De hoeder van mijn oude eenzaamheid
De hoeder van mijn oude eenzaamheid
schudt aan de tafel
een wilde dans is gestopt
wat nu nog moet wordt afgerond
willoze twijgen in het gedoofde venster
de kop van de helling bezwijkt
de andere wereldhelft zal stonds ontwaken
ik leg mij neer
in de opalen schijnsels
de roep van dieren komt tot de deur
zacht zal ik straks belijden
wat nu nog komt dat hoeft niet meer
-------------------------------------
uit: 'De rivier als vlakte', 2003.
Inzender: ns, 15 augustus 2008
Geplaatst in de categorie: partner