Klimop is niet om in te wonen: daar schreeuwt een papegaai met zwarte tong en komt de bliksem langs beneden. Nee, wij bouwen liever op de stoeprand, voyeurs van goed en kwaad, en mijden het geel met paarse licht van glas in lood en een kwaad geweten. Het goede is een dame die zingt, haar mond schrijft o, haar buik beschermt. Het kwade is onvast…

De ramen van het conservatorium staan wijd open daarbinnen vergrijpt iemand zich aan eeuwenoude gevoelens de vleugel jammert en klaagt In het park scheren zwaluwen het gras oogsten lucht en insecten Hoe te leven? Voor wat? Grote vragen waarop kleine antwoorden passen Zo precies als deze zwaluwen die geven vliegensvlug Iemand daarbinnen…

Hoe zal ik dit uitleggen, dit waarom wat wij vinden niet is wat wij zoeken? Laten wij de tijd laten gaan waarheen hij wil, en zie dan hoe weiden hun vee vinden, wouden hun wild, luchten hun vogels, uitzichten onze ogen en ach, hoe eenvoud zijn raadsel vindt. Zo andersom is alles, misschien. Ik zal dit uitleggen. ----------------…

Er is in zee een coelacant gevonden, de missing link tussen twee vissen in. De vinder weende van verwondering. Onder zijn ogen lag voor ’t eerst verbonden de eeuwen onderbroken schakeling. En allen die om deze vis heenstonden voelden zich op dat ogenblik verslonden door de miljoenen jaren achter hen. Rangorde tussen mens en hagedis en van…

Het gieren van de tram in de bocht doet mij dikwijls denken aan het schuren van het mes op de steen van de scharenslijper maar het schuren van het mes op de steen van de scharenslijper breng ik nooit in verband met het gieren van de tram in de bocht. ------------------------------ uit: Gedichten 1938-1992.…

Wat zou gebeuren was er altijd al, volmaakt gespeld door een beker die stuk viel scherven waarin afdrukken van duimen het rilschrift van naalddunne takjes staan. Het is geen verhaal dat wij maakten maar iets wat er was en er is in de sporen van greppels en staanders en lang gedoofd houtvuur. Het hoefde alleen maar gevonden te worden.…

Over God denk ik maar zelden na. Straks, als we dood zijn, zullen we 't wel merken. Hoewel: hoogstwaarschijnlijk merken we niks. Fini is 't kortstondig feest. We zijn er gewoon geweest.…

Nu is de lucht met blauwe denkbeelden overtrokken, de avond koel als een avond werkelijk is: licht, koel, hulpvaardig. Ik strijk je over je haar. Je haar is veilig: bloemen zijn overal aanwezig. Je handen zijn overal aanwezig. In de stoel lees je me als een krant. Je legt de krant weg: adem die je inhoudt, uitademt, inhoudt; vormt. Wèl…

Over: On the Origin of Species - Charles Darwin Kennis van diersoorten Weet van ontwikkeling Over de wereld In jaren vergaard Neen, 't was waarachtig geen Zevenmaandskindje Dat ten gevolge daarvan Werd gebaard ----------------------------------- uit: 'Zeslettergrepigheid', 2009.…

Het gaat niet ja het gaat wel maar het kan niet ja het kan wel maar het mag niet ja het mag wel maar men heeft hier niet het recht men is degene die hier staat en die dit zegt. Het plakt zo nee het plakt niet maar het schuift zo nee het schuift niet maar het zakt misschien wel weg en wie zakt mee. En zelfs niet even gaat het want men weet…

Op school stonden ze op het bord geschreven. Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, De ene werklijkheid, de andre schijn. Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven. Is van de wereld en haar goden zijn. Zijn is, boven die dingen uitgeheven, Vervuld worden van goddelijke pijn. Hebben is hard…

Dood. Besta jij eigenlijk wel? Ik daag je uit, 't is maar dat je het weet, ik ken geen angst. Jou vrees ik niet, dood. De hemelkoepel, de sterren, hun flonkering ze hebben het me verteld. Ik geloof in onsterfelijkheid. Negen kinderen met negen diploma's. Zoals mijn moeder rotsvast dáárin geloofde, zo geloof ik in de onsterfelijkheid…

auto's schuiven over het viaduct, koopwaren over een lopende band zoals bij Alice wordt klein groot en groter klein, in fel zonlicht schitteren contouren van het wonderland en als ik mij niet vergis is het de oorzaak die gevolg is, is het de supermarkt die dicteert dat ieder beeld een kopie is van een kopie en omgekeerd je kunt je gevoel…

Wij zijn te hoop gegooid, wij liggen bleek en bloot en onmiskenbaar dood langs smalle, stille wegen. Van wortels afgesneden, het loof dat leven was en stem van wind en regen is op de akkers stom gebleven. Wij zijn gerooid en afgelegd en nagekeken op gebreken. De grond die onze moeder was is dood gewicht gebleken. Wij liggen op een…

Het leuke van een tuin is dat je hem voortdurend snoeien moet, of snoeien, noem het oogsten, of wat je zoal met snijbloemen doet, snijden, in een vaas zetten, de stelen, in knop waar men de bloem in ziet, of bloem, noem het poëzie, of gewoon verhaal, want wie niet waagt die knoeit, wie schrijft die snijdt, wie snijdt die bloeit. ----…

Het sierlijkste is niet de zwaan, maar het water waar de zwaan zich spoorloos in weerspiegelt, een rimpeling van vriendelijke huiver. Het sierlijkste is niet je lichaam, maar de spiegel waarin het lichaam licht bezeerd weerspiegeld wordt, terwijl een hand verschuift over je huid en ook een streling dan, omhelzing van zichzelf, op je lichaam…

onze voorouders. Wie verstaat hen nog? Woorden raken weg zonder schade: wij immers leven nog. Ik heb het zelf gezegd: liever licht dan woorden over licht. Het boek staat. Geel torent zijn rug die niet als het jonge gras wuifde, aldoor hier stond. Bleef, niet heette. ------------------------- uit: 'Raster', nr. 107.…

Te leven in een tijd Waar niets meer waarde Heeft dan geld is als Boksen in de hel zonder Helpers en zonder bel Je stoot je leeg en in- Casseert zonder één de- Conde rust want voor je Het weet is het gebeurd En zit je op je reet De strijd is zwaar en Zonder zin want uitein- Delijk is er maar één Die gaat strijken met De winst en dat…

Staat er dun en beverig op het bord geschreven: De mens wordt geboren, de mens gaat dood en daartussen heerst de liefde. Het eerste is waar, denkt Meneer de Vries, het tweede ook. -------------------------------- uit: 'Alles is er nog', 2003.…

Wij komen ter wereld, met rouw, uit de graven; met rouw die gepast is, omdat wij nog dood zijn. Ons lichaam ontstond uit de grond en uit planten, om eens te bereiken een veilige haven. Een veilige haven: de schoot ener moeder, waar ’t woelig verleden, geleidlijk en langzaam, eindlijk tot rust komt; ik dwaal in mijn vader. In scheidende…