Alle inzendingen over vaneen

Het ogenblik: waarin miljoenen stralen Zich verenigen en breken vaneen. De Eeuwigheid kan zich zelve nooit herhalen Alles wisselt, maar 't blijft wisselend één.…

Ik weet niet, lief, hoe 't leven ons zal leiën Nog vaster samen, of wat meer vaneen....…

zij had een advertentie in de krant gezet hij reageerde erop en kreeg tot zijn groot plezier een brief van haar. hij was zo blij zolang voelde hij zich al eenzaam . een leuke brief plus foto erbij, ze vertelde openhartig over haar leven. gelijk op de eerste date. ze had een ex die haar altijd had geslagen. dat kon ze niet meer verdragen. het…

Haar lipjes, zo roze, weken vaneen en ik dacht nu komt het maar ze verdween.…

Het water, in 't metaal bevroren, Splijt wel het zwaarst kanon vaneen, Waar 't vloeien kon, is niets geleên: Zo breekt hem, die zijn leed wou smoren, Het hart door opgekropt geween.…

Het water, in 't metaal bevroren, Splijt wel het zwaarst kanon vaneen, Waar 't vloeien kon, is niets geleên: Zo breekt hem, die zijn leed wou smoren, Het hart door opgekropt geween. 1879…

aan 't ronken, wijl de last wast, terug met heuren buit uit de velden rijk beblomd komt, zo welkom zijt ge mij, gij, wanneer ge mij verzet met hetgeen uw zwervend vlerk- werk, al vliegen achter 't land, vand: mijn hoppelend herte klopt op 't aanhoren en 't verstaan, aan het ruisen van zijn stem, hem wiens vlerken ik vaneen…

Een boog, te sterk gespannen, Springt lichtelijk vanéén. Heil onzer dat het leren, Vrij van te slaafs gekwel Zo wij ons vlijtig weren, Verwisseld wordt door 't spel!…

Het schijnt vaneen gespleten; Geen hobbelpaard vermaakt mij meer; En schoon men vraagt, wat ik begeer, Ik walg van lekker eten. Al ligt geen kind zo zacht als ik, De rust is mij benomen. En slaap ik eens één ogenblik, Dan worde ik wakker met een schrik Door 't akelige dromen.…

Duizenden miljoenen onbewust van seizoenen hangen ze in de ruimte als snoeren edelsteen zonder zwaartekracht, allemaal ver vaneen De wondere kleuren die wij bespeuren zijn als een oneindige caleidoscoop en onmetelijk ver weg van onze telescoop Met wazige blikken vol fantasie aanschouwen wij dit mysterie Door te kijken raak je verloren…

het hart scheurt als het ware vaneen als een enge droom vloog alles voorbij ach waren we nog maar bijeen…

Ik zie je weer gloeien en blozen je zoete lippen weken vaneen, deden al het bloed naar mij vloeien, gaven je ogen een wezenloze bijenglans van liefdes' noeste nijverheid. We waren water. We baarden golven. We waren zee. We zaaiden storm. Jij kwam boven, ik zonk.…

Ik zie je weer gloeien en blozen je zoete lippen weken vaneen, deden al het bloed naar mij vloeien, gaven je ogen een wezenloze bijenglans van liefdes' noeste nijverheid. We waren water. We baarden golven. We waren zee. We zaaiden storm. Jij kwam boven, ik zonk.…

Hij lachte toen het sterker banden bleken en scheurde ze met leeuwenmoed vaneen, liet haar achter als een uitgerafeld raadsel en ging zijn diep geheim verbergend heen. Hij meende dat zijn macht niet was te breken.…

De mensen gaan zover vaneen wanneer de schemering is nabij; ze worden er niet triestig om of ook niet blij. Ze speelden immers maar een spel waarin de ziel geen teken gaf; ze deden enkel met elkaar wat lief, wat laf. En met een gauw-vergeten groet een scheiding zonder lach of leed, gaat ieder naar zijn eigen huis dat stilte heet.…

Dan glippen slanke voeten in de iets te krappe muilen, en spoedt zij zich naar 't boslandschap geschilderd op gordijnen En schuift die langzaam, niet te snel vaneen om daar de zon door 't openstaande venster in het klare reine blauw Met brede glimlach op 't gelaat en een voldaan gemoed in stille dankbaarheid te gaan begroeten…