Enschedees cardiogram
Gebombardeerd tot hempjes, onder- en ander
goed om het vege lijf, lag het er naakt bij:
het hart van de stad - bloedeloze boulevards,
pleinen om zienderogen op te verdwijnen
en overal was ze ver weg, nergens de jouwe.
Zo goed gekleed was zij meteen al
onbereikbaar; minzaam wellicht d'r mond,
maar van haar lijf geen vaag idee en bovenal:
werkloos je pa, haar vader was de dominee.
-----------------------------------------
Winnend gedicht van de wedstrijd
voor stadsgedichten van Trouw, 2006.
Schoot je vol vuur gedichten af, zij was niet
licht ontvlambaar, vloog alles in de lucht -
zelfs hoogte kreeg je meestal niet van haar.
Het dichtstbij kwam nog de fietsstang - die blonde
haren aan je lippen, die blozend nodigende wang -
maar nooit, nee nooit heb je het hart gehad.
Inzender: ht, 11 maart 2006
Geplaatst in de categorie: ex-liefde