Zachter

Het zijn de ritmes van elk leven ,echter niet elk leven kent de omarming van liefdevolle ouders, leerkrachten die de kwetsbaarheid leren te openbaren en tegelijk de instrumenten aangereikt krijgen om de krachten van het leven aan te gaan. Misschien?

Het strand is WEL mijn vaderland, Alsof er een tijd was dat dit niet zo was, niet zo werd gezien toen. Waarom staat wel er anders? Is het een jonger, korter geleden ontdekken?
de zee synchroniseert nog monotoon stromen van tegenstrijdigheden.
Synchroniseert, gelijk zetten,of klinkt gelijk,bv. zoals alle klokken gelijk gezet toen er treinen door heel Nederland gingen rijden. nog monotoon, de zee klinkt saai,weinig klank verschil in de tonen, zowel de eb als de vloed, de bovenstroom of de onderstroom. stromen van tegenstrijdigheden. Hoort de dichteres dit verschil nog niet? Is het hier in niet te horen of vinden wat zij wil duiden? het daarom NOG? gaat hier nog iets veranderen, later? Waaraan? die tegenstrijdigheden? Dit alles is horizontaal,het strand, de zee.
Ze gaat verder zoeken, TOCH droom ik soms( het onderbewust, niet bewuste doet haar dromen over een hoge BOOM aan het strand, waaronder ik mij meer kon leggen, een veilige plek voor haar, de Verticaal .Een boom staat en blijft staan, door de wortels, is en zal zijn. Dat is zeker te vertrouwen, zal niet weggaan of iets kunnen ontkennen, is veilig en eenduidig.Een beuk heeft terrassen. Zouden dat ook niveaus kunnen zijn? En er zijn vogels die hier zich bergen. Daar veilig zijn, hun nesten hebben. Vogels die zingen een voor een, niet tegelijk, en luisterend naar elkaar, wat een schitterende mooie droom!! Is dit de tegenstelling waaruit deze droom ontstaan is een NIET LUISTEREN, daar wordt zij BANG VAN.De brug tussen haar dagelijks leven en dromen in haar slaap.
Soms droom ik dat: wanneer ik bang ben voor de nimmer bange meeuwen die vrij zijn, maar nooit blij en die niet zingen, maar of zwijgen of schreeuwen.

M.Vasalis kiest voor de verbinding, verbondenheid en het wederkerig naar elkaar luisteren. Zonder iets anders te worden , te zwijgen als antwoord en zonder te schreeuwen. Zingend naar elkaar en luisterend.
Is hiermee de eerste vraag beantwoord, stromen van tegenstrijdigheden? Kunnen tegenstrijdigheden iets duidelijk maken als ze gezongen worden naar elkaar? Als we luisteren naar elkaar. Respect vol, waardig op toon gezet, en wederkerig nieuwsgierig!

Met vriendelijke groet Eveline.

Een

Het zijn de ritmes van elk leven ,echter niet elk leven kent de omarming van liefdevolle ouders, leerkrachten die de kwetsbaarheid leren te openbaren en tegelijk de instrumenten aangereikt krijgen om de krachten van het leven aan te gaan. Misschien?

Zouden het de tegenstrijdigheden van het kunnen tegemoetkomen en terugtrekken kunnen zijn; in vergelijk met gehoord gezien en gekend zijn in een verbondenheid, beschermd onder een boom met terrassen. Zoals de zangvogels, een voor een, luisterend naar elkaar.
Emotionele beschikbaarheid van de ouders naar elkaar en hun volwassenheid hierin naar hun kinderen.