Alle inzendingen over verzond

Ik had een zeer speciale kaart verzonden. Misschien had u die kaart toen niet gekregen en was 't gemis bij u verkeerd gevallen. Gelukkig komt u dit gedichtje tegen. Om voortaan af te zijn van méér gedoe verzend ik deze tekst. Ik wens u allen alsnog een opperbest millenium toe.…

Ik had een zeer speciale kaart verzonden. Misschien had u die kaart toen niet gekregen en was 't gemis bij u verkeerd gevallen. Gelukkig komt u nu dit versje tegen. Om voortaan af te zijn van méér gedoe verzend ik deze tekst. Ik wens u allen alsnog een opperbest millennium toe.…

fortissimo-tonen Een heer en een dame laten zich statig en sereen doorheen het danssalon meetronen Ritmische ballades verstrengelen hun harten in een vorig leven ooit in Buenos Aires verloren Improvisatie dwingt hun stappen in een omhelzing intenser dan nooit tevoren Zij vullen de lege plaats op klanken door de bandoneon met melancholisch tristeza verzonden…

leven te beschermen de wegen tegen schade te behoeden kracht in trage sappen te laten schuilen Maar jij bent je er nog lang niet van bewust altijd in woorden en regels te dromen tot je wakker door de liefste wordt gekust Wij hebben toegerust schoonheid hervonden waar nog onverklaarbaar een einde aan komt lijmranden gelikt, naar de toekomst verzonden…

Bloot lijkt ze wel op haar van Willensdorf Verzond die ooit een bodemloze korf?* Vanaf haar terp beziet zij deels de Waal Zij denkt aan klokgelui en magazijnen Kaars, zandzak, schop, het hele arsenaal Dijk van een wijf, oervrouw, Eva van staal Geen vloed zal ooit haar moed laten verdwijnen *iemand afwijzen…

Ik had een zeer speciale kaart verzonden. Misschien had u die kaart toen niet gekregen en was 't gemis bij u verkeerd gevallen. Gelukkig komt u nu dit versje tegen. Om voortaan af te zijn van méér gedoe verzend ik deze tekst.…

Stil verschijnt licht in haar verhaal uit een versje op een kaartje, uit het hart verzonden, een ongeschreven taal, opent het inzicht dat een vers iets levends raakt in de schoot van het ongewisse.…

In witte kamers vond hij rust en overdacht hij naakte zonden voor het openstaande raam waar hij de stille zee zag gaan die als een spiegel van zijn ziel waarmee hij nu eens was verbonden hem vertelde van de tijding die weldra hier zou ontstaan Zijn tranen smaakten niet naar meer sinds hij geloftes had ontbonden en in koffers had verzonden…

Een hele periode terug lukte het me niet zo best Van lieve tante kreeg ik erg veel steun, ze verzond me deze tekst. Je afkomst kies je niet, je toekomst wel. Mijn ouders benaderden de perfectie; ik werd nooit rot verwend. Strenge scholen bezocht, basis werd gekend.…

Het echtpaar van Hees beheert opgewekt klinkende of verzonden bedragen, aan hun dagelijks bestaan en welzijn verstrekt. Man en vrouw bespeuren ook tere vragen naar kleine waar, reeds lange tijd verwekt: allerlei ouds mag Huiskamer behagen.…

Met pijn in mijn hart heb ik het verzonden vriendschapsverzoek geannuleerd, mijn hoofd geschud en de eenzame nacht dodelijk in zijn strot gebeten.…

Tussen vandaag en morgen, een brief naar de hemel verzonden met stille witte inkt, zonder tekens, zonder zin voorbij gedachten en gevoelens, zoektocht naar ieder begin maagdelijk verweven tussen het sneeuwtapijt ongeschonden.…

Tussen vandaag en morgen, een brief naar de hemel verzonden met stille witte inkt, zonder tekens, zonder zin voorbij gedachten en gevoelens, zoektocht naar ieder begin maagdelijk verweven tussen het sneeuwtapijt ongeschonden.…

Geen teugels, maar vleugels die ons samenzijn steeds naar hemelse hoogte hebben verzonden.…

Woest kroop ik onder mijn dekbed en ik herhaalde de zinnen, die ik met serieuze aandacht eerder die nacht had verzonden. In de verte scheurden de eerste auto's al op weg naar broodnodige werkzaamheden. Ik dacht aan de levens van de mij zo dierbare dichters, zoals Rimbaud en Slauerhoff.…

Als woorden in hun poging om iets uit te drukken struikelen in een volzin die wel loopt maar plotseling ontspoort - cerebrale kortsluiting verstoring van fonemen verhaspelde vocalen gutturalen en nasalen verkeerd retour verzonden op het schaakbord van het brein - staken stemmen stokken woorden in unieke samenloop…

Het duister van de zomer vertelde je over een leven in digitale brieven officieel verzonden door het moraal van mensen in een keurslijf een ingeblikte zon en zwermen vogels rond de schemerlamp iedere avond voor de beeldbuis een vreemd en wild verlangen Soms stond je stil bij de schaduw die waanzin vertolkte dan was je even…

beleefd over grenzen heen neer te pennen komt het met kracht bij de lezer aan hij wordt geveld door de dichter die diep beneveld zijn woorden gedachten en verwerken liet vechten tegen de zwaartekracht zijn benen gleden roetsjend mee hij vocht met zijn verhitte hoofd terug gravitatie en ideeën parend op zijn pc terwijl hij zijn zwaar gedicht verzond…

Hopend dat weldra ook een antwoord wordt verzonden. Zang en dans, het zal aan beide zijden klinken want het wachten duurde immers als zolang en alsdan verheugd en tot tranen toe bewogen ziende beelden van de overzij,- en een ander leven.…

Kleine wolkjes verlieten telkens zijn mond als hij bevelen naar zijn manschappen verzond. Toen de artillerie gaten in 't ruige grasland boorde en hij niets anders dan ruwe kreungeluiden hoorde zaten zijn gedachten, zoekend naar rust, aan de kust. Op een golf met vloedgetij, daar vond hij de rust.…

Ik las oog om oog, later over de liefde die logica schrapt, en keek naar de vouwen in zijn onkreukbaar pak, schreef me op de lijnen van dat innigst zwart, verzond me naar een later waar het woord zelden op snit of geweten wordt betrapt. -------------------------------------------------- uit: 'Van tijd het dood gewicht', 1997.…

precies op het moment dat hij besloot de beide brieven te gaan posten, werd er gebeld en overhandigde een postbode twee brieven die geheel gelijk waren aan de brieven die hij wilde posten, hij vroeg zich af wie de afzender was en hij zag in de spiegel acht brieven liggen allen door hemzelf verzonden terwijl hij er toch maar vier dacht te bezitten…

wereld Hoe het daar is dat wil ik even kwijt   De tijd gaat er niet vooruit Maar hij gaat langzaam terug De oorlog wordt weer vrede Een olifant is weer een mug   De haat wordt weer de liefde De ruzie is nog niet begonnen Verdriet gaat terug naar blij Verliezen verandert in gewonnen   De ziekte wordt weer gezondheid De boze brief is niet verzonden…

De maan die zich afzijdig houdt en noopt tot wanhoop, blijven aan elkaar verbonden wat in aangezicht tot pokdaligheid drijft niets te verwonden, alles is verzonden met vergulde letters de toekomst herschrijft in een zuivere maagd die de liefde voor de eerste keer bedrijft,door kreeft en stier wordt haar eerbaarheid niet geschonden.…

Ik had je nog een bericht willen sturen, ik bleef steken in het voornemen, het bleef bij een lullige gedachte, zoals je vaker bij zo’n moment kan verwachten, maar ik hoorde dat je al verzonden was voor ik een passende tekst had gevonden Ik bleef nog even, ons gesprek was nog niet eens begonnen en lang niet af, ik struikel over onuitgesproken…

Zij die zo warm gelijk welvingen rond gehuld in gratie, met bloedvolle lippen uit zware lokken een geurspoor verzond laat nu haar robe en gêne ontglippen dan tollen ze klauwend neer op de grond langs zwarte gaten en heldere stippen beuken de bron waar de wereld ontstond zoals een branding op wakende klippen.…

En midden op een plein wou ik alleen zijn, ik heb mijn herauten verzonden naar alle ronde. Den rode hoorde ik zingen veraf en met zijn zwingen karmijnrood kleppren hard, het rode was nu zwart. En er sloeg een zwarte brand uit veraf, de vlam stak zijn hand uit, daar was een vrouwegeschreeuw, woorden als vonken sneeuw.…