inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.364):

Laatste opdracht

Je verliest me, mijn liefste, verliest me,
zoals een vrouw in de weer met de was
haar gouden ring verliest.
Je zult me zoeken in het schuim
van woorden, ogen en gezichten,
maar ik zal blinken ergens
op een vreemde plek.

Je verliest me, mijn liefste, verliest me,
zoals de jager de tere ree verliest,
als hij haar dode lichaam heeft.
Je zult me zoeken in het bos
van herinneringen en gebaren,
maar ik zal ergens kwijnen
in de dichte schaduw.

Je verliest me, mijn liefste, verliest me,
maar jij bent mijn land en mijn zee.
Ik zal je zoeken, ver, in vreemde landen,
omdat ik twee keer bannelinge ben.

je verliest me, mijn liefste, verliest me.

----------------------------------------
Uit: 'Sofia blijft een mysterie', 1988.

Schrijver: Maja Panajotova
Inzender: mk, 27 januari 2021


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 70 stemmen aantal keer bekeken 17.131

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)