inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.287):

Elegie

Zij, dreigend met een zwakke poot
blies naar de naderende dood
en ging haar laatste brug
boos, met een hoge rug.

Gootkat, dievegge, tijgerin
die nooit vergeefs iets vroeg
had aan zichzelf genoeg.

Haar snauw bevroor, haar oog besloeg,
haar zijden pels werd hard en droog -
een lieflijke vriendin
keert tot de wormen in.

Maar ik vergis me niet: de Dood
(herkende hij een speelgenoot?)
deinsde heel even voor haar moed.
Toen stak hij, en stak goed.

----------------------------
uit: 'Gillette', 1998.

Schrijver: Paul Marijnis
Inzender: gv, 16 juli 2023


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 11.998

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)