Fuck de grizzly arend beren van het ijs, screw de bever in zijn burcht - te warm is het naar vonkend spattend water zie ik om alleen of graaf een kuil in vochtige grond en laat mij zoeken in de buik van welige struiken. Insecten om de muil in dit mijn hijgend rijk waar hij mijn zon niet ondergaat totdat er rijp verschijnt en ratelpopulier…

's Morgens heel vroeg liet ik hem uit hij wandelde zijn gewone weggetje door de tuin naar het hekje ik heb hem nog nagekeken Sindsdien is hij spoorloos net of je kind vermist is en toch verwacht je steeds dat hij aan de achterdeur klauwt Hij was gelukkig bij ons en wij met hem de brokjes, het hart en de tuin maakten zijn leven uit en…

Onder d'uitgeholde oever van een trage moddersloot, zat een waterrat te kluiven aan een stukje tarwebrood. Maar daarboven, in de weelde van een groene netelvracht, lag een oude, bonte kater op zijn eerste ochtendwacht. D'een nog onbewust van d'ander knabbelde aan zijn stukje brood. D'ander spiedde, bukte, en likte even aan zijn achterpoot…

Het blaffen is begonnen de bastaards spuwen vuur, licht rent, in plassen spat het hoog om duizend poten. Mijn hond, de kop omlaag hij bibbert in zijn stippen, draalt om de tafelpoot. ---------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Eens kijken of een hert nog kleiner kan, ik maak bonsai, heeft de natuur gedacht. Saté-prikkers als poten, hazenvacht, vrij kilo vlieggewicht. Daar staat hij dan. De kantjil uit de Oost: made in Taiwan. Het brekebeentje leeft slechts in de nacht. Alles is groter, alles is verdacht. Gevaar, gevaar! Zijn staartje trilt ervan. Hij heeft dan…

Zij, dreigend met een zwakke poot blies naar de naderende dood en ging haar laatste brug boos, met een hoge rug. Gootkat, dievegge, tijgerin die nooit vergeefs iets vroeg had aan zichzelf genoeg. Haar snauw bevroor, haar oog besloeg, haar zijden pels werd hard en droog - een lieflijke vriendin keert tot de wormen in. Maar ik vergis…

soms op een vleugje wind soms in een storm vliegen zij op een wolk van vogels voor de zon welke dromen bevliegen de vogels dat zij zich lichtvaardig in zoveel lucht begeven. -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - uit het werk van Bert Schierbeek (1918 - 1996)…

onverwacht gezien van hieruit na de regen in de tuin glinstert en lijmt de slak opnieuw benieuwd hoe lang even nog het leven kleven blijft ----------------------------------- uit: 'De binnenzijde', 1997.…

een dansende sprinkhaan het paard! trapt de lucht aan scherven dat het glas rinkelt! ratelt voorbij en het zwaard van zijn adem bliksemt! en zijn stem galmt! en zijn hoef graaft de donder op! --------------------------------------------------------------------- uit: 'Portret van een landschap', gedichten 1953-1997.…

Flamingo's op poten zo dun als de ff's van mejuffer, of als twee sigarette- pijpjes waaraan ze zuinig de rook van zichzelf opzuigen: met dit soort raffinementjes zetten ze zichzelf voortdurend voorzichtig op stelten. En hoe ze op één been staan, het andere in hun veren opgeplooid als een handtas onder de arm, deftige dames, wachtend op de…

Een duif die tussen bomen een kleine plek uitkiest tolt dralend om zijn as en komt spiralend neer. De charme van zijn dalen stijgt als hij gebrek aan ruimte heeft.…

Wie heeft de pad het pad zien oversteken? De boer op zijn tractor niet: hij heeft al honderd padden overreden. Het pad is smal, en de pad traag. Hij is een pelgrim, onderweg (misschien mist hij een kenteken?). Hij sleept zich naar de plas, de poel waarin herboren wordt zijn groene paradijs. Hij wil dwars door het stenen huis, hij volhardt in…

Ik, zei de gek van Tiengemeten. Ik heb de hond in zijn staart gebeten. Ik heb de kat aan de boom genaaid, ik heb de wurm in een knoop gedraaid, ik heb in het afval een vuurtje gestookt, toen alles fikte kindje gekookt, toen alles gaar was, smakelijk eten, pan bij de buren naar binnen gesmeten. Wie heeft dat gedaan? Wie heeft dat gedaan? Ik…

Honden zijn beter ziek dan wij. Ze zeuren niet, ze zijn niet bang, liggen bijvoorbeeld opgerold - veilig om zichzelf heen - op een stille plek. Kijken je aan, bewegen niet, wachten tot hun lichaam op wil staan. Ik wou dat ik zo ziek kon zijn. -------------------------- uit: 'Jachtveld' 1992.…

Wreed schrijdt de eenhoorn in zijn glazen huis Op de flamingo af, die sneeuwwit rilt. De vogel weet: er is hier iets niet pluis. Dan steekt de eenhoorn toe. Er klinkt een gil. Wel gaat door heel de koepel het gesuis Van bloed dat lekt en ritselt uit de zij Van de flamingo, die nu grauw als gruis Is, sterft met zacht, ontwapenend geschrei.…

Een koe is een merkwaardig beest wat er ook in haar geest moge zijn haar laatste woord is altijd boe…

Tot diep in de avond blijven de honderden spreeuwen in hun slaapbomen aan de drukke gracht klaarwakker. Bij elke onverwachte geluidsexplosie zetten ze het op een schreeuwen. Hun schril protest versplintert het uurglas van de nacht, geeft stem aan de stomme wanhoop van wie door innerlijk tumult bezocht slapeloos in het donker liggen.…

De vogels in het stedelijk luchtruim schrijven een winterbrief aan de mensen in de straten. Cirkelend op het witte blad van de hemel zijn zij hun eigen letters, veren en kraakbeen. Al hun zinnen beginnen met uitroeptekens. De taal der vogels is vol gevleugelde woorden. Weinigen kunnen hun kraaienpoten lezen. Weinigen worden wijs uit hun…

Beer is huid Slang is leer Struis is veer Vis is kuit Schaap is wol Os is haas Geit is kaas Paard is knol Kip is ei Bij is was Das is das Vogel vrij Flamingo Flamingo ------------------------------------------ uit: 'Vandaar dat ik ween', 1992.…

Een zoekplaatje: ontdek de namaak-steen. De rots die 't rotste lijkt, dat is de vis die mediteert hoe stil en hard hij is. Als je rotsvast gelooft, word je er een. Met spons en alg begroeid, want die vernis penseelt de zee. Zijn ogen ver uiteen. Twee kachelruitjes, waar de vlam verdween, oranje mica in de duisternis. Een kleine steenvis…