inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.927):

verborgen vrijheid

onzichtbaar, zonder woorden
vertoeft de vrijheid vaak in mijn hart
onkundig het meestal te uiten
soms zo ver en angstig verborgen
als achter vuile of beslagen ruiten


als ik jou dan wil roepen
mij wat ruimte te geven
wil het speeksel in mijn mond
de schreeuw bijvoorbaat snoepen
gelijk een niet afgegane lont
een schot in de loop bevriest;
het gapend einde blijft onbedreven

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 2 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 600

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)