inloggen

Gedichten

5.396 resultaten.

Doortrokken van het hart

gedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 8.414
Doortrokken van het hart hou ik van wat ik niet van je ken, de afstanden in jou die ik nooit zal afleggen, het mysterie dat mijn overtuiging niet kan duiden, de eenvoud waarvan de stilte genoeg is om hem te zeggen, het licht in jou dat ik kan aanraken maar niet zien. Jouw hart stroomt in de rivier van mijn minuten en mijn hart leert zinken…

Een tijdperk

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.572
Strenge stemmen verlaten de aarde, bezingen de razernij der dingen en het geween van bloeiende bloemen: de oogst van een roekeloos tijdperk. Was het een offer op verlaten altaren? Het bleek een halsstarrig ademen. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…
Armando17 september 2015Lees meer >

TANGO

gedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.722
Ik ben een tango en vul mijn danszaal met eigen klanken en dans op eigen muziek door eigen lichaam door eigen heelal. ------------------------------------------------------------ Uit: 'Hee hoor mij Ho simultaan op de brandtorens', 2014.…
H.H. ter Balkt16 september 2015Lees meer >

Zog

gedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 5.273
Was ik een zeedier geweest met meer dan zeven tentakels, ik had zonder bedenken het stof van ze afgewaaierd zodat ze konden ademen. Maar ik moest het redden met enkel één hart wat hersens en deze twee handen. Ik heb ze gekoesterd gevoederd gevoed met gedachten aan later, maar iets in ze wilde niet groeien, is lummelig misgegaan. Badwater…
Hester Knibbe15 september 2015Lees meer >

Bezoek

gedicht
2.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.644
Hij kent de weg, hij veegt zijn voeten niet, neemt zonder vragen als vanzelf sprekend de beste stoel, zet zich breeduit. Dan komen grijsverteld de verhalen waarin altijd hijzelf de hoofdrol speelt, vol avonturen uiteraard. Ja ja, knik ik. Soms valt hij stil, dan worden wit zijn knokkels op de leuning, hij hijgt, zijn ogen zoeken…

Proza

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.493
zoals het enige katje dat na 't verdrinken van de andere twee leert leven vol beste moed de emmers, de bezems en de tuinslang met hand en tand te lijf te gaan opgewonden sprongen en nijdige halen met nog buigbare klauwtjes bieden het hoofd aan de opwindend wereld: er op af de achterbakse aanvallen van dweilen en het klierend gekonkel…

Novalis

gedicht
2.6 met 11 stemmen aantal keer bekeken 11.070
Zijn ogen waren onnatuurlijk groot, De bleke handen te roerloos voor daden - Zoals een bloem uitbloeit met open bladen, Droomde zijn leven open naar de dood. Zijn zwakheid glimlachte als een kind glimlacht, Wanneer zijn tuin bevroren is van winter - Hij stond voor 't raam en, glimlachend naar ginder, Zong hij zijn zachte liefde door…

Het rode leven regent

gedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 9.000
Aan de ene kant is er nog een kant. Aan de andere kant is er geen kant meer. Ik kan niet heen en weer, al zou tijd mij dat wel toestaan. De schepping wil het niet. De dood is de langste hoogte, voor- en zijkant van het hout. Driedimensionaal niets waarin ik liggen zal. Ik schrijf toch weer een vers over wat er komen gaat. Komt dit door het…
Rogi Wieg11 september 2015Lees meer >

Bij elkaar

gedicht
3.3 met 20 stemmen aantal keer bekeken 16.599
In het begin niets dan witte hitte jij en ik. Steeds weer moest de liefde minstens een Chinees vuurwerk van de zinnen zijn, een alternatief uitspansel bijeenbemind - o, die hoogmoedblaf van jonggelieven. Inmiddels is de streng van jou naar mij door louter compromis aaneengeregen en met de geur van hoger honing viel het ook wel mee - of tegen…

Gent

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.926
Vanmiddag zag ik het Lam Gods. Dat was niet mijn idee, maar dat van regen, met bakken, en pal daarna weer volop zon. Als toerist was ik de enige die in de kerker bleef. Ik keek naar het paneel der musicerende engelen, maar zag veel meer, evenveel jou tenminste. Daarna, in een flits van eeuwen, zag ik ook mezelf, in mijn geheel: van hout…

Dit moment

gedicht
3.1 met 7 stemmen aantal keer bekeken 8.801
Er is niets voor te stellen mooier dan een vrouw die in het strijkend avondlicht een tuin inloopt, het waait, het blad van de kastanje gaat tekeer, ze zoekt naar bloemen, snoeiend, alles als weleer. Daar bukt ze, rustig buiten elke tijd, verbonden met haar wereld, ook de mijne. Ik zie het aan in dit moment en wens dat ondanks ons verstrijken…
Tom van Deel8 september 2015Lees meer >

Opheldering

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 4.710
Als ik veel meer wist van ruimte en tijd bleek de werkelijkheid een beschilderde mist en zou die optrekken dan zou ik beslist een heel andere ontdekken en als die zou verdunnen dan scheen mijn oude er weer doorheen en wist ik meer dan alleen iets van de hunne maar van ruimte en tijd en werkelijkheid. -------------------- uit: 'Daar…
Leo Vroman7 september 2015Lees meer >

als een ding

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 4.607
Een gedicht als een ding een glazen draaideur en de chinese ober die steeds terugkeert met andere schotels een parkwachter die zijn nagels bijvijlt tussen siberische kinderen uit maine een venus van de voortijd samen met een spin op de snelweg een glas moedermelk, een geel gesteven smoking een bij, een pennenmes beide stekend, een…

Zonder begeerte, zonder hoop

gedicht
4.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 8.357
Zonder begeerte, zonder hoop op beloning, ook niet uit angst voor straf, de roekeloze, de meedogenloze schoonheid te fixeren waarin leegte zich meedeelt, zich uitspreekt in het bestaande. Laat de god die zich in mij verborgen houdt mij willen aanhoren, mij laten uitspreken, voor hij mij met stomheid slaat en mij doodt waar ik bij…
Hans Faverey5 september 2015Lees meer >

Wolkenformaties stomen op over

gedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.514
Wolkenformaties stomen op over De Fantastische Oceaan de wind Zit erachter Hij is tegen saaiheid Wolken kennen geen afgunst En zijn niet verwaand. Ze bewegen en als zij een ziel hadden Zouden zij geroerd zijn En zo gaan zij voort Vinden altijd ruimte Zelfs als ze in botsing komen Met wat ze zelf verzinnen ----------------- uit: blog…
Wim Hofman4 september 2015Lees meer >

Programma

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 4.713
Weet ik veel hoe poëzie eruit moet zien. Niet dat statische, dat uniforme. Daar hou ik niet zo van. Dezelfde toon herhaald tot in den treure, en dat dan 'vormvastheid' noemen, of 'een eigen stem' dat soort gelul. Nee, daar hou ik niet zo van. Geef mij dan maar het favoriete snoepgoed uit mijn jeugd. De toverbal. Je zuigt en zuigt…
Tom Lanoye3 september 2015Lees meer >

Laten we de oude....

gedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.688
Laten we de oude brieven verbranden, al die mooi verregende zongebleekte woorden en regels in vlammen zien opgaan maar schaamteloos hun inhoud behouden. We hebben geluk gehad, o wat hebben we - Laten we straks andere steden verkennen, door nieuwe straten met muzikanten en slapers op banken slenteren, wennen aan weggaan…
Hester Knibbe2 september 2015Lees meer >

Bizons

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.669
Ze buffelen bedachtzaam in het rond. Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen zodat ze maar tot aan hun middel passen. Daarachter volgt een strakke blote kont. De staart gerafeld touw, een kruitvatlont. Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen hoor je; het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen, beeft de grond. De stieren…

Pirouetten

gedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 412
Een ribbelstrook zand en zonlicht schitterde in een geul oude vloed die ging toen een slingerpad het zicht op het strand openbrak, de gloed van de dag jou beetnam, je streelde met een wind vol kinderstemmen een kluwen vogels jou verlokte met hun wit van het blauw breken dartel als jij die van mij rende naar de zee die vlokken sneeuwde…

Babel

gedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 503
We bouwen aan trappen die naar de hemel stijgen hoog prikt het skelet door de blauwe aanblik die zich met diademen van sterren verlicht, rijzen tekenen van twijfel, ontmoediging en frictie aan gene zijde van onze horizon. De taal verenigt, de arbeid verbroedert, en onze zonden en makkes…
Meer laden...