Landslakken worden nooit moe van de langzaamheid en nooit moe alles uit te leggen aan de machtige vooruitgang, de snelle wolken, de grote stappen voorwaarts. Zij vinden daarnaast nog tijd om niets omstotend iedereen van harte te groeten. en zij kosten haast niets. Zij kunnen zich niet vergissen, houden van liggende dingen, blaadjes, hout van…

Onze poes heet Eefje Bosch een kat met een achternaam die merels in alarm brengt en bij Judy op bed slaapt Als ik met zijn voedselbakje rammel komt hij pijlsnel aangerend als de ijskast opengaat denkt hij dat hij eten krijgt Wij vinden ook dode vogels op het tuinpad ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten',…

Van god los maar om de kikkers en alle kweepeer begaan, de merel te hulp met de appels, het huis met cement, de woelrat vol van genade naar het leven staand, te verschrikter gezegend als het peren regent of pruimen, goed voor de wesp, wreed voor de wespen, aan de kant van de egel, de muizen, de uilen, in twijfel om wat het leed, het gras,…

Deze herfst heb ik al eens eerder gezien. Het eerste rillen van die tak daarginds komt me bekend voor, die plotse wind stond hier niet zo lang geleden ook al en zie: hoe volmaakt valt de regen weer in herhaling. Naar beneden en altijd raak. Wat bedoelt u, andere bladeren? Waarom zijn het dan dezelfde? Hoe springen ze dan zo geroutineerd uit…

Ik heb zo vaak mijn eigen eind bedacht dat het niet langer onverhoeds kan komen. Het moet wel zijn zoals ik het voorzag; de angstige uren in de nacht zullen ten langen leste lonen voor wie beseft dat van alle gedachten die ooit werden gedacht die aan de dood behoorden tot de meest gewone. ----------------------- uit: 'Wasdom', 2011…

De boomklever is een specht. hij hecht zich aan de stam, tikt braille in de lucht. Alles kleeft. Geen landschap onschuldig. Armando, ho! Bespieder gesignaleerd. Een dier is mechanisch. Ik, gecalculeerd in liever kijken. Rikketik, bis! fluistert mijn hart. -------------------------------------------------- Uit: 'Goed volk', 2004.…

'Tekening 1 is van de hele haai, die langs de grond leeft. Zie in dit verband zijn daarbij aangepaste vinnenstand: de stroomlijn van het roofdier is zeer fraai. Open de buik. Pas op, zijn huid is taai. Teken een schema van de binnenkant met alle namen bij elk ingewand. Doe het precies, niet in een handomdraai.' Geestdriftig snijdend ging…

'Ik zie,' zo sprak een kat uit Heeze 'bij voorkeur mooie Siamesen.' Een tweede kat, een Yperse, sprak daarop snel: 'Ik Cyperse.' Toen sprak een kat uit Groenekan: 'En waarmee cypert u ze dan?' -------------------------------------- uit: 'Het Grote Beestenfeest', 1988.…

'Heer, herken ik u? Zijn wij niet dezelfde van weleer?' 'Wie riep mij dan? Zijn uw wapens niet de mijne?' 'Ik wacht op woorden, Heer.' 'Ik was Dader, u het Offer. De medemens is leeg.' 'Sterven Daders niet.' 'Neen. Zij kunnen niet. Zij verwoorden.' 'Heeft u ginds gesproken, Heer?' 'De dagen zijn beschreven.' 'Heeft de Tijd nog…

Als ik bij je was zei ik tegen je: doe mijn kleren uit maak mijn sieraden los, leg ze voorzichtig neer. Om je te helpen til ik een voet op, houd ik een arm omhoog; kleed mij langzaam uit, neem mijn schaduw af. Als ik bij je was zei ik dat tegen je, terwijl mijn schaduw zich dan links, dan rechts van mij verstopt. --------------…

langzaam glijden hier de uren in een bestaan waarin het spreken al bijna onmogelijk het lachen ongehoord is het zwijgen een ziekte een bestaan waarin de nachten wakend worden doorgebracht wachtend op wat niet komt dromend van rumoerige trottoirs en teder geruzie onder de bruggen langzaam sneeuwt de voortuin vol en een vreemd…

De parken hier zijn wonderschoon en wonderstil. Men komt er Goddank geen zingende sukkels tegen maar prachtig vleesloos gedierte in beenderbomen, skeletten van engelen bij een bloedfontein. Werkelijk niet veel dat met iets van levenswil hier ronddraaft. Alleen de Dood schoffelt wat verlegen in de schedelperken. De rest staat te bekomen van…

Na een tijdje zijn de woorden op. En dan is er nog het klamme van ochtendseks, een nieuwe auto kopen, zo maar ineens hagelslag op brood. Dan is er nog het naar buiten kijken, rustig ademhalen. Iets nieuws leren, vast wel. Lachen om een grapje, maar wie schetst mijn verbazing als jij er niet meer bent.…

Direct toen ik uit kantoor thuis kwam trok ik een paar extra sokken aan. Mijn vrouw was zo vriendelijk nog gauw een kop hete soep op de Het ijs kraakte vervaarlijk, hoe- wel het op sommige plaatsen zeker 90 cm dik moest zijn. Met de zaag maakten we een vierkant wak, groot Op de terugweg zei niemand veel behalve mijn vrouw die zich afvroeg…

Toen ieder weg was, gaf hij snel een wel heel erg gesloten envelop. Hij draaide nog wat en vluchtte, trots, verlegen. Nu hij om mijn oordeel vraagt, zie ik hem beven. Niets grijpt aan als een jonge dichter, echt al heel mooi bleek, met wallen, lang sluik haar, waarachter schuwe ogen. Hij is mijn broertje: schuchter medeminnaar van 't mooiste…

Zochten wij de maan zagen wij de sterren zochten zij de stenen hun stenen hun ster Zijn zwijgen de wind zijn twinkelen zijn stem deze maanloze nacht zijn stilte zal de onze zijn Stenen tranen op zijn eeuwig bed behoedzaam neergelegd Blijft hij eeuwig boven staan Timo was zijn naam. ------------------------ uit:'Roodvocht', 2003…

zet het blauw van de zee tegen het blauw van de hemel veeg er het wit van een zeil in en de wind steekt op ----------------------- uit: 'In druk', 1965.…

wat heb ik moeten lachen vandaag over de diepten van mijn lijden zo blij was ik van binnen uit het diepst van mijn hart terwijl mijn stille geest klapwiekt over de oceanen zonder te botsen tegen de deur tegen het raam het plafond van mijn woede zonder voorstelling van de dood zonder na te denken over de verslaving van de luxe…

In deze ene nacht dromen de vrouwen van verraad, geven zich over aan de daad die langgeleden verten openlaat en sluit. Ze spinnen de dunne draad die dichters en ontrouwe minnaars horen in hun slaap, een ijl gefluit dat door de bomen gaat. De vrouwen staan tastend in het donker op, struikelen over sokken, stinkende asbakken en hurken…

Ergens waar een kamer gevangen is in zijn eigen ruimte Waar het donker is En de kilte guur afsteekt tegen de verlaten muren Waar de muren vechten om de ruimte Waar zelfs het verste hoekje haast onvindbaar is Daar ergens, waar het licht al lang geleden is gedoofd Ligt een verloren briefje Zwarte letters op wit papier De woorden zeggen: ‘…