102 resultaten.
Ik ben een tuimelaar
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 554 Tuimel ik over mijn veters.
Tuimel ik over mijn duimen.
Tuimel ik, ja, tuimel ik.
Doorgedraaid en omgekeerd
droef en doldriest
draag ik mijn fiets ter aarde.…
Voor Lola
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 3.670 ik hou je hand vast
terwijl je slaapt
en daar komt me
toch een elektriese
weet ik wat
en ik tuimel
en tuimel en tuimel
waar ik nog nooit
geweest was
en ik voelde m'n hart
opzwellen
heter en groter
en ik liet je los
voor dat het
explodeerde
dat was op het nippertje.…
Vrije val
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 571 Wat een roffelen
wat een kwakken
wat een trommelen
wat een smakken
eikels
en kastanjes
tuimelen
herfst
in vrije val…
waar de wind waait
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 daar tuimelen takken
van zomers loof
daar tinkelt het ijs
van berijpte bomen
daar loeit het strand
in gemene golven
waar de wind waait
daar wil ik zijn…
Poging tot ...
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 327 zie je hoe
zinnen huiveren
niet te minimaliseren
de ontkende pijn
te trefbaar
de gekortwiekte vleugels
dicht bij de aarde
hemelsbreed willen vliegen
al is het maar
in tuimelende verzen…
overgeleverd
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 556 aan jou ben
ik overgeleverd
in het volste
vertrouwen
als krijgsgevangene
van jouw ziel
de vertaalster
van tederheid
tuimelend in
jouw liefdesbeeld
alleen je oog
viel te vroeg op
mijn liefdesbrief…
woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 547 woorden fladderen
in mijn hoofd
als vleermuizen
in de vroege zomernacht
doelloos
schieten ze voorbij
als aangeschoten
duiven van klei
tuimelen ze omlaag
in een vrije val
woorden
die ik morgen
schrijven zal…
Herfst op 't balkon
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 429 Blaadjes stormen naar benee,
niet met slechts eentje of met twee,
neen,
hele hordes tuimelen over elkaar heen,
niet naar het grasveld of naar de grond,
welnee,
ze landen om mijn balkon.
Ik veeg me te barsten!…
Zauberflöte
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.105 Vandaag zag ik mijn kinderen
door de boomgaard
op mij toe rennen,
bloesem dwarrelend
om hun lachen,
de armpjes ver gespreid
als tuimelende vogels.
Betoverend dat,
juist op dàt moment,
vanuit de sinaasappelboom,
een merel floot.…
pianodans
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 624 hart van piano breekt open
in klanken van streling
bleke vingers beroeren
wit zwarte toetsen
het is een speeldrift
in duivels genoegen
waarin wij samen tuimelen
in onze dans van verlangen…
ik was kind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 143 ik was kind in de
wereld van gisteren
in onbegrensde tijd
gedreven door het
rommelig ritme van
rusteloze verlangens
turbulent tuimelend over
abrupt afgebroken woorden
en wiebelende tanden
ik was kind in de
wereld van gisteren
in onbegrensde tijd…
het gras omhoog
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 289 ik sprong door herfst;
de wind blies zeepbellen
naar eender waar
in mijn onschuld
hield ik
van het tuimelen
boven onsterflijkheid
hoe kon ik weten
dat daaronder
dicht aan de grond
jouw zomer lag;
begraven
in een laatste zwaluwzwaai
van zwarte randen…
Myriade
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 692 In de spelonken van mijn geheugen
tuimelen beelden van lang geleden
door elkaar als kristallen van mijn
vreugd en mijn verdriet om tenslotte
zwevend over dit stille, maanverlichte
landschap zich statig te verheffen en
u te ontmoeten tussen de myriade van
verre sterren, als diamanten van mijn ziel.…
Diept nectar uit de wel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 201 een waaier kleur
van links naar rechts
dan stilte en de
vleugels vluchtparaat
een fladder na
voor evenwicht in oog
en pootjespel de lange
tong diept nectar uit de wel
een wiek vooraf
dan tuimeling
van lijn en licht
en weg ben jij uit zicht…
Een tuimel van rood bloed
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 266 je schoot
het vliegen neer
in een tuimel
van rood bloed
de vlucht
schrok op
vloog weg op de
echo van het schot
een hoopje
veren in het gras
het lijf doorzeefd
met hagel is wat bleef
je schoot het vliegen neer
en bindt de poten op
nu poets je het geweer
jij laat geen veer…
Gedicht
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.555 Duizend duizelkussen tuimelen
omarmen sluit knelgespand
perst lenden
blikken trillen
wimpers sluitstenen hangen brand verlangen
geluiden fluiten huid suist
sellen wereldvreemde werelden
zoengloed hong goed dood
over lijven…
Fakir Dalí
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 182 Daar heeft hij je begrip te pakken:
omgekeerd en in een vreemde handstand
tuimel je door de geschiedenis,
door al haar opsmuk --
Vorm en kleur hebben het mensdom
zwaar gemanipuleerd.…
Dagpauwoog
gedicht
3.0 met 46 stemmen 8.661 Frivool fladdert hij de kanten
op en af
een dwarrelende tuimeling van kleur
vlindert stil zijn eigen weg
dronken van een bloem
na bloem
na bloem
hoe fel zijn hartstocht glanst
in mijn dagpauwoog
waaiert wijd een regenboog
ontspringt de dans
van de verzamelaar
zingt hemelhoog
zijn gloria.…
Zwaar weer
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 388 de bui trekt over
onuitgesproken zaken
zonder donder
bliksem of geweld
striemende woorden-
regen niet tegen
te houden
scherpschutters taal
opgelucht tuimelen
zinnen naar buiten
vol vleiende woorden
bevrijd van de druk
en de dreiging
valt mee deze keer
al is het zwaar weer…
Trouwe koord
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 385 Haar vinnige tenen na
tot het touw spant
na een plotse tuimeling.
Ze wiegen mijn aarde
de hemel in zonder
maar één wolk.…
eindeloos dansen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 809 als de vlucht van een zilvermeeuw
zweef ik door dromen
in een dans vol verlangen
het zoeken naar mijzelf
door het raken van jouw hart
een streling, heel zacht
tuimelen wij samen
in die eindeloze val
waar ik de wind zal wezen
wentelen om jou heen
sierlijk en gracieus
in een dans
zonder eind…
Hazelnootpasta
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 De onvrijwillige tuimeling
van de harde hazelnoot
kwam louter en alleen
door een schichtige specht
die sperde zijn snavel uiteen
van honger en verdriet
Zijn tranen waren gelukkig
echt en drupten op de grond
zonder doel heel zacht
versmolten en ongezond
langs een broos dood takje
met hazelnootpasta…
verlangen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 met tintelende ziel
beklom hij haastig
de Olympus
met kloppend hart
zocht hij het begin
van een antwoord
met tuimelend hoofd
viel hij ontredderd
in de diepte
met onvaste hand
schakelde hij heen
en weer in de tijd
met open ogen
ontdekte hij
de leegte en de afstand
tot in het merg
van zijn botten verlangde
hij naar huis…
Droomdicht
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 163 Ik droom dat ik dicht,
woorden tuimelen moeiteloos
over elkaar heen en smeden
schitterende zinnen, die op
hypnotiserend ritme zich als
kralen aaneenrijgen tot
diepgelaagde coupletten.
Nog één sluitende
slotzin voor het gedicht
der gedichten voorgoed
is vastgelegd.…
Aarde
gedicht
2.0 met 99 stemmen 23.103 Zo hoog komen de mussen niet,
waar de zwaluwen buitelen, tuimelen
door de geweldige ruimte.
---------------------
uit: 'Omwegen', 2001.…
Besta ik
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 718 in de verte lijkt het op een vlucht
kan ik er komen
de ruimte schijnt er
onlosmakelijk
verbonden
met waarnaar ik op zoek ben
het is er licht en onverwacht is het bereik
een leegte, door mij opgevuld nu
hoort het zo te zijn, wezenloos staar ik in het rond
tuimel en verlicht
iets welt in mij op en
tilt mij over dat éne moment heen…
Morgen wintertuin
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 187 sneeuwende meeuwen
tuimelen dalen
in de prille morgen wintertuin
schetterend op wittigheid
weergalmt ieder keeltje
in het januari licht
met brede zwier
klapperen zij wijd in ’t rond
met jolig gekletter
strijkt het zonnelicht
hun verenkleed droog
adem zacht
tot één glans
zuiver en volkomen
op wiekjes blauwe lucht…
ordinarium
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 90 zodra luchten klaren, wolken
in ruimte tuimelen
wij over eilanden dwalen
liefste, bewaak mijn dijken
onze bladstille getijden; in
leidzaam wederhoor, zo sereen
weidse wijdte; streel het
ogenblik, de stilstand van tijd
het strijken over huidse haren
schenk ons genade
tem de eindeloze zuchtrivier
dona nobis pacem…
Die bloedrode lichtvlek
gedicht
3.0 met 44 stemmen 13.307 Enkelen zoeken de weg langs de kerk
Waar twee monsters rukken, reuzensterk,
Tuimelend aan een metalen keten,
Met razend gebrul. Ik had nooit geweten
Dat zo woeste dieren daar lagen gekluisterd.
--------------------------------------------------------
uit 'Verspreide gedichten' (1942)…
De geur van de schaduw
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 240 Waar tuimelen de geluiden,
waar schildert de zon?
Vannacht droomde ik zonder beweging,
zonder noten, maar vol muziek.
Tederheid kent geen verleden,
geen ressentiment, enkel sluiers
die openbaren en toedekken,
avond en morgen verbinden.…