Alle inzendingen over staan

Zie de krokusjes en de narcissen in de bermen staan. Bloesems beginnen knopjes te vertonen. eieren uit vogelnestjes beginnen uit te komen. Sneeuwklokjes steken met hun kopjes boven de grond uit. Hoor de vogels met hun gefluit. Bijen kun je horen met hun gezoem en strijken neer op een bloem; en zuigen allen de nectar eruit.…

Mijn gedachtes staan stil Is dit echt wat ik nu wil? Ik ben zo alleen ik voel de pijn Wat ik nu wil? Elke seconde bij je zijn! Luister naar je hart Dat is vaak wat wordt gezegd Hou ik van hem? Ja en dat meen ik echt..…

stappen met muis en olifant zwemmen in vijver en oceaan spoelen met golven naar het strand op de vloedlijn komt tot staan een tel een jaar de eeuwigheid open en onaantastbaar een tijdvak van zijn grens bevrijd de mens bezint en maakt zich klaar…

Op het brakke akkerland Liggen keien in het zand De groene schuur, het witte huis Niemand was hier ooit echt thuis De herinneringen zacht en zoet Maar niemand weet waarom en hoe Geroep vanuit het voorhuis Deze vriend ken je niet De fietsen staan al buiten Laten we gaan…

Renske, lieve, eerlijke, dappere Renske, je lieve naam nu getekend - intens verdriet - vol van lief, eerlijk, echt en blijf bij ons, wil je alsjeblieft echt, altijd bij ons blijven? Je naam, je kracht, je liefde, je warmte, jij, Renske, lieve, lieve, lieve Renske, dapper, eerlijk, echt en authentiek, lieve, lieve, Renske, ik schaam me dood…

De Volnij- en de C&A-reclame De Brekers, Pinter, Shakespeare en Bernhard Veel comedy- en meezingrepertoire Het hele scala kwam in Kraaijkamp samen Zo bracht de tijding, gisteren vernomen Een weemoed waar geen mens aan kon ontkomen…

zie ik vanaf dat moment het leven door een roze bril hij spreekt van liefde maar ook over alledaagse dingen …ik denk dat ik van hem hou hij heeft een plekje in mijn hart - in mijn leven - hete liefdesnachten beleven we samen hij heeft me naakt gezien en ik was bloedmooi Oh, je hebt wel wat, net dat kleine beetje meer maar roze brillen staan…

De stille dagen komen eraan tijd om even stil te staan overdenken en bezinnen afsluiten of opnieuw beginnen wat te doen met wensen of dromen dingen die jou zijn overkomen laat ze zijn en laat ze achter de ergste worden zachter de mooiste krijgen een plaats in je hart maak ieder jaar een nieuwe start begin aan je oude of nieuwe dromen laat…

Maar jij hield deuren voor me open hielp me in mijn jas kuste mijn hand op straat ik had niks ik was niks maar jij zei dat ik alles was voor jou en dat je voor me zou zorgen vandaag al - als ik dat wou iedere avond elke morgen.…

maar jij hield deuren voor me open hielp me in mijn jas kuste mijn hand op straat ik had niks ik was niks maar jij zei dat ik alles was voor jou ik werd je vrouw jij de man van mijn dromen dat het zo simpel kan zijn thuis te komen!…

hoe teder schoon het oogt geschonken als impressie zachte winter zonder sneeuw zicht van lente jong beoogd als ik zo tussendoor dan waarneem dat een spreeuw gedreven baddert in de vijver al rondom een koolmees hipt of het fluiten wil 'wil het wel eens uitproberen' zenuwachtig twijfelt in haar ijver…

Voor mijn ouders Torenhoge wachters houden Dag en nacht de wacht Over dit kleine Saksische Boerenspulletje op het Drentse platteland, de plek Waar ik mijn levenslicht Aanschouw, waar ik kind word Van hen die mij ongedacht kregen; Er lag al een leven lang Achter hen, toen voor mij De reisweg begon - en ik hoor Nog het ruisen…

Precies daar en nergens anders, kan een mens op eigen benen staan.…

staan van harte…

inpandig ik vlieg met je mee naar het licht zonder zicht ik ga nu terug spin me weer in zonder naam zonder woning wordt weer mezelf als ultieme bekroning voel weer mijn hart en gevoel kies een gezicht zonder smoel laat weer verstand door onbewust zijn verleiden het goede te scheiden door kwaad te vermijden mijn paletten staan…

je reist al in gedachten snel en veel te ver vooruit mag ik nog even wachten op het bankje in de zon ja op dat perron genieten van ontmoeten bekomen van begroeten ik weet jouw reis is nog niet om we zullen verder gaan de rugzak komt maar nu gevuld met mijn gedachten ga mee het wachten is gedaan kom naast me staan ik weet je…

zag de vingers omhoog gaan las handenvol vragen ogen die doofden in niet meer geloven de strohalm met traan herkende de lijnen die schrijnden rond polsen waar littekens staan gevangen in leven door anderen geboeid in altijd jezelf weer geven geef het verleden een schop laat het verwerken je erven en zoek nu de zonzijde op…

Als je in de maan gaat staan dan zie je de zon en aarde tegenwoordig allebei in brand staan. Het doet onze wereld steeds vaker een beven. Is dat iets waar onze kinderen zo maar mee moeten leren leven?! In hemelsnaam: dit staat toch niet ergens ook in de sterren geschreven. Saar…

Heb jíj die mens daar ook zien staan? Heb je die mens daar ook zien staan? Zien staan daar voor zijn plagen? Ben jíj niet naar hem toe gegaan? Durfde je niet naar zijn rechten vragen? Heb jíj die mens daar ook zien staan? Heb je zijn stille klacht ook gehoord? En, heb jij toen ook stil gezwegen?…

Hij verwacht niets meer. De gedachte alleen al neemt geen keer. Blauwe vingers van de kou, vuile nagels van het werk. Hij houdt het niet meer uit. Zijn haar hangt in zijn gezicht. Zijn baard is lang en vuil, is voor het scheren gezwicht. Zijn kleren stinken, houdt ze aan zonder te verpinken. Broek is te groot geworden, hij is het eten…

ik hol achter je aan, zie in vergeten stappen schaduw staan ruik vaag je geur door welke deur ben je gegaan wil mijn liefde in je ogen zien handen en je armen om me heen misschien ik proef je in een diepe kus ik had je voor een ogenblik passie was een feest met jou, de hemel is voor ons even geweest warmte spiegelt…

te korte armen met vuisten dreigen ze hoofden knikken met een vreemd gezicht ik zocht je maar jouw trekken blijken ook gewist in het geluid herken ik wel je stem maar je woorden zeggen niet dat je me kent ik pak je bij je jas draai je langzaam om je borsten zijn er nog, maar in je blik voel ik me dom ik zie me in je ogen staan…

dominee Eelko schreef: pas op! het duurt niet lang meer! op 8 mei 1774 zullen Mars Venus Mercurius Jupiter en zelfs de maan op elkaar botsen de Aarde wordt uit haar baan geslingerd en zal geheel verbranden ze zal verbranden in de vurige atmosfeer van de zon mensen rilden van angst zochten beschutting bij elkaar nou dacht…

Ik zag u staan in het versleten oktoberlicht.. Met uw poten zo nat in de drassige grond, uw bast met ruige knotten afgerond. Jij duwt je takken schier loodrecht de hemel in en maakt je nooit te sappel over wereldvrede en burgerzin. Vliegen in de avondschemer soms late vogels over, jij houdt niet langer vast aan kruin en zomerlover.…

Uit de tram staan we stil om te kijken, de wind -- waait ons folders toe.…

Vanuit de donkerte straalt het Licht je tegemoet vanuit de stilte komt de mooiste muziek je ten gehore vanuit het stille hart komt de zoete liefde vanuit onwetendheid bereikte mij elk inzicht vanuit de verlatenheid kwam ik jou tegen jij, die me dit alles gaf jij, Ster aan de Hemel, die mij de juiste weg wijst.…

Al de mensen die over de aardbol trokken, wat was hun bestemming? Al de wensen in hoofden en harten, waar gingen zij heen? Al de mogelijkheden... waar werden ze werkelijkheid? In mijn hoofd alleen in dit kloppend hart bleek géén enkele wens van al die mensen over de wereld: voor ons, nu levend, en de generaties die komen gaan. Mijn wensen…

Met natte haartjes, schone onderbroek, Lig ik te luieren en drink m’n theetje, Uit mijn collectie kies ik een cd’tje, Of ik verlies me in een boeiend boek. Het leed der wereld doet me veel verdriet, Maar moet nu wachten; ik ben Atlas niet.…

Heel weinig is zeker: wél dat water vloeien kan en dat er licht komt na de nacht, maar of de regels van dit klein gedicht ooit ergens zijn verwacht? Heel weinig is zeker: wél dat dagen snel voorbijgaan en dat er ooit een laatste komt voor elk van ons, maar of liefde blijft? Heel weinig is zeker: wél dat mensen niet alléén bestaan en…

Ik gun u uw versoepelingen, hoor Dat mondkapje, het zat me ook tot hier Ik drink graag in de kroeg een glaasje bier Maar een en ander slaat nu toch wel door De jeugd weer laten uitgaan, Mark, hoe kan je Ons land kleurt rood en ik wil graag naar Spanje…