Sparagmos
Sinds vijf dagen werk ik in een slachthuis
tijd speelt hier geen rol.
Omdat ik klein van stuk ben en niet erg
sterk krijg ik de makkelijkste werkjes:
runderkarkassen merken met een stempel en
inkt, bloed en darmen wegvegen, de varkens
wegen (digitaal)...
Vandaag sta ik naast een grote Turkse man,
tatoeages op zijn bovenarm. Hij is zijn mes
aan het slijpen, veegt het zweet van zijn
vettige voorhoofd. Zijn taak is het een diepe
inkeping te maken tussen kop en romp. Hij
mag de kop niet lossnijden.
Waarom sidderen de lichamen zo, vraag ik,
leunend tegen een varken.
Contractie van de spieren. Zou jij ook doen als
ze een stalen pin door jouw hoofd zouden schieten.
Ik knik, en ga door met mijn werk, hersenen
verwijderen, de grote en de kleine.
---------------------
uit: 'Toendra', 2006.
Inzender: ml, 19 augustus 2019
Geplaatst in de categorie: werk
en toch zijn er weer 150 'JA'-knikkers die deze ongerijmde dagboekaantekrningen interessant vinden (of gaat het hun om de foto van dat mooie kleine manneke?)