inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.581):

Museum

Iets van grote zeggingskracht
was op de muur geklonken. Een metalen
stem, verfrommeld van ontroering,
legde uit.

De gouden kamer uit vervlogen tijden
lag één verdieping hoger. Banen glanzend
in het stof getrokken wezen
eerder nagebootste ontucht aan.

Vervormend was de hitte van voltooid verleden niet,
hoewel suppoosten altijd achterbleven,
hun grijze kant versmolten
in de uitgestalde tijdvakken.

------------------------
uit: 'Honingtuin', 1991.

Schrijver: Peter Ghyssaert
Inzender: wg, 10 mei 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 7.312

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)