Alle inzendingen over verzond

Toen ik het Postbank-mailtje had gelezen Heb ik mijn inlogcode snel verzonden Het moet van boven, dacht ik opgewonden En heb mijn bank de hemel in geprezen Maar mijn geloof drijft mij hier in het nauw Ik krijg geen rente maar betaal me blauw…

M’n aangifte heb ik nog niet verzonden, Het moet online, dus zonder formulier, Ik deed het vroeger altijd op papier, Maar dat wordt nu te ouderwets gevonden. Ik heb, door al dat drukke internet, M’n wekker maar op drie uur ’s nachts gezet.…

Een BEELDROMAN OMBLADEREN is prachtig en MINKUKELS MISLUKKEN: goed gevonden De PRAATGROEP-RAPPORTAGE is verzonden VERKONDIGEN die OVERDENKING: krachtig En nu volgt er de mooiste die ik koos: Het SCHOOLTEAM voelde zich zo MACHTELOOS…

Ik ben geboren en dood gegaan Ik ben opgebloeid en stil vergaan Ik ben vertrokken en blijven staan Ik heb geluisterd en niets verstaan Ik heb gesproken en niets gezegd Ik heb getwist en niets weerlegd Ik ben geschreven en nooit verzonden Ik ben verloren en nooit gevonden…

Mijn kaarten zijn dit jaar op tijd verzonden Nog nooit heb ik zo meesterlijk gedicht Wie na mijn mooie verzen nog niet zwicht Slaat in mijn tere zieltje diepe wonden De eenzaamheid, de pijn en de frustratie Zijn wel een goede bron van inspiratie…

De tijd heelt alle wonden, zei men toen wij het rouwbericht verzonden maar niemand had begrepen dat ik hem nog wat te zeggen had hem nog zo graag bedanken wilde voor al zijn Liefde en zijn zorg ik hield van hem, mijn borg, mijn Vader hij komt mij elke dag nog nader!…

door turquoise blauw omarmd is 't leven nauwelijks troostend daar dierbaren worden vermist laatste woorden vol liefde werden in aller ijl verzonden in de hoop gehoord te worden braaf bleef men daar waar men verteld was te blijven de ondergang van een schoolreis…

Samen in gedachten Eenzaam in ons hart Verloren en verward Zoekend naar een start Ik wil niet langer wachten De keuze is verzonden Blijven wij verbonden? Ik wou dat wij het konden Wachtend op het einde Het moment is nu gekomen Verlangens blijven stromen Ik wil niet langer dromen De keuze is aan jou...…

Zangerig komen Je klanken naar Me toe, het Refrein is mooi En innemend, Promises from No man's land Kan ik woordelijk Verstaan - het doet Me denken aan De brieven die Ik kreeg, zonder Naam, zonder adres Van hem die ze Verzonden had - Brieven uit Niemandsland Kreeg ik, Met formidabele Ondertoon, ze Waren het…

Er is een verder weg dan hier op de heuvels achter de oceaan waar vriendschap brieven schrijft wanneer afstand stilte kan overbruggen is zwijgen tijdloos en de hunkering naar aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie er bestaan geen grenzen aan werkelijkheid van horizon totdat het zwijgen zinloos…

Verzonden woorden Verplaatsen zich door tijd en ruimte Op zoek naar hun bestemming Lieve, boze, harde woorden Zonder enige emotie Gedoemd om te verdwijnen in vergetelheid Of Laten zij hun sporen na Tijdens hun enkele reis Miljoenen woorden Dwalend door dit universum zoekend naar hun eigen verhaal Vergeten woorden rijgen zich aaneen…

onverbrekelijk verbonden door draden geweven door tijd heen verzonden al ons halve leven gebeurtenissen gebeurd onherstelbaar geraakt onze liefde verkleurd de code gekraakt het onverbrekelijke verbroken de draden versleten anderen die opdoken nooit geweten voorbij, over en uit toch onverbrekelijk gebleken de tijd in z'n achteruit…

de wijn waaierde uit, vervormde tot purperrode schreeuw van bloed met één druk op de knop verzond ze het bericht aan hem hij reageerde niet haar hoop verdween maakte ruim plaats voor wanhoop en een stil verdriet…

Nu is het tijd om de brief te lezen, die zij van heel dichtbij verzond. Want zij zit naast je: je hand ligt in haar handen, je mond glanst in haar mond ------------------------------------------------------- uit: 'Jacob der Meistersanger, net als vroeger', 1970.…

m'n geweerloop in 't zand Kerst vieren met 'n maat ook vader van drie hummels ja... zijn helm is hier een tulband maar morgen moet ik hem bevechten om zijn andere cultuur ingeprent door zijn systeem al vanaf zijn eerste uur hoe kan ik dit beslechten terwijl wij beiden vergewissen dat kerstgroeten vanuit mijn land verzonden zijn door…

Waarom zit jouw hart vastgebonden aan een zware ketting van verlangen ik heb jou mijn liefde verzonden maar jij wilde het niet ontvangen Een harde les uit het verleden laat jou helaas nooit meer vrij jouw ogen kijken ontevreden ik kom maar niet te dichtbij Of ik ooit nog tot jou doordring is voor ons beiden de vraag ik weet nog dat alles…

en schemering die tijd en ruimte bereist in oneindige voorspoed doorkruist het universum van hart en ziel tot leven en dood begin en einde zoektocht naar meer gedragen in eindigheid lichtjaren ver geboren schitterend firmament sterrenpracht in nacht als wonder aanschouwt gedragen door de ruimte verstopt in zwarte materie verzonden…

Donkere materie Chaos geconcentreerd Onzichtbare serie Gevisualiseerd Doelloze krachtbronnen Doorgaan transformatie Groepering gewonnen Tijdens meditatie Energie onttrekken Stromen uit de Abyss Beweging verwekken Scheppende duisternis De orde heeft richting Aan de wil gebonden Stralende verlichting Als dromen verzonden In…

een ontbrekend woord in het vers een onderbroken kus door de reddende engel de niet verzonden brief aan een liefde de losse eindjes van een mooi verhaal het ademloze talmen van het onvoltooide lied het rusteloos zoeken naar een vergeten dag het vergeefse wachten in een maanloze nacht de gemiste ontmoeting op een verlaten perron…

Ik prevel gebeden en volg hun status elke dag: Verzonden! Eigen actie is gezien artikel twee niet toegestaan dus bid en smeek ik: Houd van mij!…

het ontbrekende woord in een vers de onderbroken kus van een engel die me redde de niet verzonden brief aan een stille liefde de losse eindjes in een mooi verhaal het ademloze talmen van onvoltooide muziek het rusteloze zoeken naar een vergeten dag de schoonheid van vergeefs wachten een gemiste ontmoeting op het lege perron…

(ps. gedicht verzonden zegt mijn pc, piep!)…

Wanneer ik afstand met stilte kan overbruggen is mijn zwijgen tijdloos en de hunkering naar jouw aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie omdat ik leef met jouw ratio bestaan er geen grenzen aan werkelijkheid van horizon er is een verder weg dan hier in de heuvels achter de oceaan waar ik mijn brieven…

het papaverveld is voor de helft omgeploegd de witte hond heeft eindelijk wat gegeten rijst en pindaboter, maar hij wacht nog op de naam die hij zal dragen in kwangsi heeft het zwaar geregend er was een hevig onweer en daarna heeft het zwaar en lang geregend in de wilgenbomen zweefde vanmorgen een geest en de paarden van de keizer zijn verzonden…

Een eenheid in spontaniteit verzonden. In toonsoorten, timbres tot een eenstemmig vrolijk lied verbonden. Sopranen kunnen naast tenoren staan. Een enkele bas vult het gezelschap aan. Gezel en meesterknecht verbanden. Verbonden tot een muzikale harmonie. Een meesterlijke lippen symfonie. Close harmonie; hart vol melodie.…

Ik heb wat woorden veranderd Zo, nu is het een mooi geheel Ik heb nu duidelijk omschreven Wat ik van jou wil Met mijn duim op de verzendknop Is deze succesvol verzonden Gedachten schieten door mij heen In deze enkele seconden De spanning komt naar boven Ik zit op een antwoord te wachten Oh, ik hoop maar dat die komt Want ik krijg je niet…

Je ogen perforeren – pees na pees – mijn lijf longenlangzaam, laconiek, zelfs zenuwachtig alsof dit lichaam een nooit verzonden liefdesbrief is waarin je geen schrijffouten durft maken. “Postzegels zijn kostbaar” hoor ik je nog aan de wind vertellen. Je laat me los.…

Die pinksterdag was nat van tranen, mijn ziel verzonden in die vloed die door geen dijk geleid in banen naar waar haar 't licht weer rijzen doet die met zijn vuur de aarde zuivert.…

Wanneer ik afstand met stilte kan overbruggen is mijn zwijgen tijdloos en de hunkering naar jouw aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie omdat ik leef met jouw ratio bestaan er geen grenzen aan werkelijkheid van horizon er is een verder weg dan hier in de heuvels achter de oceaan waar ik mijn brieven…

Het kind slaapt naast de schelp, nóg ongebonden, nóg ongeschonden, voor haar de winnaar is een lauwerkrans geraapt, stil verschijnt licht in haar verhaal uit een versje op een kaartje, uit het hart verzonden, een ongeschreven taal, opent het inzicht dat een vers iets levends is in de schoot van het ongewisse, wat dat kind niet…