De brief die niet werd verstuurd en die ik terug vind in een jas, een warme, met op de rug een winkelhaak. Ik herinner mij dat schrijven noch waaraan ik haperde, behalve dat ik je niet meer schrijf, om antwoord dat uitbleef kwaad. --------------------------------------- uit: 'Zen uit eigen werk', 2005.…

Toen ik niets meer deed wist ik wie ik was van alle mogelijkheden nog het meest simon vinkenoog uit stilte ontstaan af- en aanwezig, warm en koud, waterpas. Wat ik tot nader order was bekend en onbekend niet langer meer dat maar een en al oor in de wetenschap dat --------------------------- uit: Gedicht, 1975.…

een woest en ledig ideaal wens ik blind voor al het andere -mocht ik mijn kracht vinden wie wekt mij uit mijn half-dood opdat mijn ogen als machtige zoeklichten je in het witste licht zetten opdat onze blik van oog tot oog een star kabeltouw bindt wegvalt van mij alle onwetendheid en onwaarde en in een nieuw en eeuwig begin…

Gedichten wonen uit geboorte in een glazen huisje. Daarom kijken ze nu zo vanzelfsprekend naar buiten vanuit hun doorzichtige woning. Elk gedicht heeft zijn eigen voor één bestaan wakker geworden wijsheid; dit bijvoorbeeld dat een vers nooit stenen zal gooien. Het is zelf maar zo kwetsbaar gehuisvest. ----------------------…

Kantelend licht. De avond is een kaars die over haar gezicht een eiland legt. Landschappen varen voorbij en zij is het laken waarop nu alles wordt gezegd. December. Bloemen klampen ramen aan, broodkruim lijnt de perken af, verstikt hun zucht. Het huis stokt in de kelen staan de klinkers amper overeind. En ik vlucht naar haar hals waarop…

Ik kan vandaag niks hebben, niks hebben om me heen. Ik scheld en schop en schieten kan ik op iedereen. Vandaag kom ik uit bed, maar met mijn verkeerde been. De fiets van onze buren beneden in de hal, die stoort me nu al weken. Vandaag krijgt hij een knal. Vandaag ben ik geprikkeld, een netelig geval. Dat hondje in de Hoogstraat doet…

Laatst vroeg ik aan een hommel: 'waar gaat gij heen met spoed?' ze zei: 'ik ga naar Zaltbommel,' ik dacht: 'wat rijmt dat goed' toen riep een tweede hommel: 'en ik moet naar het Gooi', ik dacht: 'wel-voor-de-drommel ook dát rijmt wederom mooi.' ------------------------------------------ uit: 'Dan heb je geluk' (2001)…

Over mijn autenticiteit gesproken, belangstelling was er vandaag niet voor en zelf lag ik half grieperig in bed. Slechts één keer werd ik naar de deur geroepen om aan auto-da-fe's mede te werken, Getuigen van Jehova aan te steken. Nietig gestemd bleef ik in kamerjas urbi et orbi maar het raam uit staren zonder veel wijzer van mezelf te worden…

ik loop op de weg die zich doorknipt, mijn been leest het zwart. Al het zien zien zien, waar is het goed voor, wat is er dat ik zie dat ik niet weet, wat ik niet zie vul ik in, ik merk geen verschil. Ik loop op de weg die zich doorknipt, ik dek één oog af. Wat ik weet hoef ik niet te vergeten, je hals, je hand met het vismes, je zilveren oksel…

Ik zal je beschrijven oorlog mijn oorlog ik zal je schrijven je tekenen je mummificeren ik zal je vertalen met jou de oorlogswinstmakers verleiden de psychoten de psychopaten opdat je totaal wordt ik wil dat je mijn taal verlaat om een tekst te schrijven die vrij is van gruweldaden ------------------------------------------------- uit…

Vanuit het onbeweeglijke is de beweging zij gaat in cirkelgangen die geen ruimte zijn haar vloeden in de tijd zijn beelden van het tijdloze. Slechts in de as beleefbaar. Slechts in het punt volstrekt. Ter plaatse roerloos, het schouwen. In de diepte, ver, komen sterren op zonder arglist en gaan weer onder. --------------------------…

Een zandstraal wind in de rug, ergens tussen de badweg en Het Hon het strand een aftelrijm van palen. Waar de zee nog dun is als een pink rollen strandlopertjes als biljartballen over het laken van het water, overrompeld soms door zeeschuim. En waar het duin verzandt Ontstaan om wrakhout, flessen, banden, nieuwe duinen, niet hoger dan mijn…

Mijn kamer verhuurd Voor een uur of 2 Aan enkele verstok- Te voyeurs Een gat in de Vloer geeft een Luxueus uitzicht Op het onderliggend Temijersbed & Bij iedere seance Kreunt mijn Krolse kat Luidruchtig mee & Via een snelle Knopindruk golft De (van een bedrijfs- Tape afkomstige) Mededeling - Kom Toch Eens Klaar Klootzak - Door het…

We zullen een lief lichtblauw dienstmeisje voor je kopen en voor mij een roerend roze huisknechtje 's zondags gaan we met ze wandelen aan het lijntje. ----------------------------------------- uit: 'Gebruikspoëzie', 1978.…

Dit kleine werk waarvoor zij wekelijks komt, doet zij als altijd blij, gedachteloos. Zo kent het drooggoed lang haard handen het zwijgend schikken, strijken tot de laatste vouw. Onzeker als zij is geworden is goed niet goed genoeg voor haar dus dient de laatste rimpel steeds gestreken. Op keukentafel en de dunne deken schept zij een binnenzee…

Het huis herademt mij, eindelijk. Het legt zijn moederlijke muren op de mijne. Behaagziek laat het deuren in sloten vallen, slaat luiken open, klapt ze weer dicht. Het diept vergeten licht op uit zijn kelders, haalt op zolder bestofte dromen uit het rag tussen de balken vandaan. Vleermuizen of dode tantes worden wakker, fladderen op…

Ik zal gaan O met genoegen zal ik gaan met diepe vreugde en trompetgeschal ik zal gaan Als jij roept zal ik gaan mijn werk mijn eten en mijn handen zal ik laten staan als jij roept zal ik gaan Als jij roept in de morgen in de middag in de avond in mijn dromen in mijn waken als jij roept zal ik gaan Ik zal gaan al breken…

Na de roodbruine warmte van september, na van october 't zwaar en donker goud, keren de heldre dagen van november met ijle geur van brandend turf en hout, van rijpe appels, rottend loof. Reeds koud worden de morgens in de kale velden waar raven, met de ondergang vertrouwd, de heerschappij aanvaarden; sombre helden die zich met nog somberder…

Jij was de goeie en ik was de slechte. Ik wil liever de slechte zijn. Nee, ik ben de slechte. Jij bent de goeie. Waarom moet ik altijd de goeie zijn? Waarom wil jij niet de goeie zijn? Twee goeien is niet spannend. Mag ik dan straks de slechte zijn? Straks. Maar nu ben jij de goeie. ------------------------------------- uit: 'Wuif de mussen…

Aftellen van ouderdom tot kind - nog een zorgenkindje, oud geboren, jonggestorven, moederziel verloren in de hoop de het bijna ontbindt, terwijl de dwaze nagels, haar en baard blijven groeien. En maar knippen, scheren al wie zich op tijd niet weg kan scheren moet de bidder met zijn zwaluwstaart van de dooddoener met varkenssnuit. Nog één…