inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.304):

Signalement van het lijf

Berispt mijn hekel aan geografie
met blauwe meanders, zeeëngtes,

havensteden op mijn benen. Herhaalt
in ademnood rampzalige tentamens

economie. Beheerst tal van richtingen.
Inzichten in ruimte, tijd in weefsels

uitgespreid. Sprint windingen. Zet
verdichtingen uiteen. Zucht

pneumatisch. Verdeelt hydraulisch
lust. Trekt zich lauter mechanisch

af. Niettemin zindelijk.
Lekt zelden. Braakt amper.

Doorgaans ongevaarlijk.
Tenzij men het voortijdig wekt..

----------------------------------
uit: 'Vergeten licht', 2000.

Schrijver: Erwin Mortier
Inzender: jjdk, 21 oktober 2007


Geplaatst in de categorie: lichaam

2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 10.607

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Rezzan
Datum:
2 februari 2014
Ik moet een spreekoefening maken...maar hier begrijp ik echt niks van. Is er hier geen verklaring van ofzo :D

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)