Alle inzendingen over toe dan

je toe zwemmen?…

Sta je tranen toe Laat je verdriet zien Voel de pijn door je heen gaan Het mag komen Voor deze keer staat ze het ook toe En het voelt goed Ze voelt het branden, warm worden, nat worden Totdat ze eruit komt Dan komt het gevoel van onmacht en wanhoop Hoe kan ze dat laten zien?…

Toe verlaat me niet En rij mee naar een gokhal waar ik je de spanning zal laten voelen van het kansspel En daarna gaan we even langs bij de hoeren, Hier neem een sigaret Want vandaag sloeg een verlegen kind, met net zulke lichte ogen als jij de hand aan zichzelf. Vergeet je kaarsen en vergeet je dagboek Verbreek de stilte Toe, leef.…

Keer mij de and're wang toe wanneer je me negeert draai je hoofd om, al is dat ZO verkeerd. Keer mij je rug toe, maar vergeet niet: dat JIJ nou juist degeen was die mij in wanhoop achterliet.…

Vervreemde romantiek, Verkochte antiek, En dan tot bloedens toe, Mij toe te vallen.…

neem mij mee naar ver van hier neem mij mee terug naar daar waar ik de tred herken vogels weer hoor fluisteren bloemen zachtjes dansen in het schijnsel van de maan wolken tikkertje spelen huizen weer kleur krijgen zand mijn voeten liefdevol omhelst daar waar ik gekust word door de wind toe neem mij mee en hou me vast een leven…

de vogel vliegt en vliegt z’ n vleugels moe waar moet ie naar toe om in het land van zijn dromen te komen…

heeft met het kleed dat bol staat van wat ik eronder veegde alsof ‘t er niet toe deed maar ‘t was wel diep dus: Dus vraag ik: niet gaan zeggen niet gaan zeggen dat het er niet toe doet dat ik er niet toe doe ik heb behoorlijk veel te zeggen en ik zeg ‘t alleen niet goed omdat ik niet meer zo goed weet hoe…

Kijk af en toe nog even om naar het kind dat in de verte staart boven in die appelboom temidden van de appelgaard Kijk af en toe nog even om naar die blije kinderhand waarin een appel is gaan glimmen als een grote diamant Kijk af en toe nog even om naar het kind dat vrolijk fluit in zijn handje zeven appels dans hij blij de weg vooruit…

Dichtersbundel dichtgemaakt, dichtgenoten, dicht je toe Dichtgedaan en dichtgemaakt, dichtersvoordracht, dicht- collectief en dichtersclou en nu dicht ik je met mijn beide ogen toe!…

Of en hoe, waar gaat dat naar toe. Of, misschien, dat moeten we dan nog zien. Hoe, op welke manier, geeft het creatief plezier. Gewoon gedaan, daar komt het op aan. Als je het niet doet, komt het niet goed. Af en toe, of en hoe.…

Af en toe een boot, een auto, de bezorger -- De stad is verdorpt.…

Het meisje kijkt toe, haar ouders bouwen torens -- tot ze omvallen.…

je komt niet en toch loop je naar me toe ver weg jij alleen die me helpen kan naar jou toe te lopen…

Wel al wat moe toe toe toen Naar het verre oosten Kon mij ook niet Troosten Waai ik naar jou toe Naar jou?…

Mijn torso heeft niets van een Griekse god en ook mijn benen krommen eigenaardig mijn haar lijkt aangevreten door de mot maar af en toe ben ik toch ook wel aardig? En als ik zing dan klinkt het vals en rot nee met mijn stem ben ik niet al te vaardig ook wat ik zeg komt kreupel uit mijn strot maar af en toe ben ik toch ook wel aardig?…

sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje en alle beetjes die je sterft 't is vreemd, maar die vergeet je het is je dikwijls ontgaan je zegt ik ben wat moe maar op 'n keer ben je aan je laatste beetje toe…

de bomen ze lachen me toe ze kijken me aan alsof ze me wat zeggen willen de bloemen ik ruik hun geur ze dansen in de wind alsof ze me wat zeggen willen het leven kijkt me aan, lacht me toe en zegt me, dat ik leven moet!…

Sterven doe je niet ineens, maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf, ’t is vreemd, maar die vergeet je, het is je dikwijls zelfs ontgaan, je zegt ik ben wat moe, maar op een keer dan ben je aan je laatste beetje toe.…

Mijn vader zit in mijn overhemd hij heeft zich in de kraag vermomd zodat als ik wil spreken hij zich strak trekt en ik word verstomd hij wil graag dat ik er het zwijgen toe doe maar hij kan mij niet meer breken hij zit in mijn overhemd en dat doet er lang niet meer toe.…

Slaapt, slaapt, kindje slaapt, en doet uwe oogskes toe, die pinkelende winkelende oogskes daar, ‘k ben ’t wiegen al zo moe: ‘k en kan u niet meer wiegen, ‘k en ga u niet meer wiegen, slaapt, slaapt, toe!…

de schittering van het gebroken schelpenpad dwingt mij af en toe een oogje toe te knijpen maar statige koningskaarsen weten mij tijdens mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid feilloos langs de alom aanwezige duindoorn te leiden zonder daarbij te worden afgeleid door de lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen die het tot nu toe moesten…

Geef maar toe dat de welvaart niet alleen op onze kennis dobbert geef toe dat in onze woestijn met Pasen redding gloort: geef toe dat de mensheid bij een Schepper hoort!…

Aardappels zijn anders zo droog Af en toe zie ik je slikken Toe, hou je nog even groot Steek de kaarsjes daar eens aan Trek de gordijnen maar veilig dicht Echt gezellig vind je niet Kom niet huilen, toe nou lief Erwtjes smaken niet met zout Rust maar even op mijn schouder Staar met mij niet verder dan morgen Traan je ogen niet aan mijn…

Ik wens je alles toe, wat maar toe te wensen is. Maar het belangrijkste is toch wel dat ik je alle liefde toewens, die je nodig hebt om op te groeien, dus wens ik je alles toe, wat ik je maar toewensen kan.…

Zo af en toe een vlokje waaide mijn raam voorbij ’t was net Vrouw Holle met haar bedgerei Zo af en toe een vlokje kwam van haar geklop af en toe zo’n vlokje daar teert een mens toch op? Een dik pak zou ’t mooiste wezen, maar dat ’s net iets teveel.…

bij hem het noodlot toe Iets brak bij hem van binnen Zijn hart in duizend stukjes moe…

met mijn rug naar je toe wees jij de Kleine Beer en ik bewoog naar de Poolster toe jij legde zacht de donzen maan in mijn laatste schreeuw blijf leven zei je en je gaf me de richting van het zuiden aan…

Sta mij toe te vluchten en ik blijf…

de finesse van een brugpijler tot nu toe…