Alle inzendingen over vin

meewarig de zwijgende dolfijnen gebaren: weinig vin en veel venijn. en zout legt de zon van de zee op zijn huid, en roepende scheepshoorn, zeemeeuwgeluid. wonden die gutsen, golven die lonken gieten twijfel in een vaststaand besluit: het moet hier uit, dit schip is gezonken.…

Ik keek uit het raam vannacht ik zag allemaal vlekken (noir et noir) In mijn tas zat een fles rode wijn (vin rouge) en een gebroken peuk (cigarette caché) Vol as zaten mijn vingers, het was een keer of tien dat ik aan je dacht met mijn wimpers knipogend in de wind.…

Geen rots geen ster geen waaien en geen wiegen doch overal het loerend water onder zee geen vis geen vin geen stilgezonken schip alleen het groen, het onbeweeglijk net waarin mijn adem stokt, mijn hand niet meer durft dwalen. En alles valt nu stil: mijn bloed, mijn blik mijn blakende gedachte.…

De snode wegen- wager verroert vandaag geen vin, maar elke kogellager, schiet er dwars tegenin.…

En ga de deur niet uit, verroer geen vin. Je vindt het antwoord niet als je naar heinde en verre reist, integendeel. Verklein de maaswijdte van je net. Wacht als een spin gespannen op het trillen van de snaren en vang geworpen vruchten in je schoot. Verlos je door het omgekeerde baren.…

Jij gedroeg je vol begrip, als wol- vin in schaapskleren Jij deed alsof 't jou interesseerde jouw hart sloeg over, bij het idee dat de norm moest vervagen Een verzwakte moraal doet lijden Plots verbrak jij in jubel, contact Gescheurd aan flarden trok ik aan een voltooid verleden tijd Het heden plengde een traan daar inmiddels geschaakte…

Toen hij zich niet meer bewoog geen vin meer verroerde, ze zich bukten om te zien of hij toneel speelde misschien verdween de lach van hun gezicht ze vlogen weg, volkomen geschift. De humor ligt tegenwoordig echt: op straat, met de dood ernaast!…

Dan verroer ik geen vin, en adem zelfs niet meer. Langzaam, zonder geluid ga ik heen, dan slaap ik in en weet niets meer. De dood zal er dan zijn – voorbij... Kom dan nog even aan mijn zijde staan, buig je een laatste maal over mij. Kus me, en fluister dan iets liefs, mijn kind Want zelfs van hierboven wordt je nog bemind.…

Ik zeg: “Tant pis, bien sûr, oh, c’est pas grave“ en lees Le Soir, draag een alpino-pet, ik rook Gaulloises, eet Brie op mijn baguette en drink nog enkel Vin Rouge de la Cave. Mijn jeu-de-boules is echter zeer gênant, dus ’s avonds val ik steeds weer door de mand.…

gezwind fietst zij zijn dromen binnen feilloos voeren hersenkronkels haar over de neusbrug van bretagne onderstboven slalomt zij tussen dolmens en menhirs zijn verlangen haar te vangen is zoveel groter dan zijn armbereik ook wanneer zij voor zijn voeten valt en hij geen vin verroeren kan 'typisch droom' beseft hij in zijn…

gezwind fietst zij zijn dromen binnen feilloos voeren hersenkronkels haar over de neusbrug van bretagne onderstboven slalomt zij tussen dolmens en menhirs zijn verlangen haar te vangen is zoveel groter dan zijn armbereik ook wanneer zij voor zijn voeten valt en hij geen vin verroeren kan ”typisch droom” beseft hij in zijn droom…

Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen En ik wil mee de blauwe luchten in Ik zit met prangende en vele vragen En God voelt ver, verroert lijkt het geen vin Ik zoek een schuilplaats, wil de herberg in De stal met krib en hooi, want ben voldragen Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen En ik wil mee de blauwe luchten in…

Bij ’t eten komt een wijntje goed van pas, toch past mij hierbij geen onmatigheid. Dus neem ik, na een hapje op zijn tijd beheerst steeds ‘n klein teugje uit mijn glas. Waarbij ik me in elke slok verslik en steevast in zo’n stom stuk stokbrood stik.…

De angst te beklemmend, geen vin verroerd… massaal Hoezo “samen sterk”?, ieder spreekt zijn eigen taal Opnieuw een slachtoffer van zinloos geweld… Of van onze angst? dát wordt ons nooit verteld.…

Het lichte vers slaat danig aan het hakken Een volrijm hamert op een halfrijm in De vage titel ligt daar zwaargewond Het schema neemt het vele wit te pakken Een zin bestookt een afgebroken zin Een paradox ligt bloedend op de grond En humor snijdt een tweede laag in plakken De muze Terpsichore verroert geen vin De volta ramt bezeten in het…

Voor de trein speelde een kind zijn haren door elkaar gewaaid Voor ’t gevaar scheen hij blind hij had naar die trein gezwaaid Het gevaarte naderde gezwind iedereen hield ontsteld adem in want ze zagen ‘t spelende kind geen echter, verroerde een vin Het jochie speelde lekker door toen ‘t schril geluid weerklonk Keek zelfs niet op van ’t…

Putin vist achter 't net Nu strijd is uitgezet Finland en Zweden volwaardig NAVO-lid 't Tegendeel van wat Pu- tin wilde, wordt nu feit De machtswellust van Pu- tin in de kiem gesmoord Het NAVO-lidmaatschap van bei- de landen Hieraan kan slechts Rusland zijn vin- gers branden Terwijl, feit, het pronkstuk van de Russische ma- rine is…

Mijn vader studeerde theologie in Kampen, terwijl hij bij twee oude dames op kamers woonde. Bijna iedere dag zei de ene dame tegen de andere dame: 'Mien, haal jij de gehaktballen even?'. Dat medestudenten van het gymnasium in Groningen hem in een rokje op het schoolbord hadden nagetekend, stak nog steeds in zijn ziel. Hij dronk wel eens…

te verdragen Hij deed niet anders dan de boel in treurnis jagen Door iedereen met zeikerijen te belagen Mijn Lieve God, hij was de ramp in zijn gezin Pas op het allerlaatste einde zijner dagen Toen Knoken Hein kwam om zijn pijp voor ’t laatst te ragen Was het gedaan met zijn gezeur en zure vragen Want in een urn verroeren lippen ook geen vin…

Een boom , om het even eik of weke waaiboom voeten in de grond , kil verdronken of dor gestraald woekeren , onbewust kleven aan rotting en einde niets te doen dan staan en ondergaan De oceaan , willoos onder het gescheur van warm en koud verlangen naar de maan en sterven op het strand kieuw en vin , tentakel en schub , koraal en wier fluim…

'k Hield me muisstil en verroerde geen vin: geen glimp had 'k willen missen van inzicht in 't stom en rusteloos flikk'rend bericht. Maar 't waren beelden zonder slot of zin. Moeder draaide door, maar de film hield stil, nu stonden er woorden op het behang.…

Geen vleugel, geen vin verroert zich hier. Niemand Graaft zich in, niets vermenigvuldigt. Zilverkoud spat soms schitterende regen uiteen. Continenten schaven onafgebroken aan de schaal van het water Dat inscheurt als bij het baren. In de holle stapelplaatsen van kelp en witkalk Vreten dodende planten elkaar aan.…

(voor Benny Neyman) In mijn tienerjaren en later daarna draaide ik vaak de elpee van jou en smulde ik vooral van 'Een vrijgezel', terwijl ik mijn zoveelste fles Vin d'Alcase buit maakte. Mijn lange haren wild heen en weer schudde en brutaal een dikke joint inhaleerde.…

Zij zijn toen samen vin in hand Stil heen gegaan uit Loon op Zand. In 'n malse zeegrasweide vond Het monsterhuwelijk plaats, terstond. Lang nadat zij het eens geworden waren Moest de zeekoe in de baren baren! Toen nam de natuur zijn wrede wraak De zeekoe baarde een zoetwaterdraak!…

winter was voorbij hij ging van de stal naar de wei en raakte door het dolle Toen het na een uurtje over was hij nog even rolde door het gras daarna lag te rusten van het hollen Wist Lou, het is alweer voorbij geen galop of draf voor mij ik hoef er niet meer op te hopen Hij kan het wel maar heeft geen zin is veel te lui en verroert geen vin…

veel blikken zijn gericht op mij, geuite woorden worden hoeren besmeurend elk teer ogenblik durf dus geen vin meer te verroeren het internet kent geen privé en dat moet mij mijn mond toesnoeren voortdurend kijkt men met jou mee ik hou niet van dat koekeloeren.…

Et si tu es gentil, prépare le vin, bois un coup et passe-m´en donc!” Oftewel: “ Voorbijganger, de beenderen van een overledene smeken je: kom niet op mijn graf pissen. En als je aardig ben, zet de wijn klaar, neem een slok en geef mij er ook van. “)…

In een wenk was de vloek voltooid Je zag rode bosmieren over het parket kruipen In een steile mars over de schoorsteenmantel Naar het gebinte dat knarst tot we sluipen -Onder de gedempte hamerslagen van wind- Naar het tuinpad van snijdend grind Je verroerde geen vin Alhoewel de buurvrouw lijkbleek In een hoek van jouw blikveld De straat…

griet zoals de mooie Edith Welnu, zij woonde in de buurt haar status was heel keurig voor elke man die haar begluurt toonde zij zich zeer fleurig De Kierewiet viel voor haar pracht en voor haar lichte ogen besloot hij stiekem in de nacht... ...zo had hij overwogen De dag erna, in rep en roer het dorp was uitgelopen En Edith die geen vin…

adoraient la ville lumière la Campanile viel ook best mee vive le pays de Molière een jaar later in oktober elles repartaient mais quel chagrin de acht vonden het maar sober qu'il y avait deux amies en moins zij vulden 't gat in hun cultuur en admirant les oeuvres de Rodin de haute-couture bleek iets te duur elles dégustaient pas mal de vin…