier geneest de vader
van Gezondheid, een slang
eet uit de schaal in haar hand
Ik krijg een stoel in de hof
en een beker kruidendrank
Half slapend zie ik een slang
uit de tempel komen
Ik voel haar aan mijn teen
likken, maar ik droom
van een jongeman
die zacht zalf…
FABRIEKSROOK
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.756 Een vale slang kruipt uit die hellepoort,
Zij zwelt haar flanken op met dof gesteen,
Zij schuift haar gore kronkels langzaam voort,
Wijl nieuwe kronkels baart die mond van steen.
Met duizend tongen speelt zij om zich heen,
Die lekken ’t blauw azuur dat zwijgend gloort,
En de arme ster die nog zo kort maar scheen,
Wordt in de zwadder van haar…
Smakeloos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 101 Het speeksel
rest
waarmee ze je
bespuwen.…
Schoonprater....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Bijna iedereen
praat z'n straatje schoon
niet met
een schoonmaakmiddel
maar met speeksel
blah, blah, blah, blah, blah!…
In beelden
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 705 vooral die uit
doodsangst praten
en geen speeksel voor
de tong kunnen vragen…
Zorgvuldig
snelsonnet
4.0 met 11 stemmen 194 Mijn wegwerpmondkapje is volgeraakt
Met speeksel, slijm en restjes van het eten.
Zorgvuldig moet ie worden weggesmeten,
Maar ja, ik heb de oorlog meegemaakt.
En kapitaalvernietiging is stom,
Zorgvuldig keer ik hem nog maar eens om.…
Geteend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Riet kan soepel
als het nat
buigzaam
zonder breken
en toch
pittig
Bevochtigen
met liefde
maakt speeksel
overbodig…
Hoog
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 43 De longmachine
vertraagt vrolijke feiten
smetteloos ver weg
verbittert speeksel
smakeloze papillen
zuurstof sist langs me.…
Tegenbericht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 154 De letters zijn het speeksel van de schrijver,
gevloeid uit de pen van vlees en bloed.
Koffievlekken, ook dat nog.
Verdomme,
niets is wat het lijkt.…
veel geluk gewenst
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 983 het land uit geweest
de stad is weer voller
het grasveld kleiner
in de etalage
ligt verkadekoekkunst
speeksel te trekken
op en ondergang
virussen gaan in mensen
cultuur in natuur
regenavond -
in het donker de volle maan
in een wit wolkje…
staal
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 500 Ik kijk naar je mond
het speeksel in de hoeken
je ogen in de mijne
waar moet ik het zoeken
je hand is gesloten
het lemet wijst naar mij
je lichaam beweegt
het wordt warm in mijn zij
een kus van mijn moeder
ik zie ze nog staan
het leven, een flits
mijn god, ik moet gaan…
Het hongert mij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 416 Ik bijt kinderkopjes,
het sap tussen mijn tanden
vergeelt mijn oogopslag
ze geven geen kik,
langs de stoeprand veeg
ik het speeksel
glad, als gedachten
aan mooie witte winters
waar kou niet deert
de restjes peuter ik
-onordentelijk-
uit mijn melancholie.…
putlucht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 312 je ruikt hemels
zei de man
met zijn tong
in vreemde bochten
terwijl zijn ogen
en zijn speeksel
onbeschaamd
haar borsten zochten
maar toen haar knie
zijn delen raakte
en daarmee zijn bron
van zaligheid ontsloot
werd zij verrast
door de
ongerioleerde lozing
uit zijn laatste ademstoot…
licht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 430 de ruimte om mij heen
vraagt alleen
alleen maar vragen
vragen in de ruimte
ruimte om vragen
de dag en nacht
slapen op m`n schoot
met haar hoofd
waar wat speeksel uit loopt
wat is de dood
in een zomer
waar genoeg licht leeft…
Geslachtsverkeer
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 580 Vroeger kreeg je dan een stuk
papier met echte inkt, lijm en
speeksel. Een vrouw drukte
lippen af, sprenkelde geur
nu is zo`n ding in je gleuf
een zeldzaamheid
met geluk krijg je een zoem
of een piep, gekortwiekte
woorden op een display
en je glimlacht, even…
Liefste zieke
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 443 Er vloeit speeksel langs haar mond
praat vaak met spetters in het rond
Een masker is dan door haar opgericht
Hij geeft een zakdoek voor het gezicht
Zij bedankt en kijkt schuldbewust
tot hij glimlachend dichterbij komt
haar weer als die eerste keer kust
hun lippen buigt en hartig gromt…
Spraakwater
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 250 Met open mond
kijk ik je aan
zeiknat, jouw woorden
ik wring ze
tergend langzaam uit
droge feiten op een rij
‘k slik overtollig speeksel weg
mijn tong verlies ik
voor het zoenen
stap ik nat
onder de paraplu vandaan
had ik mijn mond
maar dicht gehouden…
Terugblik
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 106 in mijn leven
heb ik
menige drol gepleegd
geplast
hele beken
tranen
slijm en zweet
en bloed geplengd
om van het braken
en het speeksel
niet te spreken
het opus
voorwaar geen meesterwerk
maar toch
het vage spoor van mijn bestaan
een oeuvre van secreten
ik heb mijn best gedaan
gerust is mijn geweten…
ik fruitschaal appels van bomen
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 532 ik fruitschaal appels van bomen
gevallen in jouw handen
waar zomer in wegdroomt
in roodgeel van opgepoetste buitenkant
zet je tanden erin
kies voor deze weldaad
laat speeksel schuimen
in vocht van vitamines
laat fruitdeeltjes spelen op je tong
in snoepen van smaken…
Kauwgombal
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 2.316 Rood, geel, groen, paars of blauw: ik houd
van dit telkens unieke, vochtige speeksel,
die de bal weet op te wekken;
het verlangen en genot
doen de saaiheid en leegheid wegtrekken.
Het zoete sap maakt me willend,
heel stillend.…
zonde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 303 op die gebieden betrekking hebbende
schuld die op iemand drukt
klein binnenschip -in het bezit
van een schuine man met
grote, plompe voeten en
schuimachtig speeksel-
bezorgt het vruchtenijs
voor een vallend lichaam
op een uitgestrekte inzinking
onder licht dat van boven invalt
komt men tot besef van
in hoge mate zoete fouten…
Praten en praten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 171 Woorden die in zijn mond
bestorven liggen,
druipend speeksel van de haat.
vloeken zijn z’n taal geworden,
steeds verbaal,
alsof er niets anders geleerd is dan
ketteren en
afgeven op een ander.…
salut
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 514 de drilboor dreunt door
heraanleg van het wortel
kanaal langs glazuren kusten
en speeksel stranden
ik heb een afklikbrein
als mijn zeurend lijf
met slepende voeten
achter mij aan bengelt
wandel ik weg
neem enkel ogen mee
reis met genoeg lef
om de achterkant
van de maan te zien
en vertel het niemand
ik heb mijn mond niet bij…
Hartstocht
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.169 Zijn rug gekromd
als 'n gespannen boog
zijn zweet
gemengd met speeksel
druipend van z'n lijf,
wat was het heet!
Met open mond
en pap in de benen
bedreef hij zijn liefde
voor allemans schandaal
kreunend en steunend,
op zijn armen leunend,
keek hij omhoog en dacht:
"Waar is m'n bed!"…
gesloten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.504 dichter
van zwarte gaten
leemtes in hiaten
vulling
van speeksel en cement
metselaar
van torenhoge muren
om zich heen
vormt een burcht
voor het leven omgeven
door oceanen van
bloed
nimmer gevloeid
zweet
dat nooit uitbreekt
tranen
niet gelaten
dichter
laat de spelonken
van de ziel
ongemoeid
wanneer
het voegsel
van het…
Feest
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 7.716 Als het kind met bruusk gebaar
in haar borst probeert te happen
zoent zij het op beide wangen;
speeksel druppelt op de kraag
van haar bloes en blijft daar hangen.
"Weet je dat je jarig bent vandaag?"…
vanwege een uitdaging:
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 218 uitkomen
al wat vuil in ogen kwam huil ik zwart
mijn schreeuw begeleidt ze
in het speeksel van dat wurgende geluid
er stapte iets naar binnen dat niet buiten wil
de gril van kunnen spreken
via ongeschoolde normen, als een worm
in drakenhuid
hoeveel geluid maakt een indruk?…
verborgen vrijheid
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 601 onzichtbaar, zonder woorden
vertoeft de vrijheid vaak in mijn hart
onkundig het meestal te uiten
soms zo ver en angstig verborgen
als achter vuile of beslagen ruiten
als ik jou dan wil roepen
mij wat ruimte te geven
wil het speeksel in mijn mond
de schreeuw bijvoorbaat snoepen
gelijk een niet afgegane lont
een schot in de loop bevriest…
Onmacht, de ware macht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 265 de nacht braakt water
uit diepe wonden, geen
delicatesse of een sierlijk teken
maar een tastbaar iets dat alle
leven omlijnt door slechts te zijn
zoals het is geschapen
vluchtige verschijningen, het speeksel
van een kus, niets meer dan onmacht
is de latente houding die de foetus aanneemt
telkens wanneer het buikgevoel wordt
geraakt door…
een glas om te breken
gedicht
2.0 met 14 stemmen 6.706 Liggend in zwart in de helderste kamer
bevat men volmaakt wat het afschrift onteigent
vult men gedwee zijn inhoud met leegte
omdat vlees moet geschreven verhongert de hemel
omdat taal doet ontleven moet men ontbinden
lidwoorden longen lipletters speeksel
niets dat hier klopt is meer dan een stilte
uren herhalen zich zonder beginnen
het ogenblik…