Alle inzendingen over spreken

Ogen spreken, zeggen meer Dan ik ooit heb gepraat Ze kijken, stoppen nooit vanzelf Pas dan als je ze zwijgen laat Versta ze toch, kijk ook naar mij Of ben ik blind, wil ik niet weten Dat je best wel kijkt, maar zegt Je kunt het wel vergeten…

Woorden in het hoofd bedacht om te klinken op het teken van de spreker die nog wacht tot ze waarheid zijn gebleken…

Waar zal ik anders wonen waar eten groeit, waar bijen zichzelf belonen met verleidingen waarin ze hun zorgeloosheid tonen, waarmee hun eigenschap is onderkend, zonder de angel uit de ziel te halen en als het mes in het vlees blijft steken, zal ik leren omgaan met alle gebreken, dan pas heb ik alle recht van spreken.…

wat gebeurt er, wat blijft me over als de vanzelfsprekendheid van leugens naar buiten rolt als er niet meer gezongen wordt en dat besef mij naar binnen lokt om een eigen dood te sterven is er nog een grotere stilte dan de waarheid wanneer de betekenis van leegte een stem krijgt druppel bij druppel opengesperd geërfd in een…

"Want...dan zal Ik mensen doen spreken, een zuivere taal. Een taal, die hen allen verenigt. Zodat ze Mij dienen, in vrede en vreugd. Ja, schouder aan schouder, in waarheid en deugd"…

Zwijgend vermeed zij het zilver terwijl de woorden zich ophoopten tot onbereikbare zinnen vol gouden druppels die verdampten in een zilte zon Slechts de dromen spraken in geuren soms in kleuren Zwijgend wachtte zij in eindeloze stilte op onbereikbaar goud…

Wat stemmen opgaand van rondom! De Zelfzucht eist en grauwt, De Wanhoop schreeuwt de Hope stom En verft de jonkheid oud. Zich zelv' vergeten 't hoogste doel! Een nu dat 't gister wreekt....! Hoor toe, ver van het slaggewoel, ‘Als 't uit de stilte spreekt!’ Wat bede om zieke- en stervensspond, Wat beet in brein en hart, Wat kreet…

De boodschappers van Gods Woord en zij die ijv'rig streven naar het doen van Diens wil kunnen soms schandelijke daden bewust of onwetend tonen waarbij twijfelgrage mensen begrijpelijk woedend schreeuwen zijn deze handelswijzen het werk van de Heilige Geest?! dan liever de duivelse macht! een uitspraak om tot een ieder door te laten dringen…

Spreken is goud.…

Er ligt een intellectueel eigendom op een eiland van pijn met mensen die hun eigen letters zijn geworden en ver over de zee praten papegaaien over heimwee toen alles nog gelukkig was en meubels in de kamers spraken jij bent onbereikbaar voor mij je zit, je staat op je spreekt, je slaapt je hebt een mening maar je blijft onbereikbaar…

De mond moet spreken Over wat verborgen wordt.…

De sssssstotter-tik is een venijn, ssssssteedssssss alssssss ik ietssssss tik, blijf ik hangen op die verrekte ssssss. Vingerssssss zoeken woorden, waarin de ssssss niet issssss. Maakt het lassssss moeilijk te verwoorden op papier, dat ik ssssssprekend niet sssssstotter, maar alleen hier. De oplossssssing dient zich aan; ik verwijder…

Spreken in tongen bij de toren van Babel. Mensen de wereld rond gewoon en van adel. Zij spreken hun woorden in duizenden talen. Ondanks verschillen kennen zij dezelfde verhalen. Spreken in tongen, mensen spreken in dezelfde geest. Van al wat hen vormt, vormt het woord hen het meest. Zij spreken de wereld rond in duizenden talen.…

De wapens zwijgen waar de doden spreken tegen rivaliteit. Niets kan met vuurkracht iets nieuws openbreken bij destructief beleid. Als de doden niet meer zwijgend berusten Beëindigt de strijd.…

Vol afschuw En weer vergeten Dan weer een afschuw En weer vergeten Totdat het jezelf treft En daardoor Je stem verheft het spreken De stem Is dan van waarde Daar wanneer Je in iets ten diepste hebt beleefd Ondervonden dan heeft je stem Oprechte gronden want een stem Die in de storm Zijn zeilen houdt Is een stem Waar de wereld…

Ik spreek en ieder hoort ik spreek maar niemand luistert ik zwijg en ieder woord wordt stilletjes verduisterd door onwillenden gesmoord ik schrijf en ieder ziet ik schrijf naar ieder maar niemand leest over mijn licht iemand verbiedt dit inzicht waarom zou ik nog aan nieuws beginnen in taal of teken waarom zou ik nog langer spreken…

als ik tegen wolken praat is het omdat zonder jou de warme chocolade in de koude gure winter mij niet smaken wil natuurlijk is het goed zo met de mensen om mij heen die aardig zijn en vriendelijk toch blijft het moeilijk dapper alleen te zijn na het dutje bij de koffie smaken koekjes anders nu al smullen zingend en lachend de kinderen…

GEHEUGEN SPREEK* De waarheid. De waarheid Geen quatsch. Geen leugen Slechts eerlijk spel GEHEUGEN SPREEK Mijn speurtocht.…

Een glimlach van mijn zoon en ik zie jou verschijnen. Hij weet niet wat het doet bij mij. Hoe kan hij ook, de dood liet jou verdwijnen. Dit gaat al jaren zo en echt het gaat niet weg. ’t Is steeds het onverwachte. Een pijl scheurt door mijn hart, nu ik het zeg. Ik wil jouw naam niet langer dragen. Te leven met een dode, dat is niets…

De bloemen staan te spreken Ze spreken natuurlijk een taal Niet eentje staat te faken Het hart spreekt bij allemaal Geen bloem staat er te zwijgen Ze spreken... maar ieder apart Ze maakten het zich eigen Te spreken van hart tot hart…

kanaaltunnelontsteking voorhoofdsholteonderbreking prachtwoordenboek onderzoekbroek ik spreek rare taal ik spreek ware taal ogenblikkenlijkschouwing ik spreek een dode taal geen kaas van gegeten…

zijn kinderogen volgen de sporen van littekens op de vaderrug littekenweefsel een mijnenveld van geweld papa, hoe kwam dat? een ongelukje lieve jongen, domme pech doet het pijn, papa? nee, ik voel niets meer soms een beetje in mijn slaap, domme pech, papa? domme, dikke pech ik doe mijn mooie hemd aan kijk, alles is weg!…

schrijven is al denkend spreken met je pen spreken is de inkt in je pen die bijna op is…

laten wij ze voor altijd blijven noemen de namen van hen wiens levens abrupt, werden afgekapt het lezen van gaat met horten en stoten men schiet vol, even maar soms voegt iemand iets toe: ‘mijn moeder’ of ‘broer’ zij dragen nog altijd de littekens van deze geschiedenis mee in hun hart…

Spreek over dit leed niet, geef het geen naam. Hoe zou het leven in de helle glans Van uwer ziele goedheid?…

Hadden ze jou maar bloemen gegeven Eerder in je bewogen leven En niet hier bij het koude graf Kon je dat nog maar even zeggen Met je bleke scherpe bekkie Voel jij je ook zo bedrogen Door al die woorden Die zijn uitgesproken Over hoe goed je was Ik spreek je straks nog wel Dan hebben we het er nog over…

eindelijk woon ik op een woonwagenkamp slechts om de belasting te ontduiken met drie procent leek alles in kruiken maar door kamervragen is het echt een ramp woon asociaal en betaal me straks blauw door armoede ook nog gedumpt door mijn vrouw…

Een dode kan niet spreken, zelfs de slimste kan het niet. Of het geprobeerd is kan ik niet weten, ik ben het immers niet. Praat dus nu, zolang je leeft. Laat je mening horen, verdwaal niet in je eigen waanzin, kies je eigen woorden. Geef je mening, uit je gevoel, maar blijf altijd oprecht.…

die ik niet stel Ik zou iets kunnen zeggen Over je schitterende ogen Je schoonheid, je verschijning Je prachtige haar, je lach En verwoorden hoe lief je bent Maar kijk mijn ogen spreken Ik hou van je…

De eerste letter van ‘t woordje waarheid dat is een L zo menen een aantal politici Een enkeling laat dit woord zo beginnen en ministers liegen nog over hun functie Ik heb daar zeker geen herinnering aan of: Ik herken mijzelf daarin beslist niet! Ach, waar komt dat belletje nu vandaan en ik ben niet rood zoals u hoort en ziet Mijn meest…