inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.127):

Weerzien

De zomers speelden in Arcadië.
Vlinders - in soorten die al lang
niet meer bestaan - vlogen zenuwachtig
en geluidloos in grillige lijnen
langs de droge struiken. Soms stak mijn vaders
donkere hoofd boven de duinpan uit
maar altijd was zijn vlindernet te zien
dat driftig gaten sloeg in schijnbaar niets,
op zoek naar razendsnel onzichtbaarheid.

Nu zijn zomers winterlang

Nergens in het zand - dat zachte
dreunen van de zee - hoor ik hem jagen.

Er zijn geen vlinders meer in Wassenaar;
overal staat Toegang die Verboden is.

-----------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1995.

Schrijver: Boudewijn Büch
Inzender: ae, 29 maart 2007


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 10.611

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)