inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.367):

Wisselende posities

Zijn de coördinaten waarop jij je bevindt veranderlijk,
reis dan minder grillig. Zo krijg ik geen vlaggetje in de kaart.

Ik wilde je route volgen, je strategie:
< nieuw is het allemaal niet > je komt terug om te gaan.

Je schrijft aan alles te merken dat je in het hoge noorden bent.
Ondanks geringe hoogte liggen gletsjerdelen langs de weg.

Uitglijden zou rampzalig zijn, schrijf je, kranten kopten
je vermissing. Ik schrijf zeur niet, vlucht voor je vertrek.

Die jou niet noemen slapen zoet, morgen willen ze best
een tekening over je maken < niet langer lastigvallen met de eigen,

weinig kan al gezin zijn >. Tragische humor kan wonderen:
je verzoek per sms om een opbeurend woordje. Ik raad je angst

verschijnsel na verloren samenhangen. Helpe iets dierbaars
dat de weg smelt: een sneeuwkonijn. Nog beter: weten. Liefst:

goedzicht.

-----------------------------
uit: Raster nr. 119, 2007.

Schrijver: Anne Vegter
Inzender: ha, 29 september 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 122 stemmen aantal keer bekeken 33.712

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
jojo45
Datum:
12 december 2020
De reactie van Fred, gekoppeld aan de 2,2 waardering toont aan dat gedichten lezen niet altijd eenvoudig is. Anne Vegter schrijft geen boodschappenbriefje, geen simpel kaartje uit het buitenland, maar een overrompelende worsteling om te ontdekken waar de ander is, in de ruimste betekenis van het woord.
Naam:
Yoloswag666
Datum:
10 juni 2013
Pittig serieus
Naam:
Fred
Datum:
30 september 2008
Is dit een serieus gedicht ?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)