inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.428):

Eén minuut stilte 1

De stad
rilt
onder zijn asfalt.

Ik steek al je lampen aan bij daglicht
om naar de stilte te luisteren.

Oorsuizingen van asters
narcissen
bloemen voor mijn broer -

Ik heb een voor een mijn bloemen gedoofd
om naar je oren te luisteren. - Luister maar;

je leeft,

zo zachtjes als de duif die men kan horen koeren
op het Weteringcircuit
de éne voet die schuifelt,
de éne nek

die zich omdraait

en knarst.

---------------------------
uit: 'Gedichten 1998-1948'.

Schrijver: Sybren Polet
Inzender: mjk, 9 mei 2009


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 6.811

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hans Kilian
Datum:
30 juli 2015
Bijzonder, zonder meer.
Naam:
yenthe
Datum:
13 november 2009
Deze is zo mooi
Naam:
Truusje van Tol
Datum:
9 mei 2009
Erg mooi gedicht, zoals bijna alle poëzie van Polet.
Maar eh... zijn het geen TWEE minuten stilte?
Ik weet van kindsaf aan niet beter...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)