Breister

Laden vol warme halzen
breit zij en komt zo mensen
op het spoor die het jaar door
winter trotseren in haar.

Naalden zijn de laatste taal.
Een na een heeft rijm
de levenden het zwijgen opgelegd.
Toch zijn ze er nog allemaal.

Hun alfabet is een perfect geheim,
het wordt omwonden, niet gezegd.
Wie spreekt kan er niet bij.
Hun gesprek tikt, tikt om mij.

--------------------------------
uit: 'Waar de egel gaat', 1995.

Biografie van deze schrijver

warmte herinnering breien

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.1 met 134 stemmen 24.940