Als kind door een sfinx gebeten

Als kind door een sfinx gebeten.
Als man door de mangel gehaald.

Enigszins afzijdig van de rest
zich voelend op z'n best.

Wat te worden nooit geweten;
weifel en wankel als basis en bron.

Ik (is de worm in het wonder)
ben de dertiende uit het dozijn;

de vroeg al van mammon en pappot weggevluchte,
vele malen ten hele verdwaalde

Cino zonder luit, zonder duit,
Doderik van Duisterhuize,

wanderder van het oude lied,
kenner van kou, haker naar jou

hartenvrouw hartenvrouw.

Ik kom van het land toen het land er nog was.
Ik was van de dorpsgek de vriend,

de broeder ben ik van ieder die
door niemand nagewuifd van alles afscheid moet nemen.

----------------------------------
uit: 'De tafel van de wind', 2001.

Biografie van deze schrijver

uitzondering buitenbeen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 23 stemmen 13.090