Zoals wilde akelei in maanlicht aarzelt tussen wit en roze, een rode beuk bij zomerzonsondergang vonkt met zijn kroon, en de diepe fjord op mijn lange reis zich spiegelt in het blauwste grijs: zo zie ik nog je huid, haar en je ogen als ik de mijne sluit.…

Moeder je kwam om elf uur thuis. Niet later zei je zelf. Ik zit nog steeds alleen in huis. Het is kwart over elf. Ik kwam uit bed om negen uur, ik hield het niet meer uit: geroezemoes achter de muur, figuren langs de ruit. Straks komen dieven om de hoek en klimmen door het raam. Naar geld en klokken zijn ze op zoek, ze fluisteren mijn…

Rillend, maar aanwijsbaar niet van kou, in je kamer, waar de kachel uit bleek. Een blauw wolkje uit mijn mond met - tekenend - : hou je van mij? Zo ronduit als een cupmaat. Nauwelijks een proefballon te noemen. Meer nog dan het daarin vervatte, dit de vraag: wat ging er scheef met mijn recht op informatie, toen je met boe noch ba op…

Te midden van jaarloze flessen tast schrander de gymnasiast naar contact in een muur want aantocht van mensen is denkbaar. Uit rokzak puilt een zinderende schuimkraag. Staat kroegjool op springen, het lekt in zijn aards gewelf - ach daar velt hem vonkende stroom, stuipt zijn hart. In baaierd van zwam zal zijn rotting geknakt, hoge zijden…

dan vragen ze 'laat het achterste van je tong eens zien? je strottehoofd? 't is net een kleine doodskop' dan denken ze 'nee doe je lippen maar weer aan doe je jurk maar weer aan met die verhullende schoudergebaren ben je toch aardiger' dan zeggen ze 'wil je iets drinken?'…

Je kent het wel: een middag wachten tot het gaat misten. Wachten tot het donker wordt. Of avond wordt. Hij (ik heb het over hem) kijkt, ziet lege bussen die koppig starten, de stad in - op zoek naar meer mist? Stemmen van mensen. Oproer? Bijval? Hij herkent ze, de stemmen. De mensen kent hij niet - nooit gekend. Je kent het wel: pijnlijk…

Als het dan toch moet, deze dag komt me wel zo goed uit. Zonnetje op het gras, jas thuis, je voelt dat er nog genoeg overblijft. Al ligt hier en daar geel blad op het grind, herfst is heel wat anders. Keurig naaldhout zorgt voor altijd groen. ----------------------------------------- Uit: Recht onder de merels, 1971 van Tom van Deel (1945)…

Het is vaak zoiets simpels, het is gemis van je stem bijvoorbeeld, geen verhaal over landschappen meer, geen gedoe met je was, je kleren onaangeroerd in de kast. Het is van je handen op zoek naar houvast de afdruk nog weten op leuning en deurpost en je voetstappen op het parket en de trap, dat zo willen laten, bedenken: poetsen en wrijven…

wat heb je vandaag gekocht, vroeg ik. een halsuitsnijding, zei je. trek ze eens aan, vroeg ik, en je trok alles uit: dat is ze helemaal, zei je, maar met de jurk erbij komt ze tot hier - en toen wees je midden op mijn handen. ----------------------------------------- Uit de bundel: De lenige liefde van Herman de Coninck (1944-1997)…

Elke ochtend gaat ze de oceaan op. Het wasgoed gaat stinken potten en pannen koeken aan, haar huwelijkskleed rafelt en vervuilt onder zijn boze blikken. Wat doet het er toe, zij kijkt toe hoe de walvissen trekken en ziet dat het naaimachines zijn, reusachtige die het sinds eeuwen stukkie kleed stikken. --------------------------…

Het is begonnen alles te vervangen, de dingen hebben hun gezichten anders- om op hun lichamen, telkens valt er iets en schepsels aan elastiekjes opgewonden schieten aldoor knallend los. Het laat zich door geen waarheid ontmoedigen kijk onze open monden krakelingen, wat wij bijna zeiden brokkelt langs onze wangen. Het is als een hoos in ons…

Die muurschildering, de vogel op hoge stelt, de twee speren, de bizon, de man met armen wijd, liggend tegen lucht, zijn pik stijf. Waar gaat dit naartoe? Nergens: nacht, land van wat niet bestaat. Wat richt die vogel/ziel op hoge stelt/hakken uit? Op het tipje van je tong begint de wacht. Kon je maar als een dolfijn slapen met een…

Als wij op de steenweg lopen zegt iemand van ons kijk het gras is twee kontjes hoog zeiden wij vroeger waarop wij hem onmiddellijk staande houden hoezo vroeger kijk om je heen man wat ontbreekt er aan ons heden aan onze toekomst aan onze tijdelijkheid? ---------------------------------------- Uit: de 100 beste gedichten van 2002…

En nu nog maar alleen het lichaam los te laten- de liefste en de kinderen te laten gaan alleen nog maar het sterke licht het rode, zuivere van de late zon te zien, te volgen-en de eigen weg te gaan. Het werd, het was, het is gedaan.…

Is er met het spelen in de tuin tijd verdaan? We vermaakten ons wel, maar speelden onze vreugde zoals alles. Op zoek, zoals de vogel naar zijn vlucht, naar uitdrukking - een bal, een schommel, een touw: lijnen. De ontoereikendheid van de ervaring! Of woorden van die strekking. Het nut schiet er bij in, maar we leven. We wierpen elkaar de…

Ik denk, je moet iets hebben om van te houden, bijvoorbeeld een steen in je hand, die langzaam warmer wordt. Maar wat is het dan waarvan je houdt, je eigen warmte die ook weer verdwijnt met het lossen van je greep. Ik denk, je moet toch iets hebben om van te houden, waarom niet een steen in je hand, die koelte aan je huid. ----------…

Het kwam door d'avond en hield bij 't raam. Daar haalt geen nachtegaal bij onder 't schallen der volle borst, als blij de klinkers vallen, kristallen nachts; haar stokte 't hart en d'aam. O, 't moordend uitzien naar wie niet wil plukken Uw bloem, die - 't is u beloofd - geen rimpel treft, aleer de zoete rover u verheft: een zee die opgaat…

Lief plekje grond, omringd door groene dijken Door 't voorgeslacht ontwoekerd aan de zee Door vaart en weg verdeeld in kleine rijken Waarop vol pracht de bloemenvelden prijken Een oord van vree Hier klinkt het lied van d'arbeid allerwegen Te midden van de zangen der natuur En verre van 't rumoer der stad gelegen Komt hier 't gevoel van…

Oranje heeft Wit-Rusland overwonnen Met matig spel, moest worden vastgesteld Wat was hierop De Boer z'n commentaar? "De bal kon niet goed rondgaan op dit veld" Ze waren niet zo denderend begonnen Maar dat had men ook achteraf voorspeld Het was van meet af aan al zonneklaar: De bal kon niet goed rondgaan op dit veld Ze staan daar niet…

Een kreeft greep met zijn scharen, een slang en sprak daarbij, een vriend van mij moet recht zijn en wars van draaierij.…