Alle inzendingen over toetsenbord

Ze bereist de aardbol met echtgenoot Jan, vindt overal het vertrouwde toetsenbord, brengt vele oren in aangename ban. Eigen stad Breda stuwt zegenrijk en port om te onthullen wat samengaan kan: hoe toonkunst de tolk van wijze schrijftaal wordt.…

Als je zelf niets verzinnen kunt, laat je pen dan liggen, en blijf van je toetsenbord af want na-apen is zo triest, dat moet je helemaal niet willen en áls je gedichten mooi vindt, die je hier ziet staan, kijk daar dan alleen naar en laat je gedachten erover gaan.…

Laat me mijn eigen gang toch gaan Waarom mag ik niet naar buiten Vanachter een bureau met computer Kijk ik door de beslagen ruiten Laat me toch even naar buiten Ik wil door de stad heen lopen Ik zit achter beslagen ruiten Wil een bak koffie kopen De klok slaat twee uur De energie reeds in een toetsenbord verloren Werklust…

(voor M M) We sluipen virtueel langs elkanders lichaam, we dromen beiden van de daadwerkelijke vervulling, maar het blijft bij tikken op ons toetsenbord en met de muis klikken op 'verzenden', terwijl we in feite lucht verzenden, want mooie woorden op een helder beeldscherm, meer niet.…

ingeblikte zon en zwermen vogels rond de schemerlamp iedere avond voor de beeldbuis een vreemd en wild verlangen Soms stond je stil bij de schaduw die waanzin vertolkte dan was je even terneergeslagen vol twijfel in die wanhoop maar even later had het leven weer geluid klonken doffe voetstappen niet langer weemoedig op het toetsenbord…

Een meisje als jij daar kan een man enkel van dromen Maar die droom lijkt voor mij nu echt uitgekomen Ik mis je gezicht voor het mijne Een beeld dat nooit en nimmer zal verdwijnen Iets wat jij nooit zal begrijpen Is hoezeer jouw liefde aan mijn hart zit te knijpen Geen pen of toetsenbord die dat beschrijven kan Damn volgens mij ben ik verliefd…

dat ik van je houd maar op dit scherm kleuren woorden veel te koud de muziek is blikkerig weemoed maakt je slikkerig kom kijken naar de rode maan laat je tranen rustig gaan ik mail je en jij smst liefde dwaalt in wisselstroom in mooie letters komt de droom die niemand meer verpest maar als het donker wordt alleen blauw licht en toetsenbord…

Hoe groot is de afstand tussen schrijver en lezer wat schept de virtuele band is het de afstand hemelsbreed gemeten of de afstand tussen toetsenbord en hand kan je het oog raken dat deze letters leest dromen kweken in de tuin van het verstand Is het de afstand met het licht gemeten Of de afstand tussen geest en geestverwant hoe groot is…

Computerschaarm groeterg, in reten van toetsenbord ales tabak, vlouerklaid dijkaant koamer net zo slim, koal versleten, aaske- graauw.…

verkrampt liggen mijn handen op het toetsenbord ik weet ineens geen woorden meer, geen zinnen geen enkel woord van troost schiet me te binnen dat zegt dat de blokkade weldra opgeheven wordt mijn hoofd voelt angstwekkend geesteloos en kil laat zich door geen geluid, geen stem van buitenaf verleiden om slechts één vleugje inspiratie naar binnen…

Elke dag even huilen ik zie er dagelijks tegenop maar het moet, ik moet huilen En met moeite zet ik de orgelimprovisaties aan op www.Youtube.nl De bijbelbelt-orgels vliegen aan m'n vingers glijden glibberig direct van het toetsenbord af en deppen de eerste volschieters En dan met het stijgen van de melodie in forte snelheid en dynamiek…

De ochtendnevel blijft hangen in het gebrom -- van de zonsopkomst.…

De lijntjes van de hand dansen op het toetsenbord Pas voor, strek uit, vermurwen zich en lachen dan De maantjes in mijn nagels kijken verbaasd toe De drukte in hun haastig doen Alsof ze bang zijn het moment een stapje achterop te raken Springend en wandelend van van de ene tik tot meer Zo eens een weldadige rust of een geïrriteerde halt…

De kleinste vingers van de hand die zitten aan de buitenkant hoe raar dat ook mag klinken we noemen deze pinken De handen zijn als bladeren die met elkaar vergaderen soms wuiven ze als palmen of zwemmen rond als zalmen De vingers op het toetsenbord beoefenen de wandelsport ze ratelen en huppelen ze dartelen en druppelen Ook dansen…

Geblokkeerd door woorden 't toetsenbord kijkt me aan Signalen die ik hoorde wil ik laten gaan Het is weg, door emotie té veel geschreven té veel gehoord té veel inleven... Waarom wordt er zo gedacht ? waarom niet onbevangen iets meer van het leven verwacht ! Waarom al dat doodsverlangen ?…

Gewassen in zure regen , ruizen beelden als waterval voorbij in de cyclus van visioenen, gedachten door het slijk van macht gehaald, seizoenen van verwachting getijden niet keren, om een andere toon te vinden, gecomponeerd op een blanco toetsenbord, aan mijzelf opgedragen, waarvan ik niet wijzer word.…

Zachtjes rollen mijn tranen op mijn toetsenbord. Hoezeer ik ook probeer om weer in het leven te staan. Op een of andere manier gaat dat niet meer lukken en mijn volgende zakdoek komt er aan. Zo positief als ik altijd in het leven heb gestaan, met mijn wilskracht om toch door te gaan. Is gelijk als vandaag met de zon verdwenen.…

't Ontbijtbord bij het toetsenbord, een kopje thee op 't hart van hout, mijn vingers op de toetsen, en op reflex punten mijn voeten, zo niet koud. De kunstkaart van mijn dochter waarop een mooie vrouw die bellen blaast van universa prijkt onder 't beeldscherm.…

zomaar zitten en schrijven dromen en drijven nergens op letten associëren en proeven niets meer hoeven tijd in stukjes breken vandaag en morgen vergeten alleen maar jij en wij en handen op een toetsenbord ogen die verdwalen de lente achterhalen in het jonge groen lachend naar de benen kijken die hun wit in eerste bruin vertalen…

Mijn handen beroeren het ivoor maar ik tast naar ebbehout jouw ebbehuid beroert mij Vlak onder je afro-kapsel ( een zoete bos vioolsleutels ) bij het allerlaatste krulletje dat nog zacht naar cocos ruikt daar ontrolt zich mijn toetsenbord dat ... stippelt langs je lange nek tussen je als zwanenvleugels opgevouwen schouderbladen…

De laatste resten van de zon schijnen op het graf van haar uiteindelijk overleden zoon Friso, zo dichtbij gelegen, zo zichtbaar vanuit haar kasteelraam op Drakesteijn Maar ook is hij Friso zover afgedreven, verstikken de gedachten van 'houden van': "Kon je maar even bij me zijn" Want wat hield zij van deze baby, van dit kind, van deze jongen…

Ze ging gedichten maken enkel met behulp van de bijzondere tekens van het toetsenbord. Urenlang moest ik naar haar diep gravende duidingen luisteren. Ja, het ging echt niet meer. Ze wilde geen professionele hulp. En had ze maar berust in de scheiding, maar ze ging er dwars tegen in.…

privaatles speciaal aan kakkers ik kan alleen maar versjes in stafrijm schrijven zei sint nicolaas ze zag geen toekomst in haar vak want ze gaf les in geschiedenis de juffrouw van de retirade speelde met flair haar toiletrol de beul en cipier leefden respectievelijk van hang- en sluitwerk examinators aten hun proefkonijnen van toetsenborden…

Ik heb het over scherm en toetsenbord. III Italiaans sonnet Ik heb het over scherm en toetsenbord; de Rederijker Hooft kan je vergeten, je literair gevoel lijkt krap bemeten; misschien is dat het wel wat er aan schort. De beuk er in, het vuur wordt opgepord, maar eerst gaan we een bord spaghetti eten.…