Kwetsbaar?
Het kind slaapt naast de
schelp, nóg ongebonden,
nóg ongeschonden, voor
haar als winnaar is een
lauwerkrans geraapt.
Stil verschijnt licht in haar
verhaal uit een versje op
een kaartje, uit het hart
verzonden, een ongeschreven
taal, opent het inzicht dat
een vers iets levends raakt in
de schoot van het ongewisse.
Wat dat kind niet weten kan,
waar de bron van dat versje
ligt, daarvan zeker drinken
zal, zag de aarde roze rijpen,
zag de lente bloesems dromen,
overzag werelds wensen die ze
niet begrijpen kan, liet het
maar bij tranen stromen in de
rivier van aardse onwetendheid,
heb het bij de hand genomen.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 8 maart 2011
Geplaatst in de categorie: kinderen