De nieuwjaarsklokken luiden door de radio. Stortregen valt. De dag is onbeschrijflijk goor. Men is alleen gelaten en aanvaardt het zo. Men vraagt zich zelfs niet af: waarom is 't en waardoor? Tegen het leven is toch immers niets te doen; de wereld heeft geen oorden meer om heen te gaan, en 't hart wordt niet, gelijk de landen, jaarlijks…

Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen, dat is niet meer dan achtenveertig uur, En uren, het ene vlug, het andere trager, uren vervliegen op den duur. Raak niet verloren in herinneringen, wees toch een beetje wijzer deze keer. Zing maar van "Stille Nacht" als je kunt zingen, want stil zal het zijn, die nachten. Zeer. Zing in…

Hij wilde bij maanlicht vulkanen bestijgen maar dronk een glas wijn bij het vuur. Hij dacht zich op jacht in het schemerige noorden maar stond in een sneeuwbui van meeuwen op pas geploegd land. Hij moest nog een meesterwerk scheppen maar viel in slaap bij muziek van Ooitweer en Voorheen. Hij droomde een mes in de strot van de poolvos maar…

Soms zie je je zitten. Bleek en sereen. Hier en/of ginder. Alleen of alleen. ----------------------------------------- uit: 'Dag en nacht geopend', 1970.…

neem mij mee, riep ik maar geen schip kwam voor mij links & rechts werd men opgestraald, maar geen schip kwam voor mij de liefde werd bedreven met struise dames op ongekende hoogtes, maar geen schip kwam voor mij gefaseerd, gemuteerd & verbouwereerd keerde men weer terug op aarde, met een duidelijk waarneembare blijere blik in de ogen…

Verdreven ben ik uit de baarmoeder Gods. Verstoten uit weeshuizen en daklozenkolonies. Klaprozen langs de weg. Boeren en de honger. Hoog en licht is boven mij wat ik de lucht zou willen noemen maar dat in waarheid de toegang is tot Hem die mij verdreven heeft. Zondig zijn wij allen. Maar Hij heeft een baarmoeder Hij…

Hij sneed zichzelf in hout als egel, eenhoorn, beer. Veel als christus, jezus, maria, wat was dat lelijk, gaper. Hij speelde graag toneel. Vermomd met bolhoed, knijpbril, papieren neus, trok hij de polder in. Zijn laatste komisch nummer was een kerstgroep. Levensgroot. Met os, met kind, met vrouw, met ezel, bevolkte hij een stal. Hij staat…

Ouder worden en niets meer begeren, Niet van zichzelf en ook van andren niet, Geen liedren meer om vrouwen te bezweren, Alleen een lief dat liever contanten ziet. Wat mij verlaten wil, dat laten varen, Geluk gelaten door genot vervangen. Slechts de herinnering aan de droom bewaren, Waarin ik bellen blies met holle wangen. -----------…

Als een auto die lang in de regen gestaan heeft optrekt en wegrijdt, blijft waar hij stond achter een plek die zich van de rest van de straat onderscheidt, even nog, tot hij ook nat is en niet afzonderlijk meer bestaat. Dat is wat blijft als je weggaat. --------------------------------------- uit: Voor de goede orde (1988)…

Zeven maal om de aarde te gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zevenmaal om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan. Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan - zeven maal…

Ik hier alleen. Jij in Den Haag. Zijn of Azijn. Dat blijft de vraag. Zij zat van Amsterdam tot Hollands Spoor te breien, o lief gezichtje! Vlijtig slonk de kluwen wol. Ik lag in 't bagagerek schuin boven haar te schreien, 't liefst kroop ik naast haar, maar de hele trein zat vol. 'k Zoog op mijn kaartje, ach! ik kon geen smoes verzinnen…

Met zoveel liefde heb 'k van je gehouden Dat, nu ik bijna je vergeten ben, Zelfs 't zeggen van je naam mij is gebleven Een liefkozing, waar 'k dagen op kan leven. Slechts een herinnering is mij behouden: Hoe op het plein, bij 't honinglied der linden Vanuit de schaduw over witte straten Je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden…

I laat mij aan u ontstaan, wezen van zestien jaar. Ik heb nog niet geleefd dan enkel maar om dood te gaan, als ik mijn naam niet heb gegrift onder het vers, dat in u ligt. Het vangt met deze strofe aan. II Wezen buiten de wet. Afspraken met sterren en eigen leden voor eeuwig en zonder reden. III Van het meisje van zestien jaar…

Geen plaats ter wereld is zo godverlaten en zo fatsoenlijk als het Scheldeplein, bij avond als het regent en de straten langer en glimmender en leger zijn. Dit is een stad met veel te weinig moorden. Het regent gluiperig in het plantsoen. De tramrails wijzen koppig naar het noorden en dat is dan ook alles wat zij doen. Die man zou het waarschijnlijk…

Ik doe zaken. Ik heb een heel grote schrijftafel En mijn gezicht staat moeilijk. Ik praat in een telefoon En ik heb een mijnheer, Die juffrouwtjes kan laten werken En nog meer mijnheren. De juffrouwtjes ruiken zo lekker, Ze ruiken allemaal verschillend. De mijnheren zijn in grote jassen. Ik bloos er wel van. Het lijken wel Engelsen, En ik…

Vroeg in de ochtend ontmoette ik het vogelmeisje. ‘Waarom ben je zo bedroefd?’ vroeg ik aan haar of zij aan mij. ‘Omdat wie mij zoekt komt als ik er niet ben en schreeuwt en huilt omdat ik niet te vinden ben; ik kan het niet horen en het maakt mij bedroefd.’ Neergelegd staat het meisje op (laat mij maar eerst opstaan, ik ken de…

I CONTACTADVERTENTIE beschaafde heer, wat grijzend langs de slapen en bovenop de schedel, zeg maar kaal wel lief, niet noemenswaardig geniaal de levenslust nog niet op apegapen geen lichaamsbouw als goedgetrainde knapen het maandsalaris uitgesproken schraal de woning, tja … geen villa, meer modaal de buik is daarentegen welgeschapen…

Ik heb vannacht een oude gracht gekozen Om stil met mijn gedachten langs te gaan, Om aan de leuning van een brug te pozen, Waar bomen óverhellen, moe van 't staan. 't Is alles zo oud: de huizen dromen - Zij worden node wakker als het daagt - Soms zie 'k nog mensen uit een zijsteeg komen:…

wat me bezighoudt soms is de angstwekkende stilte in het woord zo luid meestal zo angst en aanjagend het geluid van de stilte ----------------------------------- uit: 'In- en uitgang', 1974.…

De regen van noem mij desnoods geen regen wordt door geen oor wordt door de huid gehoord. Booglamplicht geeft waarom daarom zijn zegen; de hemel zwijgt en zwijgt van enzovoort. En niemand komt niemand dan niemand tegen. En iemand zegt ik ben een iemandswoord. En iemand zegt ik ben maar ben verzwegen. De hemel zwijgt en zwijgt want enzovoort…